💠 حضرت امام صادق علیه السلام: ✅ إنّ قوما آمنوا بالظّاهر و کفروا بالباطن فلم... ⬅️ گروهی به ظاهر ایمان آورده و به باطن کافرند و بهره‌ای نمی‌برند. بعضی پس از آن‌ها آمدند و به باطن ایمان آوردند و به ظاهر کافر شدند؛ آن‌ها نیز بهره‌ای نمی‌برند. ایمان به ظاهر صحیح نیست مگر با باطن، و ایمان به باطن نیز درست نیست مگر با ایمان به ظاهر. 📚 بصائر الدرجات (صفار قمی): ج۱، ص۵۳۶ 🔷 توضیحات آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه در این خصوص، به نقل از کتاب سفینة الصادقین: ⬅️ حقایق در ضمن عمل کردن به وظایف شرعیه به دست می‌آید. آنها که طریقت را در عرض شریعت قرار داده و خیال کرده‌اند طریقت راهی است و شریعت راهی دیگر، در مسیری گام برداشته‌اند که دیر یا زود نشانه‌های بطلان راه آنان ظاهر خواهد شد.1⃣ البته ممکن است اولیای خدا بر خلاف فهم یا سلیقه‌ی افراد دستوری بدهند و یا احیاناً مانند طبیبی که بیمار خود را از خوردن یک غذای مقوی پرهیز می‌دهد به خاطر رعایت مصالحی یک عمل مستحب را بگویند موقتاً ترک کنید، اما هرگز خلاف واجبات و محرمات از آنها شنیده نخواهد شد، چرا که «حلال محمد حلال ابدا الی یوم القیامة و حرامه حرام ابدا الی یوم القیامة. (الکافی: ج۱، ص۵۹)» و این حکم برای هیچ مقامی استثنا نشده است.2⃣ 🔹 کسانی که خود را اهل طریقت شمرده و خانه‌ی اهل بیت علیهم‌السلام را عملاً رها کرده، احیاناً به دستورات و اعمالی خارج از شرع مقدّس عمل می‌کنند و اهل شریعت را افرادی می‌دانند که از حقایق بی‌خبرند، آنها کاملاً در اشتباه هستند و در نهایت به گمراهی کشیده خواهند شد. البته چون هر زحمتی بی‌مزد نیست و هر عملی اثری دارد چه بسا دستور العمل‌های خارج از شرع مقدس، آثاری هم داشته باشد و در انسان حرارتی نیز ایجاد کند، لکن هر گرمی و اثری نشانه‌ی قرب به خدای متعال نیست. راه آشنا شدن با حقایق و کسب معارف هیچ‌گاه از دایره‌ی شرع مقدس اسلام بیرون نیست، بلکه اصولاً فلسفه‌ی شریعت و غرض از ارسال پیامبران رسیدن به کمال و درک حقایق و کسب معارف می‌باشد، لکن راه آن منحصر به عمل کردن به احکام شرع بوده و صرفاً از طریق آل محمد علیهم‌السلام میسر است و به چیز دیگری نیاز نمی‌باشد. حتی عرفا که عقیده دارند در راه سیر و سلوک نیاز به استاد است، برای این نیست که او دستوری غیر از آنچه در شرع مقدس وارد شده بدهد، بلکه استاد همچون طبیبی که برای هر بیمار داروی خاصی تجویز می‌کند او نیز برای تربیت نفوس به هر کس دستور خاصی مناسب نفس و حالات و روحیات او می‌دهد، اما در هر حال، این دستورات و راهنمایی‌ها در هیچ شرایطی از دایره‌ی شرع مقدس بیرون نمی‌باشد. هم‌چنان که تقلید کردن از فقها که احکام و مسائل شرعی را با تخصصی که در زمینه‌ی فقه دارند از ادله‌ی آن استنباط کرده، در اختیار ما قرار می‌دهند بدون تردید این پیروی، تبعیت از شرع مقدس محسوب می‌شود و به هیچ وجه به معنای پیروی از غیر شرع نیست.3⃣ 🔹 مطلبی که باید همیشه به آن توجه داشته باشیم این است که شریعت و طریقت از یکدیگر جدا نیست، بلکه طریقت از شریعت اتخاذ می‌شود و اگر طبق آن سلوک شود انسان را به حقیقت می‌رساند. راه صحیح همان است که محمد و آل محمد علیهم‌السلام نشان داده‌اند و سلوک صحیح که نتیجه‌بخش و قرب‌آور باشد منحصر به این است که به آنان تمسک جسته و از ارواح شریف آن بزرگواران استمداد بجوییم. ...پس هر چه از ناحیه‌ی غیر آنها باشد، گرچه ممکن است دارای خواص و آثاری هم باشد، لکن حقیقت و محتوایی ندارد و همه باطل و گمراهی است. روزی دستور العملی را که در کتاب غیر معتبری دیده بودم و مشتمل بر آیاتی از قرآن بود انجام دادم. همان شب در خواب دیدم کیسه‌ای پر از جواهرات دارم و به من گفته شد: اینها مصنوعی است! جواهراتی خوب است که معدنی باشد. پس از بیدار شدن فهمیدم مصنوعی بودن جواهرات به خاطر این بوده که آن دستور‌العمل مأثور نبوده است. بار دیگر ختمی را که مرحوم نهاوندی در یکی از کتب خود ذکر کرده مشغول شدم. بعد از آن در خواب دیدم در مسیری حرکت می‌کنم که راه آن از میان باغ‌های مردم می‌گذرد و من از روی دیوار باغ‌ها یکی پس از دیگری عبور می‌نمایم. از شخصی پرسیدم: چرا راه این‌گونه است؟ گفت: شما خودتان به خاطر اینکه کرایه‌ی ماشین ندهید از بی‌راهه آمده‌اید. پس از بیدار شدن متوجه شدم چون این ختم از اهل بیت علیهم‌السلام نرسیده و مستند به روایت نیست استفاده‌ی از آن به منزله‌ی رفتن از بی‌راهه می‌باشد. اگر از مسیری که آنان تعیین فرموده و به ما نشان داده‌اند حرکت نکنیم، هر چند ممکن است دارای آثاری باشد و در مسیر نیز سرسبزی و خرمی مشاهده کنیم، لکن بی‌راهه است و روشن است که عاقبت بی‌راهه رفتن وصول به مقصود نخواهد بود.4⃣ 1⃣ فصل در محضر عارف مجذوب آیة الله انصاری قدس‌سره، ص۱۵۰ 2⃣ همان: ص۱۵۳ 3⃣ فصل طریقت از شریعت جدا نیست، ص۵۸۲ 4⃣ همان: ص۵۸۳ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ زُورُوا مَوْتَاکُمْ فَإِنَّهُمْ یَفْرَحُونَ بِزِیَارَتِکُمْ وَ لْیَطْلُبْ أَحَدُکُمْ حَاجَتَهُ عِنْدَ قَبْرِ أَبِیهِ وَ عِنْدَ قَبْرِ أُمِّهِ بِمَا یَدْعُو لَهُمَا. ⬅️ مردگان خود را زیارت کنید، براستى آنها از زیارت شما خرسند می‌شوند. هر یک از شما باید حاجت خود را سر قبر پدر و مادرش طلب کند، پس از آنکه برای آنها دعا کرده باشد. 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۳، ص۲۳۰ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ مِنْ فَضْلِ اَلرَّجُلِ أَنْ لاَ يَمُنَّ بِمَا اِحْتَمَلَهُ حِلْمُهُ. ⬅️ از بـزرگوارى انسان اسـت كـه آنچه در پرتو حلم خـود تحمل ورزيده را به ديگرى منت نگذارد. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۶۷۶ @justhadis110

