#تفاوت_شیعیان_با_بت_پرستان ⁉️تفاوت ما شیعیان با بت پرستان زمان پیامبر چیست؟ آنها بت را وسیله تقرب به خدا می‌دانستند و ما امام و امام زاده را؟ 🔰پاسخ: 🍃بت‌پرستان کنونی نیز با بت‌پرستان عصر جاهلیت، هیچ تفاوتی ندارند، حال خواه بت‌ آنها مجسمه، گاو و هیکل باشد و یا شیاطین بزرگ و کوچک از جنّ و انس و یا ایسم‌ها و وابستگی‌ها. 👈مقایسه‌ی ظاهر و فیزیک اعمال کاملاً خطاست. مثل این که بگویند: ظالم و مظلوم در رویارویی با یک دیگر، هر دو می‌جنگند، پس چه فرقی با هم دارند؟! 🔹این سؤال مثل آن است که بپرسند: «ما نماز می‌خوانیم و آنها نیز مقابل بت‌های خود، خضوع، خشوع، رکوع و حتی سجده دارند» - «ما دعا می‌خوانیم، آنها نیز اورادی دارند» - «ما روزه داریم، آنها هم دارند» - «ما فقه داریم، آنها نیز احکامی برای خود دارند» ... و حتی «ما می‌جنگیم، آنها نیز می‌جنگند»، پس چه فرقی با هم داریم؟! 🔸حتی می‌شود انسان و اعمال نیکش را با حیوانات گوناگون مقایسه نمود و گفت: ما تلاش می‌کنیم، آنها هم می‌کنند – ما فرزندان خود را دوست داریم و تربیت می‌کنیم، آنها نیز چنین می‌کنند – ما مرزهایی را معین کرده و از وطن تا پای جان دفاع می‌کنیم و با مهاجم می‌جنگیم، بسیاری از حیوانات نیز چنین می‌کنند ...، پس ما چه فرقی با آنها داریم؟! ●- تفاوت مؤمن با کافر، در "عقل و جهل" و "علم و نادانی" می‌باشد. چنان که خالق بشر فرمود: آنها که چشم دارند و نمی‌بینند، گوش دارند و نمی‌شنوند، قلب دارند و فهم نمی‌کنند، مانند حیوانات و بلکه بدتر می‌باشند. ●- تفاوت مؤمن با کافر، در خضوع، خشوع و تسلیم امر حق شدن و "تکبر" و "تسلیم امر هوای نفس شدن" می‌باشد. این جهلِ توأم با تکبر، سبب می‌شود که کافر از جانب خود إله بسازد، از جانب خود مکتب و دین بسازد، از جانب خود وسیله‌ی قرب بسازد؛ از جانب خود، مجسمه یا حتی گاو و گوساله و را شفیع بین خود و خداوند متعال قرار دهد ...، و در نتیجه به جای خداوند متعال، تسلیم هوای نفس خویش گردیده و خودش را بندگی و عبادت نماید. 🔵اسباب تقرب: بدیهی است که تحقق هیچ هدفی، به دست آوردن هیچ خواسته‌ای و رسیدن به هیچ کمال و درجه‌ای، بدون همراه شدن با اهلش (شفاعت) و متوسل شدن به وسایل مربوطه‌اش (توسل)، میسر نمی‌باشد؛ حال خواه هدف نوشیدن یک جرعه آب باشد، یا قرب الهی، یا حتی ظلم و فساد. ●- پس تفاوت در همین است که هدف چیست و وسایل رسیدن به آن کدام است و چه کسی می‌تواند و باید که وسایل را قرار دهد؟ ●- همیشه هدف، وسیله را تبیین و تعریف می‌کند. اگر هدف کسب علم باشد، وسیله‌اش تحصیل علم از معلم و کتاب و مربی می‌باشد – اگر هدف رفع گرسنگی باشد، وسیله‌اش تهیه‌ی خوراک سالم و مفید می‌باشد – اگر هدف درآمد باشد، وسیله‌اش کار و تلاش و اشتغال است و ... . بنابراین، اگر هدف "قرب خدا" قرار گرفت، باید وسیله‌اش را او قرار دهد و باید به همان وسایل متوسل شد. ●- پس فقط "توسل به اهل عصمت علیهم السلام"، نیست، بلکه نماز، روزه، حج، جهاد، امر به معروف و نهی از منکر، مطالعه، کار و تلاش، صله ارحام، انفاق ...، و خلاصه هر کاری که انسان به امر خدا و برای خدا انجام دهد، وسیله‌ی قرب به او می‌گردد؛ لذا اگر چه دقایقی در گوشه‌ای استراحت نماید نیز عبادت است. چنان که فرمودند: نفس کشیدن روزه‌دار در ماه مبارک رمضان ذکر و خوابیدن او عبادت است. چرا که به امر خدا و برای خداست. ●- 💜پس تفاوت در همین تسلیم امر خدا شدن است – تفاوت در همین بندگی خدا را نمودن، یا منیّت و بندگی هوای نفس خود و دیگران را نمودن است. « قُلْ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ » (الأنعام، 162) ترجمه: بگو در حقيقت نماز من و [ساير] عبادات من و زندگى و مرگ من براى خدا پروردگار جهانيان است. 💠اندیشه تشیع: ♨️ @kalamema 👈

