💢 در لايه عوام (بدنه جامعه) تصور غلطي از «حاكميت» و به ويژه «شخص حاكم» (رهبر) وجود دارد. بخشي از مردم، رهبري را «همه كاره» حاكميت ميدانند و به تبع آن مسئول مشكلات و كاستيها. 💢 صرف نظر از انگيزه هاي سياسي نگارندگان اصلي نامه اخير به رهبري، بدنه انقلابيون امضا كننده آن از چنين سوءتفاهم هايي رنج مي برند. در ميان امضا كنندگان نامه معدود افرادي هستند كه تجربه #عدالتخواهي داشته و سرخورده شده اند, ولي اكثريت مطلق، افرادي هستند كه هيچ تجربه اي از عدالتخواهي و مبارزه با فساد حتي در اندازه هاي كوچك آن هم ندارند. البته انقلابي هستند ولي تماشاچي بوده اند و در ميدان مبارزه با فساد توقع دارند مانند كارتون «#ميتي_كومان» فرستاده هاي ويژه حاكم بزرگ در موقعيت هاي ظلم و فساد سر برسند و مظنونان به فساد را دور سر چرخانده و به برج و باروي شهر بكوبانند! و آنها اين مبارزه را صرفا تماشا كنند! 💢 در سالهاي بعد از انقلاب و به ويژه بعد از جنگ شاهد ريزش بخشي از بدنه انقلابي كف جامعه بوده ايم. بخشي از اين بدنه به دليل همين خطاهاي ذهني و سوءتفاهم ها دچار مشكل شده و فروريخته است. 💢 ... مامومين جزءنگر معمولا امام را مساوي با كل نظام سياسي مي دانند. در حاليكه به تعبير آيت الله خامنه اي «رهبري، كل نظام نيست بخشي از نظام است». 💢 در كره حتي داستان هاي افسانه اي مبتني بر پيچيدگي روابط قدرت ساخته و پرداخته شده است. سريال هايي كه بر اساس اين داستان ها نوشته شده نشان ميدهد كه امپراتور لزوما يگانه عامل موثر بر مسائل كشور نيست بلكه مجموعه اي از نيروهاي متفاوت و متكثر در مقدرات كشور تاثير دارند. اين داستان ها با اين كه افسانه اي است ولي به مخاطبش كمك مي كند تا نظام هاي سياسي را تك عاملي نديده و پيچيدگي واقعيت را درك كند. ولي در ايران افسانه گاهي كاركردي منفي پيدا مي كند يعني نه تنها پيچيدگي نظام سياسي را به تصوير نمي كشد بلكه با روايت مثبت از ديكتاتوري فردي، مخاطب را به ساده پنداري عادت مي دهد. افسانه رضاخان نمونه بارز اين مورد است. رضاخانِ افسانه اي با رضاخانِ تاريخي متفاوت است. رضاخان افسانه اي كسي است كه گران فروش را داخل تنور نانوايي مي اندازد تا طبقات محروم نانشان ارزان شود و نان در اثر اين اقدام ارزان مي شود! در حاليكه تاريخ روايت ديگري دارد. تورم ناشي از سوءمديريت رضاخان در تاريخ ايران بي سابقه است. نظام اجتماعي ايران در نتيجه سياست هاي فردمحور رضاخان به فروپاشي رسيد. كشور توسط انگليس و شوروي اشغال شد. ارتش پرهزينه رضاخاني به جاي مقاومت در برابر اشغالگران و دفاع از كشور رسما فروپاشيد و سربازانش با زيرپوش و پايجامه در جاده ها و خيابان ها به گدايي افتادند. اشغالگران بيماري هاي واگيردار با خود آوردند. تورم به بالاي هزار درصد رسيده و قيمت اجناس بيش از ده برابر شد. قحطي جان دهها هزار ايراني را گرفت. 💢 افسانه «رضاخان؛ ديكتاتور مصلح» باعث شده تا در زمان حاضر هم #تمناي_رفتارهاي_ديكتاتور_مآبانه از شخص اول نظام سياسي داشته باشيم. يعني اگر رضاخان با عصا مسئولان زيردستش را كتك مي زد و سر و صورتشان را خوني مي كرد اين توقع وجود دارد كه در جمهوري اسلامي هم شخص اول كشور با مسئولان مختلف برخوردي مشابه داشته باشد. در حاليكه در فقه سياسي اسلام نظريه ولايت فقيه نقطه مقابل ديكتاتوري و فردمحوري است. یعنی در مدل در جمهوري اسلامي، اصلاح يك فرايند جمعي است. مردم نبايد صرفا #تماشاچي باشند. 💢 به عنوان نمونه «#طرح_رسيدگي_به_اموال_مسئولان» چند هفته پيش در مجلس مطرح شد و به تصويب نرسيد! واكنش جماعت انقلابي مذكور (امضا كنندگان نامه) چيست؟ سرخوردگي بيشتر و احساس ياس مضاعف! حال آنكه اگر همين جماعت هر كدام در محيط شهرستان خود واكنش مردم به راي منفي نماينده شان را به طرح بر مي انگيخت مسئله تغيير مي كرد. اين ها حوصله فعاليت اجتماعي و سياسي هدفمند در محيط شهرستان خود را ندارند. نق زدن در قالب نامه به رهبري برايشان راحت تر است. 🔺با اينكه عملكرد رييس جمهور و دولتِ منتخب مردم و نمايندگانِ مجلسِ منتخب مردم از نظر آنها رضايتبخش نيست ولي حوصله ندارند براي تغيير و اصلاح فرهنگ سياسي انتخاباتي همشهريانشان فعاليت مدني داشته باشند. «لا تصلح الرعیه الا بصلاح الولاه» را به عنوان قاعده گرفته اند در حالیکه حضرت در ادامه اش فرموده «و لا تصلح الولاه الا باستقامه الرعیه» امور مردم هرگز اصلاح نمي  شود مگر با اصلاح زمام داران و حاکمان، و امور حاکمان اصلاح نمي  گردد مگر با استقامت مردم و قرار گرفتن آنها در مسير صحيح و مستقيم. چون اهل استقامت و پیگیری نیستند ساز و کارهای مردم سالاری دینی را بی نتیجه میدانند. و جالب است که با شعار حمايت از مردم مي خواهند هنجارها و قواعد مردم سالاري را دور بزنند. احسان_صفرزاده 📣 پایگاه عدالتخواهی و مطالبه مردمی @justice58