✳️ اشکال کار ماها این است که: 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ يَا أَبَا ذَرٍّ، مَا مِنْ شَابٍّ يَدَعُ لِلَّهِ اَلدُّنْيَا وَ لَهْوَهَا، وَ أَهْرَمَ شَبَابَهُ فِي طَاعَةِ اَللَّهِ، إِلاَّ أَعْطَاهُ اَللَّهُ أَجْرَ اِثْنَيْنِ وَ سَبْعِينَ صِدِّيقاً. ⬅️ ای اباذر! هر جوانی که دنیا و سرگرمی‌هایش را به خاطر خدا ترک کند و جوانی‌اش را در فرمان‌‌بُرداری از خداوند به پیری برساند، خداوند پاداش ٧٢ صدّیق به او می‌دهد. 📚 مکارم الاخلاق (طبرسی): ص٣٧٣ - به نقل از امالی (شیخ طوسی): ص۵۲۵ 🔷 بخشی از توضیحات تأمّل‌برانگیز آیت الله سید علی خامنه‌ای حفظه الله پیرامون حدیث فوق: ⬅️ اشکال کار ماها این است که: «خَلَطُوا عَمَلاً صالِحاً وَ آخَرَ سَيِّئاً (توبه:۱۰۲) کار شایسته را با کاری دیگر که بد است درآمیخته‌اند.»؛ یک کار خوب می‌کنیم، بلافاصله بعدش پنج کار خلاف انجام می‌دهیم؛ اشکال کار این است. مثل کسی که از پلّه‌ها دو پلّه بالا می‌رود، به جای اینکه ادامه بدهد، دو پله پایین می‌آید، همین‌طور مدام برو بالا، بیا پایین، برو بالا...،‌ بالأخره هم به پشت‌بام نمی‌رسد؛ اشکال این است. حالا چنین آدمی سقوط نمی‌کند؛ خُب، چسبیده به نردبان و همّت بر بالا رفتن دارد امّا عروجی هم نخواهد داشت، اما آن کسی که گناهان را صادقانه ترک کرد و واجبات را به جا آورد، همان کسی است که از این پلّکان بالا می‌رود و خودش را می‌رساند... 📚 گزیده‌ی احادیث مکارم الاخلاق به انتخاب و شرح حضرت آیت الله خامنه‌ای (مدّ ظلّه العالی)، (انتشارات انقلاب اسلامی): ص٢١٢ @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ صِفَةُ اَلْمُؤْمِنِ ...وَ سَخَاءٌ فِي حَقٍّ. ⬅️ از صفات مؤمن این است که‌... نسبت به حق خودش سخاوتمند است. 📚 خصال (شیخ صدوق): ج۲، ص۵۷۱ پ.ن: البته این سخاوتمندی و گذشت نسبت به حقِّ شخصی است، نه در باب حق الله، نه در مواجهه با زیر پا گذاشتن و دهن‌کجی آگاهانه و عامدانه به احکام واجب و حرام الهی 💠 که سیره‌ی پیغمبر رحمت للعالمین بنا به فرموده سبط اکبر حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام چنین بوده: ✅ لا تُغضِبُهُ الدُّنيا وما كانَ لَها، فإذا تُعُوطِيَ الحَقُّ لَم يَعرِفْهُ أحَدٌ، و لَم يَقُمْ لغَضَبِهِ شيءٌ حتّى يَنتَصِرَ لَهُ، لا يَغضَبُ لنَفسِهِ و لا يَنتَصِرُ لَها. ⬅️ دنيا و امور مربوط به آن، ایشان را به خشم نمى‌آورد 👈👈👈 ولی هر گاه حق، مورد بى‌حرمتى قرار مى‌گرفت، ملاحظه هيچ كس را نمى‌كرد و هيچ چيزى جلو خشم او را نمى‌گرفت تا اين كه انتقام حق را مى‌گرفت. هرگز به خاطر خودش خشمگين نمى‌شد و از كسى برای امری شخصی انتقام نمى‌گرفت. 📚 طبقات الكبرى (ابن سعد): ج۱، ص۴۲۲ 💠 حضرت رسول صلوات الله علیه و آله در باب حضرت امیر صلوات الله علیه می‌فرماید: ✅ خَشِنٌ فِي‏ ذَاتِ‏ اللَّهِ‏ عَزَّ وَ جَلَّ غَيْرُ مُدَاهِنٍ فِي دِينِه‏. ⬅️ علی درباره خدا (و آنچه مربوط به خدا است) خشن و سختگير است، و درباره دين، اهل سازش و ناديده‌گيرى نيست. 📚 ارشاد (مفید): ج۱، ص۱۷۳ 💠 حضرت زهرا به زنان مدینه در سرزنش مردانشان به جهت روگردانی از امام فرمود: ✅ ما الذي نقموا من أبي‌الحسن نقموا و الله منه نكير سيفه و شدة وطأته و نكال‏ وقعته و تنمره في‏ ذات‏ الله‏. ⬅️ چه چیزی از علی را ناخشنود داشتند؟ به خدا سوگند! ناخشنودی و خشم آنان از شمشیر برّانش، ثابت قدمی‌اش بر حق، سختی حمله و جنگش، شدت ضرباتش و غضبش در راه خدا بود. 📚 بلاغات النساء (ابن طیفور): ص۳۲ 💠 حضرت امام سجاد علیه السلام: ✅ قال موسى بن عمران علیه السلام: یا رب من أهلک الذین تظلهم فی ظل عرشک یوم لا ظل إلا ظلک؟ فأوحى الله إلیه: .... " والذین یغضبون لمحارمی إذا استحلت مثل النمر إذا جرح! ⬅️ موسی بن عمران علیهما السلام به خداوند عرض کرد: پروردگارا! اهل تو چه کسانی هستند که در روزی که هیچ سایه‌ای جز سایه تو نیست، آنها در سایه عرش تو هستند؟ ... و کسانی که هرگاه حرام‌های من حلال شمرده شوند، مانند پلنگ زخم خورده خشمناک می‌شوند! 📚 وسائل الشیعه (شیخ حرّ عاملی): ج۳، ص۴۱۶ 💠 حضرت امام رضا علیه السلام: ✅ خْفَافٌ بِالتَّحْرِیمِ لِلْحَرَامِ وَ الِاسْتِخْفَافُ بِذَلِکَ دُخُولٌ فِی الْکُفْرِ. ⬅ بی‌اعتنایی به محرّمات الهی و نادیده‌گرفتن سبک‌شمردن آن، خود داخل‌شدن در کفر است [نه تنها معصیت]. 📚 علل الشرایع (شیخ صدوق): ج۲، ص۴۸۴ پ.ن: یعنی یک وقت هست انسان اقرار دارد به اینکه نباید حرام خدا را انجام دهد اما احیانا مغلوب نفسش می‌شود، در همان حال معصیت هم نادم و خجل هست. اما یک وقت هست انسان بالکل قبول ندارد حکم خدا را یا از قصد با ارتکاب آن حرام‌ قصد دارد نشان دهد این حُکم خدا برایش بی‌اهمیت است؛ بنابر فرمایش امام رضا علیه السلام، اولی می‌شود معصیت و با توبه تدارک می‌شود (ولو که در همین دنیا آثار تکوینی برایش در پی‌داشته باشد.) دومی می‌شود #کفر و تنها پس از اصلاح عقیده و اقرار به حقانیت حکم خدا و بعد از آن توبه تدارک می‌شود. 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ أمَرَنا رَسوُلُ اللّه صلي الله عليه و آله أن نُلقِىَ أهلَ المَعاصِيَ بِوُجُوهٍ مُكَفَّرَةٍ. ⬅️ رسول خدا صلی الله عليه و آله به ما فرمان داد كه با اهل گناه با چهره‌اى درهم كشيده روبه رو شويم. 📚 الكافى (ثقة الاسلام کلینی): ج۵، ص۹۵ @justhadis110

