🌐ایام اللّه چراغ‌های هدایت 🔸بی‌گمان تمام روزها، روزهای خداست؛ همه مکان‌ها متعلق به خداست، همان‌گونه که همه موجودات از آن خدا هستند. اما اگر روزهایی به عنوان «ایام اللَّه» داریم یقیناً اشاره به روزهاى مخصوصى است که امتیاز و روشنایى و درخشش فوق العاده‌‏اى دارد. تعبير یوم الله فقط در دو آیه از قرآن آمده است: «و لقد أرسلنا موسي ... و ذكّرهم بأيام اللّه» «قل للذين آمنو يغفروا للّذين لا يرجون أيامِ الّله» 💠 در احاديث اسلامى" ايام اللّه" به روزهاى مختلفى تفسير شده‌است: ❇️ امام صادق(ع) در بیان برخی مصادیق «ایام اللّه» می‌فرمایند: «روزهای خدا سه روز است: روزى که قائم(عج) ظهور می‌کند، روز رجعت و روز قیامت». ❇️ در نقل دیگر این سه روز، روز ظهور قائم(عج)، روز مرگ و روز قیامت نام برده شده‌است. ❇️ در تفسیر آیه پنج سوره ابراهیم (وَ ذَکِّرْهُمْ بِأَیَّامِ اللَّهِ) از امام صادق(ع) نقل شده‌است که منظور از «ایام اللّه» را می‌توان همان نعمت‌های خدا دانست. 🔰 در مورد ایام اللّه تعابیر و تفاسیر متعدد در روایات و از ناحیه مفسران داریم. بیان علامه طباطبایی در تفسیر ایام الّله این نکته را می‌رساند که ایام الّله دایره محدودی ندارد و آنچه در روایات یا تفاسیر ذکر شده اشاره به چند مورد از مصادیق آن است.⬇️ "شکى نیست که مراد از ایام، ایام مخصوصى است، و نسبت دادن ایام مخصوص به خدا با این‌که همه ایام و همه موجودات از خداست، حتما به خاطر حوادثى است که در آن ایام مخصوص به وجود آمده و امر خداى تعالى را ظاهر ساخته است، که در دیگر ایام چنین ظهورى رخ نداده است، پس به طور مسلم مقصود از ایام خدا، آن زمان‌هایى است که امر خدا و آیات وحدانیت و سلطنت او ظاهر شده، و یا ظاهر مى‌شود، مانند روز مرگ که ... و روز قیامت که ... و نیز مانند ایامى که قوم نوح و عاد و ثمود در آن ایام به هلاکت رسیدند، چون این گونه ایام، ایامى هستند که قهر و غلبه الهى در آن ظاهر گشته، و عزت خدائى، خودنمایى کرده است. ممکن هم هست ایام ظهور رحمت و نعمت الهى، جزء این ایام بوده باشد، البته آن ایامى که نعمت‌هاى الهى آن‌چنان ظهورى یافته که در دیگر ایام به آن روشنى نبوده‌است، مانند روزى که حضرت نوح و یارانش از کشتى بیرون آمدند و مشمول سلام و برکات خدا شدند و امثالش، زیرا این‌گونه ایام، مانند ایام مذکور دیگر، در حقیقت نسبتى به غیر خدا نداشته، بلکه ایام خدا و منسوب به اویند. این‌که بعضى از مفسرین، ایام الّله را به ایام ظهور نعمت‌هاى خدا اختصاص داده، و آیات بعدى سوره را که درباره نعمت‌هاى خدا است دلیل خود گرفته‌اند و نیز مفسرین دیگرى که ایام مذکور را به ایام عذاب‌هاى خدا اختصاص داده‌اند، راه درستى نرفته‌اند، چون هیچ وجهى براى این دو اختصاص نیست، و همان‌طور که گفتیم سیاق کلام، سیاق بیانى است که عزت خدا اقتضا دارد و مقتضاى عزت خدا، هم نعمت دادن است، و هم عذاب کردن." 💢 با دقت در کلام علامه درمی‌یابیم یوم الّله به هر روزی که در آن اسمی از اسماء الهی متجلّی شود، آیتی آفاقی یا انفسی مشاهده شود نیز با دیگر روزها متفاوت است و از ایام الّله شمرده می‌شود. ✅ از همین منظر است که می‌توان گفت روز 22 بهمن 1357 ه.ش نیز از ایام الّله بود. چون در این روز یکی از آیات انفسی الهی که عزت ایمان و اهلش بود به منصه ظهور رسید. همچنین روزی بود که دین ستیزان که بالاترین مظهر دین ستیزی آن‌ها (به تعبیر امام ره) تغییر تقویم ه. ش از سال 1355 به 2535 شاهنشاهی بود منکوب و نظام تزویر آنها به فروپاشی انجامید. ✅ مصداق دیگر یوم الله را می‌توان روز ۱۳۸۸/۸/۸ مصادف با میلاد امام هشتم دانست. روزی که به برکت استقرار تقویم ه. ش با چهار هشت جنب هم به حقانیت مذهب اثنی عشری شهادت داد. با زبان ریاضی قرآن نیز این شهادت مبرهن شده است. بزرگداشت این ایام نه تنها اعتلای حقیقت و یادآوری آیات الهی است، اسباب تذکر مؤمنین و تنبه معاندین می‌شود. 📌مجموعه مقالات همایش مطالعات میان رشته‌ای قرآن کریم- دانشگاه شهید بهشتی- مقاله مبانی، موازین مصادیق زبان ریاضی قرآن 📌مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی- تفسیر ایام الله در المیزان- علامه طباطبایی #ایام_اللّه #عزت_الهی ✍گلستانی کانال اطلاع رسانی تبلیغ نوین جامعة الزهراء سلام الله علیها در ایتا ⬇️⬇️ @jz_resane