eitaa logo
هم پای قافله
465 دنبال‌کننده
341 عکس
192 ویدیو
3 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
25.62M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
هنوز صدای لبیک یا حسین از اتوبوس‌ها بلند نشده بود… زائریاران آقا و تیم پشتیبانی، در سکوتی پر از شور اتوبوس‌ها رو آماده می‌کردند برای سفری از جنس معرفت و بیداری. بسته های خوراکی با وسواس کنار هم چیده شده بود. تا اولین چیزی که زائر حس می‌کنه، محبت حسینی باشه… نه مسیر. https://eitaa.com/jz_ghafeleh
38.82M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔰قافله‌ای رفت و دل ما رو هم با خودش برد… همپای قافله، راهی شدند به سوی نوری که خاموش نمی‌شود… اللهم ارزقنا کربلا… https://eitaa.com/jz_ghafeleh
گزارش کاروان «همپای قافله» از شهر مقدس کاظمین 📍مکان: کاظمین، حرم مطهر امام موسی کاظم و امام محمد جواد (علیهما‌السلام) ساعت ورود: ۱۷:۳۰ عصر زمان خروج: ۲۱:۳۰ شب تاریخ: ۱۰ / ۰۵ /۱۴۰۴ ▪️کاظمین؛ غروب در آغوش نور کاروان «همپای قافله» در ساعت ۱۷:۳۰ عصر وارد شهر مقدس کاظمین شد. همزمان با فرو رفتن خورشید و آغاز لحظات روح‌افزا، زائران با شور و اشتیاق به سوی حرم مطهر شتافتند. فضای حرم در آستانه غروب، آکنده از آرامش و معنویت بود. 🔸زیارت، نماز مغرب و عشاء زائران پس از ورود، به زیارت قبور مطهر امام موسی کاظم علیه السلام و امام محمد جواد علیه السلام پرداختند. نماز جماعت مغرب و عشاء با حضور پرشور در صحن‌های حرم برگزار شد و دل‌ها در قنوت‌های عاشقانه به آسمان گره خورد. لحظاتی شب‌نشینی در حرم؛ لحظات انس با اهل بیت علیهم السلام در این توقف شبانگاهی، زائران فرصت یافتند تا در فضای نورانی حرم، به دعا، تأمل و نجوا با اهل بیت علیهم السلام بپردازند. برخی در گوشه‌ای از صحن، مشغول خواندن زیارت‌نامه و برخی دیگر مشغول به گفت‌وگوهای معنوی بودند. خروج از کاظمین؛ ادامه مسیر در شب نورانی در ساعت ۲۱:۳۰ شب، کاروان با نظم و آرامش، کاظمین را ترک کرد. زائران با قلب‌هایی سرشار از نور زیارت، به سوی مقصد بعدی، نجف اشرف حرکت کردند تا در مسیر معرفت حسینی، گام‌های دیگری بردارند. https://eitaa.com/jz_ghafeleh
و بعد... راهی کاظمین شدیم. با دلی که هنوز از سرداب سامرا می‌تپید و چشمانی که سرخ بود. کاظمین... گنبدهای طلایی‌اش از دور مثل دو قطعه آفتاب می‌درخشیدن. داخل حرم امام موسی کاظم و امام جواد (علیهماالسلام) که قدم گذاشتم، موجی از آرامشِ عجیب وجودم رو شست. انگار از یک دنیای پر از انتظار سنگین، پناه آورده بودم به آغوشی امن. کنار ضریح مطهر ایستادم. نگاهم به نقوشِ طلایی و آیینه‌کاری‌های دل‌انگیز گره خورد. اشک‌ها دوباره جاری شدن، اما این‌بار اشک رهایی بود. اشک راز و نیاز با پدرانی مهربان. نذرهای قلبیم رو زمزمه کردم، انگار که به گوش کسی می‌رسه که فوری جوابم رو میده. فضای کاظمین، بوی عشق و اجابت می‌داد. بوی پناه. اینجا نور بود، گرمای حضور بود، یادآوری رحمت بی‌انتها بود. بعد از سکوتِ عمیق سامرا، زمزمه‌ی دعاهای زائران در کاظمین، مثل نوایی آشنا به دلم نشست. این دو حرم، دو ضربانِ یک قلب‌اند: سامرا یادم میندازه که چقدر دلتنگم... چقدر چشمِ به راه... کاظمین نوازشم می‌کنه، دلداری‌ ام می‌ده، و قوّت ادامه‌ی راه رو به دلم می‌ریزه. هر دو، حلقه‌هایی از زنجیره‌ی امیدم‌اند... تا روزِ موعود... ✍🏻بانو فاطمه پور عباس https://eitaa.com/jz_ghafeleh
🔰 زیارت مرقد امام موسی کاظم علیه السلام و امام محمد جواد علیه السلام در قاب تصویر https://eitaa.com/jz_ghafeleh