💥 #تفاوت_شیعیان_با_بت_پرستان ⁉️تفاوت ما شیعیان با بت پرستان زمان پیامبر چیست؟ آنها بت را وسیله تقرب به خدا می‌دانستند و ما امام و امام زاده را؟ 🔰پاسخ: 🍃بت‌پرستان کنونی نیز با بت‌پرستان عصر جاهلیت، هیچ تفاوتی ندارند، حال خواه بت‌ آنها مجسمه، گاو و هیکل باشد و یا شیاطین بزرگ و کوچک از جنّ و انس و یا ایسم‌ها و وابستگی‌ها. 👈مقایسه‌ی ظاهر و فیزیک اعمال کاملاً خطاست. مثل این که بگویند: ظالم و مظلوم در رویارویی با یک دیگر، هر دو می‌جنگند، پس چه فرقی با هم دارند؟! 🔹این سؤال مثل آن است که بپرسند: «ما نماز می‌خوانیم و آنها نیز مقابل بت‌های خود، خضوع، خشوع، رکوع و حتی سجده دارند» - «ما دعا می‌خوانیم، آنها نیز اورادی دارند» - «ما روزه داریم، آنها هم دارند» - «ما فقه داریم، آنها نیز احکامی برای خود دارند» ... و حتی «ما می‌جنگیم، آنها نیز می‌جنگند»، پس چه فرقی با هم داریم؟! 🔸حتی می‌شود انسان و اعمال نیکش را با حیوانات گوناگون مقایسه نمود و گفت: ما تلاش می‌کنیم، آنها هم می‌کنند – ما فرزندان خود را دوست داریم و تربیت می‌کنیم، آنها نیز چنین می‌کنند – ما مرزهایی را معین کرده و از وطن تا پای جان دفاع می‌کنیم و با مهاجم می‌جنگیم، بسیاری از حیوانات نیز چنین می‌کنند ...، پس ما چه فرقی با آنها داریم؟! ●- تفاوت مؤمن با کافر، در "عقل و جهل" و "علم و نادانی" می‌باشد. چنان که خالق بشر فرمود: آنها که چشم دارند و نمی‌بینند، گوش دارند و نمی‌شنوند، قلب دارند و فهم نمی‌کنند، مانند حیوانات و بلکه بدتر می‌باشند. ●- تفاوت مؤمن با کافر، در خضوع، خشوع و تسلیم امر حق شدن و "تکبر" و "تسلیم امر هوای نفس شدن" می‌باشد. این جهلِ توأم با تکبر، سبب می‌شود که کافر از جانب خود إله بسازد، از جانب خود مکتب و دین بسازد، از جانب خود وسیله‌ی قرب بسازد؛ از جانب خود، مجسمه یا حتی گاو و گوساله و را شفیع بین خود و خداوند متعال قرار دهد ...، و در نتیجه به جای خداوند متعال، تسلیم هوای نفس خویش گردیده و خودش را بندگی و عبادت نماید. 🔵اسباب تقرب: بدیهی است که تحقق هیچ هدفی، به دست آوردن هیچ خواسته‌ای و رسیدن به هیچ کمال و درجه‌ای، بدون همراه شدن با اهلش (شفاعت) و متوسل شدن به وسایل مربوطه‌اش (توسل)، میسر نمی‌باشد؛ حال خواه هدف نوشیدن یک جرعه آب باشد، یا قرب الهی، یا حتی ظلم و فساد. ●- پس تفاوت در همین است که هدف چیست و وسایل رسیدن به آن کدام است و چه کسی می‌تواند و باید که وسایل را قرار دهد؟ ●- همیشه هدف، وسیله را تبیین و تعریف می‌کند. اگر هدف کسب علم باشد، وسیله‌اش تحصیل علم از معلم و کتاب و مربی می‌باشد – اگر هدف رفع گرسنگی باشد، وسیله‌اش تهیه‌ی خوراک سالم و مفید می‌باشد – اگر هدف درآمد باشد، وسیله‌اش کار و تلاش و اشتغال است و ... . بنابراین، اگر هدف "قرب خدا" قرار گرفت، باید وسیله‌اش را او قرار دهد و باید به همان وسایل متوسل شد. ●- پس فقط "توسل به اهل عصمت علیهم السلام"، نیست، بلکه نماز، روزه، حج، جهاد، امر به معروف و نهی از منکر، مطالعه، کار و تلاش، صله ارحام، انفاق ...، و خلاصه هر کاری که انسان به امر خدا و برای خدا انجام دهد، وسیله‌ی قرب به او می‌گردد؛ لذا اگر چه دقایقی در گوشه‌ای استراحت نماید نیز عبادت است. چنان که فرمودند: نفس کشیدن روزه‌دار در ماه مبارک رمضان ذکر و خوابیدن او عبادت است. چرا که به امر خدا و برای خداست. ●- 💜پس تفاوت در همین تسلیم امر خدا شدن است – تفاوت در همین بندگی خدا را نمودن، یا منیّت و بندگی هوای نفس خود و دیگران را نمودن است. « قُلْ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ » (الأنعام، 162) ترجمه: بگو در حقيقت نماز من و [ساير] عبادات من و زندگى و مرگ من براى خدا پروردگار جهانيان است. 💠اندیشه تشیع: ♨️ @kalamema 👈