✳️ چیزی را که در این دنیا آفریده نشده، مَطَلَب... 💠 حضرت امام سجاد علیه السلام: ✅ لاَ تَطْلُبْ مَا لَمْ يُخْلَقْ فَإِنَّ مَنْ طَلَبَ مَا لَمْ يُخْلَقْ تَقَطَّعَتْ نَفْسُهُ حَسَرَاتٍ وَ لَمْ يَنَلْ مَا طَلَبَ ثُمَّ قَالَ: وَ كَيْفَ يُنَالُ مَا لَمْ يُخْلَقْ فَقَالَ: اَلرَّجُلُ وَ كَيْفَ يُطْلَبُ مَا لَمْ يُخْلَقْ فَقَالَ: مَنْ طَلَبَ اَلْغِنَى وَ اَلْأَمْوَالَ وَ اَلسَّعَةَ فِي اَلدُّنْيَا فَإِنَّمَا يَطْلُبُ ذَلِكَ لِلرَّاحَةِ وَ اَلرَّاحَةُ لَمْ تُخْلَقْ فِي اَلدُّنْيَا وَ لاَ لِأَهْلِ اَلدُّنْيَا إِنَّمَا خُلِقَتِ اَلرَّاحَةُ فِي اَلْجَنَّةِ وَ لِأَهْلِ اَلْجَنَّةِ... ⬅️ چيزى را كه آفريده نشده طلب مكن، زيرا هر كس چيزى را كه آفريده نشده طلب كند، حسرت‌ها نَفَس او را مى‌بُرَد و به آنچه مى‌خواهد هم نمى‌رسد. آن‌گاه فرمود: چيزى كه آفريده نشده چگونه مى‌توان به آن رسيد؟ مردی از حضرت پرسید: انسان چگونه چيزى را كه آفريده نشده طلب مى‌كند؟ حضرت فرمود: كسى كه ثروت و اموال و فراخى در دنيا را مى‌خواهد، آن را براى راحتى مى‌خواهد، در حالى كه راحتی در دنيا و براى اهل دنيا آفريده نشده، بلكه راحتى در بهشت و براى اهل بهشت آفريده شده است... 📚 الخصال (شیخ صدوق): ج۱، ص۶۴ @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ إِنَّ فَاطِمَةَ بِنْتَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ تَحْضُرُ لِزُوَّارِ قَبْرِ اِبْنِهَا اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فَتَسْتَغْفِرُ لَهُمْ ذُنُوبَهُمْ. ⬅ به‌راستی که فاطمه دختر محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله نزد زائران قبر پسرش حسین علیه‌السلام حاضر می‌شود و برایشان (از خداوند) بخشش گناهانشان را طلب می‌کند. 📚 كامل الزيارات (ابن قولویه): ج۱، ص۱۱۸ بدون شرح... @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ و من كلام له (علیه السلام) لما أظفره الله بأصحاب الجمل: وَ قَدْ قَالَ لَهُ بَعْضُ أَصْحَابِهِ وَدِدْتُ أَنَّ أَخِي فُلَاناً كَانَ شَاهِدَنَا لِيَرَى مَا نَصَرَكَ اللَّهُ بِهِ عَلَى أَعْدَائِكَ. فَقَالَ لَهُ (علیه السلام) أَهَوَى أَخِيكَ مَعَنَا؟ فَقَالَ نَعَمْ. قَالَ فَقَدْ شَهِدَنَا، وَ لَقَدْ شَهِدَنَا فِي عَسْكَرِنَا... ⬅️ پس از پيروزى‌ای كه خداوند در جنگ جمل نصيب حضرت علی علیه السلام کرد، يكى از ياران آن جناب گفت: یا امیرالمومنین، دوست داشتم برادر من نیز با ما، در اين كارزار حاضر می‌بود تا مى‌ديد چگونه خداوند شما را بر دشمنانتان پيروز گرداند، حضرت فرمود: آيا برادر تو هوادار ماست و دلش با ماست؟ آن شخص گفت آرى، حضرت فرمود: پس به تحقیق و یقیناً او با ما بود و قطعاً در لشکر ما حاضر بوده. 📚 نهج البلاغه (سید رضی): ص۶۳؛ بخشی از خطبه ۱۲ . @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السّلام: ✅ ما مِن أَحَدٍ يَتيهُ إِلاّ مِن ذِلَّةٍ يَجِدُها فى نَفسِهِ‌. ⬅️ هيچ كس نيست كه تكبّر ورزد، مگر بر اثر خوارى و حقارتى است كه در خود احساس می‌کند. 📚 الكافى (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۳۱۲ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ بِالتَّعَبِ اَلشَّدِيدِ تُدْرَكُ اَلدَّرَجَاتُ اَلرَّفِيعَةُ وَ اَلرَّاحَةُ اَلدَّائِمَةُ. ⬅️ با رنج‌هاى بسيار است که آدمی به درجات بلند و راحتی پایدار و دائمی می‌رسد. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۳۰۵ @justhadis110

✳️ آبی روی آتش نگرانی‌های این دنیا‌‌‌‌‌... 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ [يَا أَبَا ذَرٍّ] فَلَوْ أَنَّ اَلْخَلْقَ كُلَّهُمْ جَهَدُوا أَنْ يَنْفَعُوكَ بِشَيْءٍ لَمْ يُكْتَبْ لَكَ مَا قَدَرُوا عَلَيْهِ، وَ لَوْ جَهَدُوا أَنْ يَضُرُّوكَ بِشَيْءٍ لَمْ يَكْتُبْهُ اَللَّهُ عَلَيْكَ مَا قَدَرُوا عَلَيْهِ، فَإِنِ اِسْتَطَعْتَ أَنْ تَعْمَلَ لِلَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ) بِالرِّضَا فِي اَلْيَقِينِ فَافْعَلْ، وَ إِنْ لَمْ تَسْتَطِعْ فَإِنَّ فِي اَلصَّبْرِ عَلَى مَا تَكْرَهُ خَيْراً كَثِيراً، وَ إِنَّ اَلنَّصْرَ مَعَ اَلصَّبْرِ، وَ اَلْفَرَجَ مَعَ اَلْكَرْبِ، وَ إِنَّ مَعَ اَلْعُسْرِ يُسْراً. ⬅️ ای اباذر! اگر همه‌ی خلق تلاش کنند که نفعی به تو برسانند در حالی که در تقدیر تو نیست، نمی‌توانند؛ و اگر تلاش کنند که ضرری به تو برسانند که در تقدیر الهی نیست، نمی‌توانند. پس اگر توانستی به رضای الهی یقین پیدا کنی، چنین کن و اگر نتوانستی، پس صبر کن بر آنچه آن را ناخوشایند می‌پنداری که در آن خیر بسیاری هست و همانا [رسیدن] یاری [الهی] در پی صبر [پیشه‌کردن] است و در پی سختی‌ها گشایش است و به راستی که با سختی آسانی است‌. 📚 مکارم الاخلاق (طبرسی): ص۴۵۸ به نقل از امالی (شیخ طوسی): ص۵۲۵ 🔷 فرازهایی از توضیحات آیت الله سید علی خامنه‌ای حفظه الله درباره‌ی این حدیث شریف: ⬅️ حضرت می‌فرماید اگر همه‌ی عالم بخواهند چیزی را به تو برسانند که در تقدیر تو و قضای حتمی الهی نسبت به تو وجود ندارد، این امکان نخواهد داشت؛ عکس آن هم همین‌جور است. اگر همه‌ی عالم جمع بشوند که زیانی بر تو وارد کنند که در تقدیر الهی و در قضای حتمی الهی وجود ندارد، باز قادر نخواهند بود. توکل به خدا و اعتماد به خدای متعال این‌جوری است. یعنی تلاش خود را بکن؛ [توجه کنید!] این حرف‌ها موجب نمی‌شود که انسان بگوید خب، به ما که خواهد رسید، پس تلاش نکنیم. نه، آنچه خواهد رسید که قضای الهی است و اگر این اختیار را به کار نبری، قضای الهی چیز دیگری خواهد بود، [متناسب با همان بی‌عملی تو!] پس بنابر این به خدای متعال توکّل کن؛ این تهدید‌ها و تطمیع‌ها و دخالت‌های موجودات ناتوانی که در عالم وجود هستند، این مدعیان قدرت، تو را از آن راهی که انتخاب کرده‌ای و می‌خواهی حرکت بکنی و به خدا اعتماد کرده‌ای، منحرف نکند... 📚 گزیده‌ی احادیث مکارم الاخلاق به انتخاب و شرح حضرت آیت الله خامنه‌ای مدّظلّه‌العالی (انتشارات انقلاب اسلامی): ص۲۷۴ @justhadis110