توصیه های معنوی و تربیتی آقای حدادی رئیس کاروان خطاب به زائران کاروان «همپای قافله» ۱. زیارت با معرفت، نه صرف حضور جسمانی زیارت باید با شناخت و توجه قلبی همراه باشد. حضور در حرم ها فرصتی است برای تجدید عهد با ولایت و تعمیق ارتباط با اهل بیت. ۲. سکوت و تأمل در فضای حرم سکوت درونی در ازدحام، لحظه‌ای برای خلوت با خدا و اهل بیت علیهم السلام است و در این هنگام است که زائران بهتر است از غوغای بیرونی فاصله بگیرند. ۳. بهره‌گیری از فرصت شبانگاهی با توجه به زمان توقف کاروان در حرم ها، توصیه می شود که زائران از فضای شبانگاهی حرم برای خواندن زیارت‌نامه‌ها، نمازهای مستحبی و تأملات معنوی بهره ببرند. ۴. توجه به آداب زیارت و احترام به دیگر زائران رعایت آداب زیارت، حفظ نظم، احترام به دیگر زائران و پرهیز از رفتارهای شتاب‌زده یا بی‌توجهی به دیگران در رفتارهای زائر نمود کند. ۵. زیارت به‌عنوان آینه‌ای برای خودشناسی در پایان، زیارت فرصتی برای بازنگری در مسیر زندگی دانستند؛ اینکه هر زائر در آیینه حرم، خود را ببیند و با نگاهی تازه به مسیر بندگی بازگردد. ✍🏻آقای حدادی رئیس کاروان همپای قافله https://eitaa.com/jz_ghafeleh
مدرسه حکیم؛ نقطه آغاز آرامش زائران ساعت نزدیک به ۲۲:۰۰ بود. تیم پیشرو زودتر عازم شده بودند، تا اسکان را برای ورود زوار آماده کنند. در سکوت کوچه‌های اطراف، صدای باز شدن درب مدرسه حکیم پیچید. تیم پیشرو، با لباس‌های ساده و چهره‌هایی خسته اما مصمم، وارد محوطه شدند. اینجا قرار بود خانه موقت زائران باشد؛ جایی برای استراحت، تجدید قوا، و آماده شدن برای زیارت. یکی مشغول جارو کشیدن شد، دیگری با دقت پتوها را روی زمین پهن می‌کرد. 🔻پیرمردی با تجربه، آرام و با لبخند، نظارت می‌کرد و گاه‌گاهی دعایی زیر لب زمزمه می‌کرد: «اللهم اجعل هذا المنزل مأوىً للراحة و الطمأنینة...» تیم پیشرو، بسته‌های آب معدنی و چای را در گوشه‌ای می چیدند. همه چیز با نظم پیش می‌رفت. اینجا فقط یک مدرسه نبود؛ اینجا تبدیل شده بود به مأمن خادمان زائران امام علی (علیه السلام). در آن لحظه، مدرسه حکیم نه فقط محل اسکان، بلکه نماد همدلی و خدمت بود. تیم پیشرو، بی‌ادعا و بی‌وقفه، در حال ساختن آرامشی بودند که زائران در روزهای آینده به آن نیاز داشتند. آنها منتظر ورود زوار امام علی علیه السلام بودند. https://eitaa.com/jz_ghafeleh
گزارش ورود کاروان «همپای قافله» به نجف اشرف در نیمه‌شب شنبه ۱۱ مرداد ماه ۱۴۰۴ 🕰️ زمان ورود: ساعت ۱:۰۰ نیمه شب 📆 تاریخ: شنبه، ۱۱ مرداد ۱۴۰۴ 🔻مکان: نجف اشرف، حرم مطهر امیرالمؤمنین علی (ع) ورود در دل شب؛ آغوش نجف برای زائران خسته از راه در سکوت شب، وقتی بیشتر شهرها در خوابند، نجف بیدار است. ساعت ۰۱:۰۰ نیمه‌شب، کاروان «همپای قافله» پس از سفری طولانی، وارد شهر نور و ولایت شد. اتوبوس‌ها آرام در کنار مدرسه حکیم توقف کردند. زائران، خسته اما مشتاق، با چشمانی خواب‌آلود و دل‌هایی بیدار، پا به خاک نجف گذاشتند. در آن تاریکی، گنبد طلایی حرم امیرالمؤمنین (ع) از دور می‌درخشید؛ نه فقط با نور، بلکه با وعده‌ای از آرامش، پناه، و معرفت. کسی زیر لب گفت: «سلام بر تو ای پدر یتیمان، ای وصی پیامبر...» و بغضی که تا آن لحظه پنهان مانده بود، آرام شکست. تیم پیشرو، پیش‌تر وارد مدرسه حکیم شده بودند و مکان اسکان را با دقت آماده کردند. پتوها پهن، آب‌ها چیده، و فضای مدرسه تبدیل به مأمن زائران شده بود. ورود زائران با نظم و آرامش انجام شد، و هرکس در گوشه‌ای از حیاط و یا محل اسکان، لحظه‌ای برای خود خلوت کرد. برخی زائران، بی‌درنگ به سمت حرم رفتند. نجف در دل شب، آرام‌تر و عمیق‌تر بود. صدای زیارت‌نامه‌ها، زمزمه‌های عاشقانه، و اشک‌هایی که بی‌صدا جاری می‌شدند، نجف را به محفل انس بدل کرده است. https://eitaa.com/jz_ghafeleh