🌷 امیرالمومنین امام علی (علیه السلام) فࢪمودند :
✍ هیچ عملی نزد خداوند ، محبوب تر از نماز نیست.
👌 پس هیچ کار دنیایی شما را در وقت نماز به خود مشغول ندارد.
📚 خصال ، ص ۶۲۱
#نماز_اول_وقت_اقتدا_به_امام_زمان_روحی_فداه
☀️
💥#تلنگر
🌸🍃"#امام_زمانآمدنینیست،آوَردَنیست"
حاجاسماعیلدولابی میفرماید :
ظاهــرا
میگوییمآقامیآیدولیدرحقیقتمابهخدمت
حضرتمیرویم؛مابهپشتدیواردنیارفتیم وگمشدیم،بایدازپشتدیواربیرونبیاییمتا ببینیمکهحضرتازهمانابتداحاضربودند. امام زمان گموغائـبنشدهاست؛ماگمو غائبشدهایم.
مصباحالهُدیص۳۱۹
ازحضرت فاطمه روایتشدهکه
پیامبر اکرم فرمودند: امامهمچونکعبهاست
که(مردم)بایدبهسویشروند،نهآنکه
(منتظرباشندتا)اوبهسویآنهابیاید.
بحارالانوار،ج۳۶،ص۳۵۳
تامانخواهیم،اونمیآید...
کافیستازخودمانشروعکنیم..
👌🌸بهترین پدر دنیا : من منتظرت ننشسته ام بلکه بسویت می دَوم
سلامتی امام زمان و تعجیل در فرجشان #صلوات
#اللّهمَّعَجِّلْلِوَلِیِّڪَالفَرَج
❁ #اَلّلهُمَّصَلِّعَلیمُحَمَّدٍوَآلِمُحَمَّدٍ ❁
•🌸🌿 بار خدایا، اگر بخواهی از ما بگذری از فضل و احسان توست (نه شایستگی ما)
و اگر بخواهی ما را به کیفر رسانی از عدل و دادگری توست..
صحیفه سجادیه
doa_nodbeh_tarjomeh.pdf
670.2K
برای ظهـورامام زمانت چه کرده ای؟
#دعای_ندبه
#امام_زمان🌸🌺🌼
༺◍⃟🤲
🌸گناه، مرتبه اول توبه و بازگشت🌸
📍مرتبه نخست از توبه، بازگشت از گناهان به سوی خدا است.
البته باید توجه داشت که سالک برای بازگشت از اغیار به سوی خدا که همان معنای وسیع توبه است،
🍀نخست باید از گناهانی توبه کند که در شرع از آن ها نهی شده است.
به این معنا که در آغاز انسان باید از مخالفت با خداوند در انجام حرام ها یا ترک واجبات پرهیز کند.
در حقیقت قدم اول در بازگشت از اغیار به سوی خدا همان #ترک_گناه است.
✳️پس در این مرحله، سالک باید به ترک معصیت همت گمارد؛ زیرا #معصیت و #مخالفت با حق تعالی با ترک اغیار و #خداخواهی سازگاری ندارد و اگر سالکی بدون گذر از این مرحله و بدون پرهیز از گناهان در پی ترک تعلق های مباح، انجام عبادت های ویژه، شب زنده داری ها و ... باشد، راه به جایی نخواهد برد و در مسیر سلوک پیشرفتی نخواهد داشت.
📕کیمیای وصال ص 64 و 65
بر آنچه میگویند صبر کن، و داود بندهی ما را که دارای قدرت بود یاد کن آری، او بسیار رجوع کننده [به سوی خدا] بود
18 - ما کوهها را با او مسخر ساختیم که شامگاهان و بامدادان [خدا را] نیایش میکردند
19 - و پرندگان را [بر او] گرد آوریم که همه به سوی او باز میگشتند [و در فرمانش بودند]
20 - و حاکمیتش را استوار کردیم و او را حکمت و داوری قاطع عطا کردیم
21 - و آیا خبر شاکیان که از دیوار محراب [او] بالا رفتند، به تو رسید!
22 - وقتی [به طور ناگهانی] بر داود در آمدند، پس او از آنها به هراس افتاد گفتند: نترس [ما] دو نفر شاکی هستیم که یکی از ما بر دیگری تجاوز کرده، پس میان ما به حق داوری کن و ستم روا مدار، و ما را به راه راست هدایت کن
23 - این برادر من است، او را نود و نه میش و مرا یک میش است، پس میگوید: آن را هم به من واگذار، و در سخن بر من چیره شده است
24 - [داود] گفت: قطعا او در مطالبه میش تو که بر میشهای خود بیفزاید بر تو ستم کرده است، و در حقیقت بسیاری از شریکان به یکدیگر ستم روا میدارند، مگر کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کردهاند، و اینها هم اندکند و داود فهمید که او را [با این ماجرا] آزمودهایم، پس از پروردگارش آمرزش خواست و خاکسارانه به رو در افتاد و توبه کرد
25 - پس بر او بخشیدیم و بیشک او را نزد ما تقرّب و سر انجامی نیکوست
26 - ای داود! ما تو را در زمین جانشین [و نمایندهی خود] کردیم، پس میان مردم به حق داوری کن و زنهار از هوس پیروی مکن که تو را از راه خدا به در کند البته کسانی که از راه خدا به در میروند، به سزای آن که روز حساب را از یاد بردهاند عذابی سخت خواهند داشت