⚫️ یا فاطمة الزهراء علیها السلام... 💠 امام سجاد علیه‌السلام می‌فرمایند: ⬅️ در شب عاشورا وقتی عمه‌ام زینب سلام‌الله‌علیها می‌شنود که امام حسین علیه‌السلام خبر شهادت خود را اعلام فرمود، بی‌هوش به زمین افتاد؛ پدرم به صورت ایشان آب می‌پاشد و در مقام تسلی دادن به ایشان فرمود: ✅ ...اِعْلَمِي أَنَّ أَهْلَ اَلْأَرْضِ يَمُوتُونَ وَ أَهْلَ اَلسَّمَاءِ لاَ يَبْقَوْنَ وَ أَنَّ كُلَّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلاَّ وَجْهَ اَللَّهِ اَلَّذِي خَلَقَ اَلْخَلْقَ بِقُدْرَتِهِ وَ يَبْعَثُ اَلْخَلْقَ وَ يَعُودُونَ وَ هُوَ فَرْدٌ وَحْدَهُ؛ أَبِي خَيْرٌ مِنِّي وَ أُمِّي خَيْرٌ مِنِّي وَ أَخِي خَيْرٌ مِنِّي... ⬅️ خواهرم، بدان که اهل زمین همه خواهند مرد و از اهل آسمان‌ نیز کسی باقی نمی‌ماند، همه چیز نابود می‌شود مگر وجه خداوندی که به قدرتش خلایق را خلق کرده و آن‌ها را مبعوث خواهد کرد و باز خواهد گرداند و اوست یکتای یگانه؛ خواهرم، پدرم از من بهتر بود و از دنیا رفت، مادرم از من بهتر بود و از دنیا رفت، 👈👈 برادرم از من بهتر بود و او هم از دنیا رفت (و من نیز از دنیا خواهم رفت)... 📚 ارشاد (شیخ مفید): ج۲، ص۹۱ 🔷 مرحوم آیت الله حائری شیرازی در بیانات حکیمانه‌ی خویش درباره‌ی عظمت امام حسن مجتبی علیه‌السلام، چنین بیان می‌دارند: ⬅️ شجاعتِ بزرگ این است که انسان نترسد از اینکه به او بگویند «ترسید»! دلیرها از اینکه مردم آنان را ترسو بدانند، می‌ترسند. امام مجتبی علیه‌السلام از این حرف نترسید و این شجاعت است. فرقی میان شجاعت امام حسن و امام حسین علیهما‌السلام نیست. اگر هم فرقی باشد، کفه‌ی ترازوی امام مجتبی علیه‌السلام سنگین‌تر است؛ چرا که امام حسن علیه‌السلام، امامِ زمان عصر خودش است. امامِ امام حسین علیه‌السلام است و امام، شجاع‌تر از همه‌ی مردم عصر خویش است. بسیاری از افراد، عظمت کار امام حسین علیه‌السلام را می‌بینند، اما در کار امام حسن علیه‌السلام دقیق نمی‌شوند! شجاعت امام حسین علیه‌السلام را می‌خوانند؛ چون کتابی است که با خطّ درشت نوشته شده؛ اما کار امام حسن علیه‌السلام را نمی‌بینند؛ چون کتابی است که با خط ریز نوشته شده. ...شجاعت امام حسن علیه‌السلام خفی و شجاعت امام حسین علیه‌السلام جلی است. شجاعت امام حسن شجاعت عظیمی است، اما کسی متوجّه نمی‌شود. به خاطر عظمتش درکش نمی‌کنند. چیزهایی هستند که به دلیل عظمتشان دیده نمی‌شوند... پرتوهایی از نور هست که به خاطر شدتشان قابل رؤیت با چشم نیستند، اما همین نور با عکس‌برداری‌های خاص قابل رؤیت می‌شود. شجاعت امام حسن هم این‌قدر زیاد است که خواص آن را می‌فهمند. دوستان امام حسین علیه‌السلام پشت سرش و دشمنانش رو به رویش بودند، امام حسن بن علی علیهما‌السلام دشمنانش رو به رویش بودند و دوستان پشت سرش نبودند. 👈 یکه و تنها رسالت الهی را انجام داد... صلح امام حسن علیه‌السلام با معاویه به مراتب از جنگ امام حسین علیه‌السلام با یزید سنگین‌تر است. ...امام حسن مجتبی می‌دید که در آن شرایط که افراد تربیت و ساخته نشده‌اند، برخورد با معاویه درست نیست؛ چنانچه امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌فرمایند: آن کس که میوه را در وقت رسیدنش نچیند، چون کشاورزی است که بذر را در زمین دیگری بکارد... امام حسن مجتبی علیه‌السلام در زمان خود جریانات را به گونه‌ای دقیق و ظریف پیش بردند تا (هم از یک سو مقدّمات رسوایی دستگاه تزویر معاویه و بنی‌امیّه فراهم شود و هم شیعیانی خالص تربیت شوند (از چهار نفر در آغاز امامت امام حسن علیه السلام به هفتاد و دو نفر در عصر عاشورا و به این شکل)) مقدمه‌ی ظهور صحنه‌ی عظیم کربلا در روز عاشورا که عامل شناخت حق از باطل در طول تاریخ است فراهم شود. حضرت در آن زمان می‌دانست که بعد از پذیرفتن صلح مردم، درباره‌اش چه خواهند گفت. ولی با شهامت تمام آن را پذیرفت و تحمّل کرد و شکایتی نکرد. در روز پذیرش قطع‌نامه و تبعیت مردم از تصمیم امام خمینی رحمت‌الله‌علیه بود که ما فهمیدیم که امام حسن علیه‌السلام یعنی چه! امام حسن علیه‌السلام یعنی هشت سال در کلاس امام حسین علیه‌السلام باش تا تازه وارد کلاس امام حسن علیه‌السلام شوی. ...دلیلش هم روشن است! امام حسین علیه‌السلام وقتی کار حسینی کرد، هفتاد و دو نفر با او شهید شدند، ولی وقتی امام حسن علیه‌السلام صلح را قبول کرد، نزدیک‌ترین دوستان پدرش به او گفتند:‌ «السلام علیک یا مذل المؤمنین». معنایش این است که مؤمنان را خوار و ذلیل کردی. اما حضرت امام حسن مجتبی علیه‌السلام با بزرگواری می‌فرمودند: من معزّ المؤمنین هستم؛ وقتی دیدم که شما را یارای پایداری در برابر آنان نیست، کار را واگذاشتم تا من و شما در میان آنان بمانیم؛ همچنان که حضرت خضر علیه السلام کشتی را معیوب کرد تا برای سرنشینان بماند. (تحف العقول (ابن شعبه حرّانی): ص۳۰۸) 📚 برگرفته از کتاب آئینه تمام‌نما (دفتر نشر معارف): ص۳۴تا۴۰) @justhadis110

