▪️▪️انَّ لِقَتلِ الحسین حَرارَةً فی قُلوبِ المومنین لا تَبرُدُ ابًدا ▪️▪️ خاطره اولین روضه اربابم بچه بودم که مادرم روزی جامه نیلیم بتن پوشاند بغلم کرد وبرد در روضه اشک افشاند وشربتم نوشاند شربت روضه راکه نوشیدم کرد گل بر لبم سلام حسین باتمام وجود حس کردم دل وجانم شداست رام حسین گفتنی نیست شرح آن لحظه که دل بیقرارمن تب داشت من حسین یاحسین می گفتم مادرم ذکر شکر بر لب داشت خوش در آن لحظه های رؤیائی در دلم قند آب می کردند دیدم آنجا فرشته های بهشت پخش جام گلاب می کردند بوی اسفند وعود وبوی گلاب منتشر بود در فضا آن روز قصه کوتاه مجلس روضه شده بود عین کربلا آن روز یک نفر بین جمعیت برخاست گفت بر ختم انبیا صلوات باز تکرار کردبار سوم گفت به شهیدان سر جدا صلوات بعد از آن سیدی به منبر رفت سخن از عشق گفت وآتش عشق گفت عشق حسین در دلها هست مثل شراب بیغش عشق می شود مست عشق ثار الله هرکه ازاین شراب سازد نوش آتش عشق تاسحر گه حشر دردل او نمی شود خاموش شرح قتل حسین از آن روز در دل من شرار غم افروخت عشق پرشور سیدالشهدا تا قیامت وجود من راسوخت بعد ازآن بحث داغ وذکر حدیث با دل خویش همزبانی کرد تا که گفت السلام یامولا اشک بارید ونوحه خوانی کرد فصل فصل غروب غیرت بود به خیام حرم جسارت شد نیزه داران هجوم آوردند هرچه در خیمه بود غارت شد تاسرنیزه شد سر شهدا آتش خیمه ها زبانه کشید کودکان می گریختن اما شمر بی شرم تازیانه کشید لعنت حق به آنکه تنگ غروب آتش ظلم وکینه را افروخت دختری از امام عاشورا خیمه دامنش در آتش سوخت وای وای از غروب عاشورا وای وای از سر به نیزه بلند وای وای از اسیری طفلان دشمن و شادمانی ولبخند روضه خوان کردغش سرمنبر چشم من گشت غرق در گوهر بغض راه گلوی من بسته چه بگویم نگفتنم بهتر من وجودم هنوز همچون شمع از غم و درد وداغ می سوزد چیزی از جنس عشق در دل من همچنان چلچراغ می سوزد رحمت حق به مادرم که زمهر پای من را به روضه ها واکرد آنقدر یاحسین گفت تاکه مرا نوحه خوان حسین زهرا کرد #پرندآور