آن شب از كوچه ‏ها كسى می رفت‏ كوله بارش پر از #شهادت بود دست #مادر، دوباره يك قرآن‏ و نگاهش اسير #غربت بود آن شب از كوچه ‏هاى بارانى‏ كاروان‏هاى عشق می رفتند باز هم غرق عود و آيينه‏، ميهمان‏هاى عشق می رفتند صبح فردا، ميان هر تابوت‏ دشتى از ياس و لاله می رويد آه! مادر هنوز #منتظر است! دشت را سينه خيز می بويد #وداع #مادر #جگرگوشه