✳ در وصف مادر مولی... 🔷 ابن عباس نقل می‌کند: ⬅ روزى على عليه السّلام در حالی كه گريه مى‌كرد، به نزد پيامبر صلّى اللّه عليه و آله آمد و گفت «إِنّٰا لِلّٰهِ‌ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ‌ رٰاجِعُونَ‌» حضرت فرمود: اى على! چرا گريان هستى‌؟ علی علیه السلام گفت: اى پيامبر خدا، مادرم! فاطمه بنت اسد از دنيا رفت. پيامبر اشك ريخت و فرمود: اگر فاطمه، مادر تو بود، مادر من هم بود. اين دستار و پيراهنم را بگير و او را كفن كن و به زنان بگو كه او را غسل نيكو دهند. او را از خانه بيرون نبر تا نزد او بيايم كه كار او با من خواهد بود. آن‌گاه پيامبر بر پيكر فاطمه مادر على عليه السّلام حاضر شد و بر او نمازى گزارد كه بر كسى همانند او نماز نگزارده بود و سپس بر او چهل بار اللّه اكبر گفت. آن‌گاه پيامبر در قبر فاطمه دراز كشيد، بى‌آنكه صدايى از او برآيد يا تكانى بخورد. بعد على و حسن عليه السّلام به داخل گور فاطمه برد. پيامبر بر بالين فاطمه آمد و بالاى سر او چنين فرمود: اى فاطمه! من محمد هستم، سرور فرزندان آدم عليه السّلام و هرگز بدان مباهات نخواهم كرد. اگر نكير و منكر نزد تو آمدند و سؤال كردند كه پروردگارت كيست‌؟ بگو كه خداى يكتا پروردگار من است و محمد پيامبر من است و اسلام دين من. قرآن كتاب من است و پسرم امام و مولاى من. آن‌گاه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: خدايا! فاطمه را بر سخن حق استوار نگه‌دار. حضرت از گور فاطمه خارج شد مشتى از خاك روى آن پاشيد و دستان برهم زد... عمار ياسر بلند شد و گفت: پدر و مادرم فدايت شوند، اى پيامبر خدا. شما نمازى بر مادر على عليه السّلام گزاردى كه همانند آن را براى هیچ‌کس نگزارده بودى. فرمود: اى عمار، او سزاوار چنين نمازى بود. ابو طالب فرزندان زيادى داشت. نيكى آنان زياد بود و نيكى ما اندك. فاطمه مادر على عليه السّلام مرا از خوراك سير نگاه مى‌داشت، در حالى كه فرزندان خود گرسنه بودند. مرا جامه مى‌پوشاند، درحالى‌كه آنان برهنه بودند. مرا شستشو مى‌داد، درحالى‌كه آنان ژوليده‌حال بودند. عمار گفت: چرا چهل بار تكبير گفتید؟ فرمود: به‌سمت راست خود نگاه كردم، چهل صف فرشته آمده بودند و براى هر كدام جداگانه تکبیری گفتم. عمار گفت: چرا در گور فاطمه بى‌هيچ صدا و حركت بودید؟ فرمود: مردمان در رستاخيز به برهنه برانگيخته مى‌شوند پس پیوسته و پیاپی از پروردگارم مسئلت کردم كه فاطمه را مستور و پوشیده برانگيزاند. بعد فرمود: به آن‌كه جان محمد در دست اوست، از گور فاطمه خارج نشدم تا اينكه دو چراغ نور بالاى سر او مشاهده كردم و دو چراغ نور پيش روى او دو چراغ نور در پاى او. دو فرشته بر مزار فاطمه موكل خواهند بود كه تا رستاخيز براى وى آمرزش بطلبند. ✅ أَقْبَلَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ ذَاتَ يَوْمٍ إِلَى اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بَاكِياً ...فَبَكَى اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ثُمَّ قَالَ رَحِمَ اَللَّهُ أُمَّكَ يَا عَلِيُّ أَمَا إِنَّهَا إِنْ كَانَتْ لَكَ أُمّاً فَقَدْ كَانَتْ لِي أُمّاً ...وَ لاَ تُخْرِجْهَا حَتَّى أَجِيءَ فَأَلِيَ أَمْرَهَا ....فَصَلَّى عَلَيْهَا اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ صَلاَةً لَمْ يُصَلِّ عَلَى أَحَدٍ قَبْلَهَا مِثْلَ تِلْكَ اَلصَّلاَةِ ثُمَّ كَبَّرَ عَلَيْهَا أَرْبَعِينَ تَكْبِيرَةً ثُمَّ دَخَلَ إِلَى اَلْقَبْرِ... ثُمَّ زَحَفَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ حَتَّى صَارَ عِنْدَ رَأْسِهَا ثُمَّ قَالَ: يَا فَاطِمَةُ أَنَا مُحَمَّدٌ سَيِّدُ وُلْدِ آدَمَ وَ لاَ فَخْرَ فَإِنْ أَتَاكِ مُنْكَرٌ وَ نَكِيرٌ فَسَأَلاَكِ مَنْ رَبُّكِ فَقُولِي اَللَّهُ رَبِّي وَ مُحَمَّدٌ نَبِيِّي وَ اَلْإِسْلاَمُ دِينِي وَ اَلْقُرْآنُ كِتَابِي وَ اِبْنِي إِمَامِي وَ وَلِيِّي ...فَكَانَتْ تُشْبِعُنِي وَ تُجِيعُهُمْ وَ تَكْسُونِي وَ تُعْرِيهِمْ وَ تُدَهِّنُنِي وَ تُشَعِّثُهُمْ ...قَالَ إِنَّ اَلنَّاسَ يُحْشَرُونَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ عُرَاةً فَلَمْ أَزَلْ أَطْلُبُ إِلَى رَبِّي عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يَبْعَثَهَا سَتِيرَةً... 📚 امالی (شیخ صدوق): ج۱، ص۳۱۴ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام در فراز پایانی از استغفار جهت وسعت رزق: ✅ اَللّهُمَّ اِنَّ اَسْتِغْفِارى اِياكَ مَعَ الاِصْرارِ لُؤْمٌ، وَ تَرْكِىَ الاِسْتِغْفارَ مَعَ مَعْرِفَتى بِسَعَةِ جُودِكَ وَ رَحْمَتِكَ عَجْزٌ، فَكَمْ تَتَحَبَّبُ اِلَىَّ يا رَبِّ وَ اَنْتَ الْغَنىُّ عَنّى، وَ كَمْ اَتَبَغَّضُ اِلَيكَ وَ اَنَا الْفَقيرُ اِلَيكَ وَ اِلى رَحْمَتِكَ، فَيا مَنْ وَعَدَ فَوَفا، وَ اَوْعَدَ فَعَفا، اِغْفِرْ لى خَطاياىَ، وَ اعْفُ وَ ارْحَمْ، وَ اَنْتَ خَيرُ الرّاحِمينَ. ⬅️ خداوندا! طلب عفو و بخشش من از تو با اصرار و پافشارى [من بر گناه، پستی و] فرومايگى است. و ترك آمرزش‌خواهى من با معرفتم به گسترش جود و رحمت تو، عجز و ناتوانى است. اى پروردگارم، چه بسيار اوقاتى كه تو به من اظهار محبّت كردى، در حالى كه تو از من بى‌نياز هستى، و چه بسيار كه من با تو دشمنى كردم، در حالى كه سر تا پا نيازمند به تو و رحمتت هستم. اى كسى كه وعده به ثواب مى‌دهى و به وعده‌ات وفا مى‌كنى، و از عقاب مى‌ترسانى امّا مى‌بخشى، خطاها و لغزش‌هاى مرا ببخش، مرا عفو كن و بر من رحم فرما كه تو بهترين رحم كنندگانى. 📚 دار السلام (محدث نوری): ج۳، ص۱۳۳ @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ فِي اَلتَّوْرَاةِ مَكْتُوبٌ يَا اِبْنَ آدَمَ... إِنْ لاَ تَفَرَّغْ لِعِبَادَتِي أَمْلَأْ قَلْبَكَ شُغُلاً بِالدُّنْيَا ثُمَّ لاَ أَسُدَّ فَاقَتَكَ وَ أَكِلْكَ إِلَى طَلَبِكَ. ⬅️ در تورات نوشته شده است: ای فرزند آدم... اگر برای عبادتم خود را فارغ نسازی، دلت را از گرفتاری دنیا پر می‌کنم، سپس درِ نیاز را به رویت نبندم و تو را با خواستت واگذارم. (همواره گرفتار و محتاج خواهی بود). 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۸۳ 💠 حضرت امام جعفر صادق عليه السلام: ✅ إِذَا قَامَ اَلْعَبْدُ فِي اَلصَّلاَةِ فَخَفَّفَ صَلاَتَهُ قَالَ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لِمَلاَئِكَتِهِ: أَ مَا تَرَوْنَ إِلَى عَبْدِي كَأَنَّهُ يَرَى أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِيَدِ غَيْرِي. أَ مَا يَعْلَمُ أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِيَدِي؟! ⬅️ هرگاه بنده برای نماز به‌پا خیزد و نمازش را سبک ادا کند، خداوند به فرشتگان خود می‌فرماید: آیا به بنده‌ی من نمی‌نگرید که گویا برآوردن حاجت‌هایش را به دست کسی غیر از من می‌بیند، آیا نمی‌داند که برآوردن حوائج او به دست من است؟! 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۳، ص۲۶۹ @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ لاَ تَغْتَرُّوا بِصَلاَتِهِمْ وَ لاَ بِصِيَامِهِمْ فَإِنَّ اَلرَّجُلَ رُبَّمَا لَهِجَ بِالصَّلاَةِ وَ اَلصَّوْمِ حَتَّى لَوْ تَرَكَهُ اِسْتَوْحَشَ وَ لَكِنِ اِخْتَبِرُوهُمْ عِنْدَ صِدْقِ اَلْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ اَلْأَمَانَةِ. ⬅️ نماز و روزه‌ی دیگران شما را فریب ندهد، بسا که شخصی شیفته‌ی نماز و روزه می‌شود، تا جایی که اگر آن‌ها را ترک کند به وحشت می‌افتد. بلکه آن‌ها را با راستگویی و ادای امانت بیازمایید. 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۱۰۴ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ أَدَّبْتُ نَفْسِي فَمَا وَجَدْتُ لَهَا بِغَيْرِ تَقْوَى اَلْإِلَهِ مِنْ أَدَبٍ فِي كُلِّ حَالاَتِهَا وَ إِنْ قَصُرَتْ أَفْضَلَ مِنْ صَمْتِهَا عَنِ اَلْكَذِبِ وَ غِيبَةِ اَلنَّاسِ إِنَّ غِيبَتَهُمْ حَرَّمَهَا ذُو اَلْجَلاَلِ فِي اَلْكُتُبِ إِنْ كَانَ مِنْ فِضَّةٍ كَلاَمُكِ يَا نَفْسُ إِنَّ اَلسُّكُوتَ مِنْ ذَهَبٍ ⬅️ به تأدیب و تربيت نفس خود پرداختم و براى آن ادبى بهتر از این نیافتم که در همه حال تقوای الهی داشته باشد و اگر از پس اين امر برنيامد، براى آن چيزى بهتر از دم فروبستن از دروغ و غيبت مردمان نيافتم، که همانا غيبت آنان را خداوند با عظمت در كتاب‌ها حرام كرده است اى نفس، اگر سخن تو نقره است، سكوت طلاست. 📚 دیوان امام علی علیه السلام: ج۱، ص۶۹ 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ وَ اَللَّهِ مَا أَرَى عَبْداً يَتَّقِي تَقْوَى تَنْفَعُهُ حَتَّى يَخْزُنَ لِسَانَهُ... وَ لَقَدْ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: لاَ يَسْتَقِيمُ إِيمَانُ عَبْدٍ حَتَّى يَسْتَقِيمَ قَلْبُهُ وَ لاَ يَسْتَقِيمُ قَلْبُهُ حَتَّى يَسْتَقِيمَ لِسَانُهُ. ⬅️ به خدا قسم هیچ بنده‌ای را ندیدم که تقوا برایش فایده‌ای داشته باشد، مگر اینکه زبان خود را حفظ کرده بود... به راستی که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: ایمان بنده درست نمی‌شود تا وقتی که قلبش درست نشود و قلبش درست نمی‌شود تا زمانی که زبانش درست نشود. 📚 نهج البلاغة (سید رضی): فرازی از خطبه‌ی۱۷۶، ص۲۵۱ @justhadis110

🔔 مراء، بحثی است که در آن نه هدف و نه روش الهی نیست، حال آنکه در جدال احسن،‌ هدف تبیین حق است بدون تحقیر و تمسخر و فخرفروشی و دیگر موارد نکوهیده، آن‌هم با سخن نرم. و شخص در جدال احسن، هرگاه حق را یافت آن را می‌پذیرد و قصدش برتری بر طرف مقابل نیست،‌ قصدش دانستن و تبیین‌ شدن حق است. حال آن‌که در مراء، شخص بنایش غلبه بر طرف مقابل است، خواه سخنش حق باشد، خواه نباشد. جدال احسن مورد تأیید و تأکید دین و قرآن کریم و سیره‌ی معصومین علیهم‌السلام است و مراء مورد نهی شدید و از گناهان کبیره. با این مقدّمه که عرض شد، حدیث ذیل را بنگرید. 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام می‌فرماید: ⬅ مردی به حسین بن علی بن ابی‌طالب علیهم‌السلام گفت: بیا بنشین تا با هم درباره‌ی دین مناظره کنیم. آن حضرت فرمود: ای مرد، من به دین خودم بصیر هستم و راه هدایت برایم روشن است، اگر تو بر دینت جاهل هستی برو و یاد بگیر. من را با مراء (و مناظره‌ی برتری‌جویانه) چه کار؟ شیطان برای شخص وسوسه و نجوی می‌کند و می‌گوید: با مردم مناظره کن تا گمان نکنند که تو عاجز و نادانی. وانگهی، مراء (مناظره‌ی برتری‌جویانه) از یکی از این چهار صورت خالی نیست. 1) یا تو و طرف مقابل تو در موضوعی مراء می‌کنید که هر دو آن را می‌دانید. در این صورت در صدد خیرخواهی نیستید و در صدد ضایع‌کردن یکدیگرید و با این کار علم را نابود می‌کنید. 2) یا هر دو به آن مطلب جاهل هستید. در این صورت، آن چه ابراز می‌دارید جهل است و مخاصمه‌ی جاهلانه کرده‌اید. 3) یا تو آن را می‌دانی و طرف مقابل جاهل است، در این صورت مراء تو با او ستم تو به اوست چرا که در صدد لغزش او هستی. (تا او را خوار و مغلوب کنی) 4) یا طرف مقابل آن را می‌داند و تو به آن جاهلی، با مراء با او در این شرایط، احترام او را حفظ نکرده‌ای و منزلت او را نگه نداشته‌ای. پس هر کس منصف باشد و حق را بپذیرد و مراء و برتری‌جویی در جدل را ترک کند، ایمانش را مستحکم کرده ودین‌‌داری خودش را زیبا کرده وعقلش را حفظ کرده است. ✅ رَجُلاً قَالَ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ اِجْلِسْ حَتَّى نَتَنَاظَرَ فِي اَلدِّينِ فَقَالَ يَا هَذَا أَنَا بَصِيرٌ بِدِينِي مَكْشُوفٌ عَلَيَّ هُدَايَ فَإِنْ كُنْتَ جَاهِلاً بِدِينِكَ فَاذْهَبْ فَاطْلُبْهُ مَا لِي وَ لِلْمُمَارَاةِ وَ إِنَّ اَلشَّيْطَانَ لَيُوَسْوِسُ لِلرَّجُلِ وَ يُنَاجِيهِ وَ يَقُولُ نَاظِرِ اَلنَّاسَ لِئَلاَّ يَظُنُّوا بِكَ اَلْعَجْزَ وَ اَلْجَهْلَ ثُمَّ اَلْمِرَاءُ لاَ يَخْلُو مِنْ أَرْبَعَةِ أَوْجُهٍ إِمَّا أَنْ تَتَمَارَى أَنْتَ وَ صَاحِبُكَ فِيمَا تَعْلَمَانِ فَقَدْ تَرَكْتُمَا بِذَلِكَ اَلنَّصِيحَةَ وَ طَلَبْتُمَا اَلْفَضِيحَةَ وَ أَضَعْتُمَا ذَلِكَ اَلْعِلْمَ أَوْ تَجْهَلاَنِهِ فَأَظْهَرْتُمَا جَهْلاً وَ خَاصَمْتُمَا جَهْلاً وَ إِمَّا تَعْلَمُهُ أَنْتَ فَظَلَمْتَ صَاحِبَكَ بِطَلَبِ عَثْرَتِهِ أَوْ يَعْلَمُهُ صَاحِبُكَ فَتَرَكْتَ حُرْمَتَهُ وَ لَمْ تُنَزِّلْهُ مَنْزِلَتَهُ وَ هَذَا كُلُّهُ مُحَالٌ فَمَنْ أَنْصَفَ وَ قَبِلَ اَلْحَقَّ وَ تَرَكَ اَلْمُمَارَاةَ فَقَدْ أَوْثَقَ إِيمَانَهُ وَ أَحْسَنَ صُحْبَةَ دِينِهِ وَ صَانَ عَقْلَهُ. 📚 منیة المرید (شهید ثانی): ج۱، ص۱۷۱ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ ثَلَاثُ عَلَامَاتٍ لِلْمُرَائِى يَنْشَطُ إِذَا رَأَى النَّاسَ وَ يَكْسَلُ إِذَا كَانَ وَحْدَهُ وَ يُحِبُّ أَنْ يُحْمَدَ فِى جَمِيعِ أُمُورِهِ. ⬅ رياكار سه نشانه دارد: چون مردم را بيند (در عبادت) به نشاط آيد، هر گاه تنها باشد كسل شود، 👈👈 و دوست دارد كه در هر كارى او را بستايند. 📚 الکافی (ثقة السلام کلینی): ج۲، ص۲۹۵ ❇ وَ ما يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللهِ إِلاَّ وَ هُمْ مُشْرِكُونَ (یوسف:۱۰۶) و اکثر خلق به خدا ایمان نمی‌آورند مگر آنکه مشرک باشند (و جز خدا امور دیگر را نیز مؤثر در انتظام عالم دانند).❇ 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ كُلُّ رِيَاءٍ شِرْكٌ. ⬅ هر ریائی شرک است. 📚 الکافی (ثقة السلام کلینی): ج۲، ص۲۹۳ 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ اللّهُمَّ و أستَغفِرُكَ لِكُلِّ ذَنبٍ ارتَكَبتُهُ بِشُمولِ عافِيَتِكَ، أو تَمَكَّنتُ مِنهُ بِفَضلِ نِعمَتِكَ، أو قَويتُ عَلَيهِ بِسابِغِ رِزقِكَ، 👈👈 أو خَيرٍ أرَدتُ بِهِ وَجهَكَ، فَخالَطَني فيهِ و شارَكَ فِعلي ما لا يَخلُصُ لَكَ، 👈👈 أو وَجَبَ عَلَيَّ ما أرَدتُ بِهِ سِواكَ، فَكَثيرٌ ما يَكونُ كَذلِكَ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ، وَاغفِرهُ لي يا خَيرَ الغافِرينَ. بار خدايا! از تو آمرزش مى‌خواهم براى هر آن گناهى كه به سبب برخوردارى از عافيت تو، آن را مرتكب شدم، يا به لطف نعمت تو، بر ارتکاب آن توانا گشتم، يا در سايه‌ی روزى فراوان تو، از پسِ آن برآمدم، 👈👈 و [آمرزش مى خواهم] براى هر كار نيكى كه قصدم از آن، رضاى تو بود، امّا ناخالصى به نيّت و كردارم راه يافت 👈👈 یا گناهی که وبال آن به واسطه‌ی اینکه غیر تو را با آن در نظر داشتم دامنگیر من شد و اکثر موارد همین‌گونه است (و اعمالم خالص برای تو نیست). پس بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و آن را بر من بيامرز، اى بهترينِ آمرزندگان! 📚 بلد الأمين (کفعمی): ص38، بند 39 از استغفار هفتادبندی امیرالمؤمنین علیه السلام 🔷 عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه: ⬅ شخصی که به توحید افعالی معتقد باشد، اصلاً معقول نیست که ریا کند، علت اینکه انسان ریا می‌کند این است که... دیگری را نیز مؤثر بداند. @justhadis110

💠 از دعاهایی که امام زمان حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا لتراب مقدمه الفداه تعلیم فرمودند: ✅ يا مَن إذا تَضايَقَتِ الاُمورُ فَتَحَ لَنا [لَها] باباً لَم تَذهَب إلَيهِ الأَوهامُ، فَصَلِّ عَلى‌ مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ، وَ افتَح لِاُمورِيَ المُتَضايِقَةِ باباً لَم يَذهَب إلَيهِ وَهمٌ، يا أرحَمَ الرّاحِمينَ. ⬅️ اى كس که هنگامی که کارها در تنگنا قرار می‌گیرد، درى به روى ما مى‌گشايى كه به خيال كسى هم نرسيده است! پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و براى كارهاى به تنگنا افتاده‌ام، درى بگشاى كه به خيال كسى هم نرسيده است. اى رحم‌کننده‌ترین رحم‌کنندگان. 📚 قصص الأنبياء (قطب راوندى): ص۳۶۵ 🔹 استاد بزرگوار ما در قضایای اخیر و شهادت سید حسن نصر الله متن ذیل را مرقوم فرمودند: «الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَانًا وَ قَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ. (آل عمران:۱۷۳) كسانى‌ كه [بعضى از] مردم، به آنان گفتند: «دشمنان براى [حمله به] شما گرد آمده‌اند؛ از آن ها بترسيد»! امّا اين سخن، بر ايمانشان افزود؛ و گفتند: «خدا ما را بس است؛ و او بهترين حامى ‌ماست» الان وقت عقب‌نشینی و ترس از دشمن نیست، مگر چقدر می‌خواهیم زنده باشیم؟! بهتر که عاقبت زندگی مقابله با دشمن و پیروزی و یا شهادت در راه خدا باشد. تاریخ شیعه همواره شاهد صف کشیدن اهل دنیا در برابر شاگردان مکتب علی علیه‌السلام بوده و هست. عرض کرد شما را دوست دارم. فرمودند: منتظر دشمن باشید. پیامی نگذاریم و جوری حرف نزنیم که علامت ترس و عقب‌نشینی باشد. @justhadis110

💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ أَ لاَ أُخْبِرُكُمْ بِأَبْعَدِكُمْ مِنِّي شَبَهاً؟ قَالُوا بَلَى يَا رَسُولَ اَللَّهِ. قَالَ اَلْفَاحِشُ اَلْمُتَفَحِّشُ اَلْبَذِيءُ اَلْبَخِيلُ اَلْمُخْتَالُ اَلْحَقُودُ اَلْحَسُودُ اَلْقَاسِي اَلْقَلْبِ اَلْبَعِيدُ مِنْ كُلِّ خَيْرٍ يُرْجَى غَيْرُ اَلْمَأْمُونِ مِنْ كُلِّ شَرٍّ يُتَّقَى. ⬅️ آیا به شما از کم‌شباهت‌ترین شخص به خودم با خبر سازم؟ اصحاب گفتند بلی یا رسول الله. حضرت فرمود: کسی که از فحش گفتن و فحش شنیدن پروا ندارد و بد زبانست و بخیل و متکبر و کینه‌توز و حسود و سخت‌دل و از هر خیری که انسان از او امید دارد دور است و از هر شری که از آن پرهیز می‌شود نیز انسان ایمن نیست. 📚 الکافی (ثقة السلام کلینی): ج۲، ص۲۹۱ 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ أَ لاَ أُخْبِرُكُمْ بِشِرَارِ رِجَالِكُمْ؟ قُلْنَا بَلَى يَا رَسُولَ اَللَّهِ. فَقَالَ: إِنَّ مِنْ شِرَارِ رِجَالِكُمُ اَلْبَهَّاتَ اَلْجَرِيءَ اَلْفَحَّاشَ اَلْآكِلَ وَحْدَهُ وَ اَلْمَانِعَ رِفْدَهُ وَ اَلضَّارِبَ عَبْدَهُ وَ اَلْمُلْجِئَ عِيَالَهُ إِلَى غَيْرِهِ. ⬅️ آیا شما را از بدترین مردانتان با خبر سازم؟ اصحاب گفتند: بلی یا رسول الله. حضرت فرمود: از بدترین مردان شما تهمت‌زننده‌ی بى‌باكِ فحاشى است كه تنهایی بِخورَد و از بخشش دريغ كند و بنده‌اش را بزند و عیالش را به دیگران پناه دهد. (يعنى نسبت به مخارج و حوائج زن و بچه‌اش كوتاهى كند تا مجبور شوند به ديگران پناه برند). 📚 الکافی (ثقة السلام کلینی): ج۲، ص۲۹۲ @justhadis110

💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ يَا عَلِيُّ بَادِرْ بِأَرْبَعٍ قَبْلَ أَرْبَعٍ شَبَابِكَ قَبْلَ هَرَمِكَ وَ... ⬅️ یا علی! چهار چیز را قبل از چهار چیز غنیمت بدار. جوانی‌ات را قبل از پیری‌ات و... 📚 من لا یحضره الفقیه (شیخ صدوق): ج۴، ص۳۵۲ 🔷 آیت الله خامنه‌ای حفظه الله در توضیح این حدیث شریف می‌فرمایند: ⬅️ بعضی خیال می‌کنند استفاده‌ی از شباب و دوران جوانی، استفاده‌ی از لذّات جوانی و شهوات جوانی است؛‌ این منظور نیست، چون شهوات جوانی، بعدها که انسان یادش بیاید، مایه‌ی حسرتش می‌شود؛ اصلاً لذّت یک چیز زودگذری است؛‌ [استفاده‌ی از شباب] یعنی از این نیرو استفاده کن برای آنچه برای خودت بماند. مثلاً فرض بفرمایید مثل کسی که رفته معدنی را استخراج کند و از آن طلا بیرون بیاورد؛ نیرو هم دارد؛‌ می‌گوید آقا استفاده کن، هر چه ظرفیت داری، هر چه گنجایش داری، جیب‌هایت را پُر کن، کیفت را پُر کن، دستت را پُر کن... چون این برای شما می‌ماند که می‌خواهی برداری و ببَری. نه اینکه حالا رفتی آنجا، بنشین یک استکان چای بخور، در هوای خوش لذّت ببر؛ اینکه خب از بین می‌رود؛ اینکه فایده‌ای ندارد. لذّات و شهوات در دوران جوانی مثل این دومی است، مثل یک استکان چای خوردن کنار معدن طلا است؛ در نهایت چیزی برای انسان باقی نمی‌ماند. استفاده‌ی از جوانی یعنی کسب چیزهایی که شما بعد از جوانی دیگر قادر نیستید آن‌ها را جمع کنید! ...لذا اغلب بزرگان هر چه در زمینه‌ةای مادی و معنوی به دست آورده‌اند، در جوانی به دست آورده‌اند. 📚 گزیده‌ی احادیث مکارم الاخلاق به انتخاب و شرح حضرت آیت الله خامنه‌ای مدّظلّه‌العالی (انتشارات انقلاب اسلامی):‌ ص۴۰ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: ✅ مَعَ الثّروَةِ تَظْهَرُ المُـرُوَّةُ. ⬅️ هنگام دارايى، جوانمردى مشخص مى‌شود. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۷۰۳ @justhadis110

✳ دو مورد از اذکار و ادعیه‌‌ی معتبر و مأثور که مورد توجه و توصیه‌ی عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه بود، جهت رفع فقر و بیماری و ادای قرض: 💠 حضرت رسول صلی الله علیه و‌ آله دعای زیر را به یکی از اصحاب که مبتلا به ناخوشی و فقر بود آموختند، از برکت خواندن آن در اندک زمانی بیماری و فقر او بر طرف گردید: ✅✅ (لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ تَوَكَّلْتُ‌ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لا يَمُوتُ‌ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لَا وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِ‌ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيراً.) ⬅ یعنی: (حول و قوایی نیست مگر به واسطه‌ی خدای بلند‌مرتبه‌ی بزرگ، توکل می‌کنم به خدای زنده‌ای که مرگی برای او نیست و حمد و ستايش مخصوص خداوندى است كه نه فرزندى اختيار كرده و نه شريكى در حكومت دارد و نه به‌ خاطر ضعف و ذلّت، [حامى و] سرپرستى براى اوست و او را بسيار بزرگ بشمار.) 📚 انیس الصادقین: فصل دستورالعمل‌هایی برای برآورده شدن حوائج مختلف، مورد 28 (رفع بیماری و فقر) - به نقل از کتاب الکافی (ثقة السلام کلینی):‌ ج۲، ص۵۵۱ 💠 یکی از اصحاب امام صادق علیه السلام به نام عبد اللّه بن سنان می‌گوید: خدمت امام عليه السّلام رفتم، حضرت فرمود: ✅ أَ لاَ أُعَلِّمُكَ شَيْئاً إِذَا قُلْتَهُ قَضَى اَللَّهُ دِينَكَ وَ أَنْعَشَكَ وَ أَنْعَشَ حَالَكَ؟ ⬅ مى‌‌خواهى‏ دعايى به تو بياموزم كه چون بخوانى، حق تعالى قرضت را ادا كند، و حالت نيكو گردد؟ گفتم: چه بسیار به چنين دعايى نيازمندم‏. حضرت فرمود: پس از نماز صبح بگو: ✅✅ (تَوَكَّلْتُ عَلَى الْحَىِّ الْقَيُّومِ الَّذى لاْ يَمُوتُ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدا وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَريكٌ فِى الْمُلْكِ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبيرا اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِكَ مِنَ الْبُؤْسِ وَ الْفَقْرِ وَ مِنْ غَلَبَةِ الدَّيْنِ وَ السُّقْمِ وَ اَسْئَلُكَ اَنْ تُعينَنى عَلى اَدآءِ حَقِّكَ اِلَيْكَ وَ اِلَى النّاسِ.) ⬅ یعنی: (توكّل كردم بر زنده پاينده‌‏اى كه نمى‌‌ميرد، و ستايش خداى را كه فرزندى نگرفت، و براى او در فرمانروايى شريك‏ نيست، و براى او سرپرستى از روى خوارى نمى‌‏باشد، و بزرگ شمار او را بزرگ‏ شمردنى شايسته، خدايا به تو پناه مى‌‏آورم از شدت نياز و و تنگدستى، و از فشار قرض و بيمارى، و از تو مى‌‏خواهم مرا بر اداى حقّت نسبت به خود و مردم‏ يارى كنى. 📚 تفسیر عیاشی: ج۲، ص۳۲۰ @justhadis110