#پارت124 *راحیل* وقتی از دایی پرسیدم چه می خواهد به آرش بگوید، پیشانی‌ام را بوسید و به شوخی گفت: –می خوام براش خط و نشون بکشم که یه وقت حتی به ذهنشم خطور نکنه که اذیتت کنه. بعد لبخندی زد و ادامه داد: –نترس اذیتش نمی کنم. وقتی نگاه منتظرم را دیدسرش را پایین انداخت. –حرف های مردونس دایی جان. دایی برایم حکم پدر را داشت، دوستش داشتم. ولی نمی‌دانم چرا هیچ وقت نتوانستم با او درد و دل کنم و از مشکلاتم برایش بگویم. به آشپزخانه رفتم، تا به مادر و اسرا کمک کنم. مادر با دیدنم گفت: –راحیل بیا ما بریم مبل‌های سالن رویه کم جا به جا کنیم، دایی سفارش اجاره چند تا صندلی داده، بیا جا براشون باز کنیم. با تعجب گفتم: –مگه چند تا مهمون داریم؟ زیاد نیستند، ولی همین دایی خاله و عمو، یه جا که جمع بشن صندلی کمه برای نشستن. اسرا با خنده گفت: – عروس خانم فکر لباس رو کردی چی بپوشی؟ – همون کت شلوار کرمه که مغزی دوزی قهوه ایی داره خوبه؟ ــ آره، منم می خواستم بگم همون رو بپوش. چادر چی؟ نگاهی به مادر انداختم. –راستی مامان چادرم به درد مراسم فردا می‌خوره؟ مادر لبهایش را بیرون داد. –چادر طلا کوب من رو سرت کن. هم مجلسیه، هم رنگش خوبه، چادری هم که فردا میارن رو بدوز، بمونه واسه شب عروسیت. ــ فکر نکنم چادر بیارن، اون طور که آرش می گفت، پارچه خریدن، حرفی از چادر نزد. مادر گفت: – واقعا؟ بعد دوباره خودش جواب داد: البته بعدن خودت با آرش می خری. شاید رسم ندارن. بعد از این که کارمان تمام شد، دایی زنگ زد تا از مادر بپرسد چه میوه هایی برای فردا بگیرد، من هم در این فرصت سراغ گوشی‌ام رفتم و به آرش پیام دادم: –دایی‌ چی گفت؟ جواب فرستاد: – یه سری حرف‌های مردونه، ازم خواست به کسی نگم، بخصوص به تو. خیلی کنجکاو بودم بدانم، ولی سعی کردم نشان ندهم و نوشتم: – خب پس به خیر گذشته؟ ــ آره، دیگه نه نیازی به دستمال نانوهست واسه پاک کردن چراغ های کاخ، نه نیاز به کمکت. جوابی ندادم، پرسید: –راستی بالاخره مهریت رو نگفتیا. ــ مگه شما گفتید دایی‌ چی گفته؟ ــ چه ربطی داره، مهریه رو اول آخر باید بگی دیگه. ــ نوچ. نمیشه. ــ باشه تو مهریتو بگو، منم میگم دایی چی گفت در مورد مهریه. با خوشحالی تایپ کردم: –مهریه ام اینه که هر جا که با هم بودیم و اذان گفتن، تو من رو جایی برسونی که اول وقت بتونم نمازم رو بخونم، در هر شرایطی. هر چقدر منتظر ماندم، جوابی نداد. صدایش کردم: – آقا آرش. بازهم جواب نداد. با خودم گفتم: شاید کاری برایش پیش امده نمی‌تواند جواب بدهد. صفحه‌ی گوشی‌ام را خاموش کردم و از اتاق بیرون رفتم. یکی دو ساعت بیشتر به آمدن مهمون ها نمانده بود که خاله به سعیده اشاره ایی کرد. –راحیل رو ببر تو اتاق یه دستی به صورتش بکش. به اتاق رفتیم. اسرا لباسم را از کمد بیرون کشید. – یه روسری کرم می خواد این لباس. ــ از کشوی روسریها بردار.البته فکر کنم اتو می خواد. سعیده هینی کشید. –چرا زودتر نمیگی راحیل؟ اسرا با عجله روسری را پیدا کرد. – من الان اتو می کنم. سعیده نگاه سرزنش باری به من انداخت. –فکرت اینجا نیستا. سرم را پایین انداختم. –سعیده باور می کنی هنوزم نمی دونم کار درستی می کنم یانه. سعیده آهی کشید. – تو نیتت خیره، انشاالله که خداهم کمکت می کنه، چند تا صلوات بفرست آروم میشی. بعد از پوشیدن لباسم، سعیده آرایش ملایمی روی صورتم انجام داد، موهایم راشانه کردم و می خواستم ببافم که سعیده نگذاشت و گفت: – بالا ببند که بعد از این که محرم شدید راحت بتونی دورت رهاشون کنی. اخمی کردم. – سعیده ول کن این برنامه هارو ها، من روم نمیشه. برس را از دستم گرفت و گفت پاشو وایسا. آنقدر موهایم بلند بود که وقتی می نشستم روی زمین پخش میشد. از روی تخت بلند شدم و سعیده بُرسی به موهایم کشید. –پس شل می بافم که اگه خواستی بازش کنی، فقط کش پایینش رو بکش. حیف نیست، موهای به این قشنگی رو نبینه. بعدبا شیطنت خندید. –البته اون خودش اونقدرسریشه که ... نگذاشتم حرفش را تمام کند. – عه سعیده...دیگه بهش نگی سریش‌ها. ــ اوه اوه، حالا هنوز هیجی نشده چه پشتش در میاد. شانس آوردیم شک داری جواب بله رو بدی یا نه. ــ موضوع این نیست، نمی خوام اینجوری صداش کنی. –خوب بابا، آقا آرش خوبه؟ –حالا شد. #به‌قلم‌لیلافتحی‌پور

🔰تبدیل سیم کارت به سیم کارت کودک 👏👏 🔹توسط گرفتن شماره #۴۵۶* 🔹یک راهکار مناسب برای جلوگیری از ولنگاری فضای مجازی 🔹این اقدام وزارت ارتباطات و فراجا بسیار عالی و قابل تقدیر و نشر می باشد 🔹لطفا در تمامی گروهای خانوادگی، اجتماعی، فرهنگی و تربیتی منتشر نمائید. 🔸

📝 پسرم که روی مبل دراز کشیده بود تا فهمید دارم میرم بیرون گفت: فردا ورزش دارم‌ آقامون گفته حتماً با کفش مناسب برم. یه جفت کفش ورزشی هم برای من بخر. گفتم پس پاشو حاضر شو خودتم بیا‌. گفت: حال ندارم خودت بگیر دیگه. خریدهامو انجام دادم. یه کفش هم برای پسرم خریدم. وقتی از توی کارتن درش آورد بی اختیار پرتش کرد یه طرف و گفت: این چیه آخهههه؟؟؟ صد رحمت به کفشهای میرزا نوروز.😠 بعدش هم رفت توی اتاقش. منم کفش رو از کارتن درآوردم جفت کردم‌ گذاشتم جلوی در که صبح بپوشه. فقط یه یادداشت نوشتم گذاشتم داخل کفشش. "کسی که زحمت انتخاب را نمیکشد، باید تسلیم انتخاب دیگران باشد." ✍ حاج مهدی سلحشور #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #هیات_یامهدی عج

واااااای خدا چقدر قشنگ «زندگی باخدا» رو برای بچه‌ها توضیح میده😍😍😍 بچه‌ها چه ذوقی می کنند😁😍❤️

#پارت125 *آرش* در مسیر گل فروشی بودیم، قبلا سبدگل را سفارش داده بودم. فقط باید می رفتم و تحویل می گرفتم. مادر کنارم نشسته بود و مدام سفارش می کرد که یک وقت اگر کیارش حرفی زد که خوشم نیامد، صبور باشم و چیزی نگویم که باعث ناراحتی‌اش شود. کلا مادر کیارش را خیلی دوست داشت، تبعیضش بین من و کیارش کاملا مشخص بود. ولی من سعی می کردم زیاد حساس نباشم. از دیروز پیام راحیل در مورد مهریه ذهنم را آنقدر مشغول کرده بود که حرف های مادر را یکی در میان می‌شنیدم. نگران بودم حرفی از مهریه‌ایی که راحیل خواسته، بشود و کیارش به مسخره بگیرد و حرفی بزند که باعث اوقات تلخی شود. تصمیم گرفتم داخل گل فروشی به راحیل زنگ بزنم و توضیحی برایش بدهم. بعد از این که گل را گرفتم در سالن گل فروشی که خیلی بزرگ و شیک بود ایستادم و شماره اش را گرفتم. الو... ــ سلام راحیل. با تردید جواب داد. –سلام، طوری شده؟ با مِنو مِن گفتم: – نه، فقط خواستم ازت یه خواهشی کنم. ــ بفرمایید. ــ خواستم بگم، اون مهریه‌ایی که گفتی قبول، ولی امروز ازش حرفی نزن. هر وقت خواستیم تو محضر عقدکنیم، می گیم می نویسن تو دفتر. الانم برادرم هر چی در مورد مهریه گفتند قبول کنید. برادرم می گفت: اگه اینا واقعا مذهبی هستن با پنج تا سکه ی ما نباید مخالفتی کنند. جدی گفت: – اما من نمی خوام سکه تو مهریه‌ام باشه. با التماس گفتم: – باشه، خوب بعدا می تونی ببخشی، فقط الان به خانوادتون هم بگید، حرفی در مورد اون مهریه‌ی مد نظر خودتون نزنن. من بهتون قول میدم، بعدا همون چیزی که شما می خواهید بشه. با شک گفت: – باشه حالا من به داییم میگم ولی دیگه تصمیم با خودشونه. هر چی خواهش داشتم در صدایم ریختم. –ببین راحیل، من به روح بابام قسم می خورم بعد از عقدمون مهریه رو هر چی تو می خوای همون رو انجام بدم. من درحال حاضر همین یه ماشین رو دارم، اصلا فردا به نامت می کنمش، فقط شماها امروز چیزی نگید که مشکلی پیش بیاد، تا همه چی به خیر بگذره. در مورد جشن عروسی هم اگر گفت به سبک شما نگیریم، موافقت کنید، اگه شما بخواهید من بعدا راضیش می کنم کوتا بیاد، قول میدم راحیل. معترض گفت: – دنیا برعکس شده، یعنی ما هیچیم نمی خواهیم بازم باید... حرفش را بریدم. – راحیل... خواهش می کنم. خودت که می دونی کیارش دنبال بهانس، اگرم اونجا حرفی زد، شما به دل نگیرید. سکوت کرد و حرفی نزدوادامه دادم: – من الان تو گل فروشی هستم تا نیم ساعت دیگه می رسیم. فقط گفت: –کسی اصلا حرف ماشین و این چیز هارو زد؟ ــ نه منظورم به داییتون بود که براشون توضیح بدید. البته دیروز خودم کمی در مورد کیارش براشون گفتم. انگار کسی امده بود کنارش و نمی خواست بحث را کش بدهد. –بله، بله، تشریف بیارید. –تا نیم ساعت دیگه اونجاییم. بی تفاوت گفت: – انشاالله و قطع کرد. ناراحت شده بود، ولی باید می گفتم، تا آمادگی داشته باشند. کیارش بدش نمی‌آمد که کلا مراسم به هم بخورد، برای همین می گفت: –مامان من میگم پنج تا سکه مهریه ببینیم عکس العملشون چیه، شما یه وقت حرفی نزنیدا، بعد با گوشه‌ی چشمش به من نگاه می کرد، تا عکس العملم را بداند. من هم که از تصمیم راحیل خبر داشتم، بی تفاوت بودم. وقتی مقابل منزلشان رسیدیم، کمی منتظر ماندیم تا عمو و عمه و خاله هایم هم بیایند. همین که خواستیم وارد خانه‌شان شویم، من سبد گل را برداشتم و کیارش هم جعبه ی شیرینی ها را، مژگان‌هم هدیه ها را، مادر یک روسری و شال هم برای راحیل خریده بود. همانطور که هدیه ها را در دست مژگان چک می کردم، نگاهم به تیپش افتاد و با اخم براندازش کردم. وقتی اخم مرا دید پرسید: – چیه؟ پوفی کردم. – نمیشد حالا امروز یه تیپ جمع و جورتر می زدی؟ نگاهی به لباس‌هایش انداخت. – قشنگ نیست؟ کیارش خودش را وسط انداخت و گفت: خیلی هم قشنگه، خودم گفتم اینجوری بپوشه. خنده‌ی عصبی کردم و رو به کیارش گفتم: – یه وامی چیزی بگیر، چند تا دکمه واسه این مانتوهای مژگان خانم بخر. شنیدم جدیدا خیلی گرون شده. کیارش پوزخند زد. –چیه، می خوای خانوادت رو جور دیگه نشون بدی؟ خودت باش داداش. نگاه غضبناکی به بیچاره مژگان انداختم. – الان تو خودتی؟ تا دیروز که در این حد فجیح لباس نمی پوشیدی... امروز خودت شدی؟ یا تا دیروز یکی دیگه بودی؟ کیارش عصبی خواست حرفی بزند که عمو دستش را گذاشت پشت کمر کیارش و با ملایمت به جلو هلش داد و گفت: – همه معطل شما هستن. #به‌قلم‌لیلافتحی‌پور

داروی هر درد ما از دم تـــــو می‌رسد حک شده رو سینه یا باب حوائج مدد شهادت باب الحوائج موسی بن جعفر علیه السلام تسلیت 🏴 🖤 تسلیت یا امام رضا(ع) 🖤 آجرک الله یا صاحب الزمان

✨زيارتنامه امام موسی کاظم(ع) 📝آیت الله مشکینی(ره): مبادا روز شهادت یا ولادت امامی بگذرد و شما آن امام را زیارت نکنید. 🏴اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا ولِىَّ اللهِ وَابْنَ وَلِيِّهِ 💎اَلسَّلامُ عَلَيْكَ ياحُجَّةَ اللهِ وَابْنَ حُجَّتِهِ 🖤اَلسَّلامُ عَلَيْكَ ياصَفِىَّ اللهِ وَابْنَ صَفِيِّهِ 💎اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَمينَ اللهِ وَابْنَ اَمينِهِ 🏴اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يانُورَاللهِ فى ظُلُماتِ الْأَرْضِ 💎اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اِمامَ الْهُدى 🖤اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا عَلَمَ الدّينِ وَالتُّقى 💎اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا خازِنَ عِلْمِ النَّبِيّينَ 🏴اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا خازِنَ عِلْمِ الْمُرْسَلينَ 💎اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا نآئِبَ الْأَوْصِيآءِ السَّابِقينَ 🖤اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَعْدِنَ الْوَحْىِ الْمُبينِ 💎اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا صاحِبَ الْعِلْمِ الْيَقينِ 🏴اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا عَيْبَةَ عِلْمِ الْمُرْسَلينَ 💎اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْأِمامُ الصَّالِحُ مرسل 🖤اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْأِمامُ الزَّاهِدُ 💎اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْأِمامُ الْعابِدُ 🏴اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْأِمامُ السَّيِّدُ الرَّشيدُ 💎اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْمَقْتُولُ الشَّهيدُ 🖤اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَابْنَ وَصِيِّهِ 💎اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَوْلاىَ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ 🖤اَشْهَدُ اَنَّكَ قَدْبَلَّغْتَ عَنِ اللهِ ماحَمَّلَكَ 💎وَحَفِظْتَ مَا اسْتَوْدَعَكَ 🏴وَحَلَّلْتَ حَلالَ اللهِ، وَحَرَّمْتَ حَرامَ اللهِ 💎وَاَقَمْتَ اَحْكامَ اللهِ، وَتَلَوْتَ كِتابَ اللهِ 🖤َوصَبَرْتَ عَلَى الْأَذى فى جَنْبِ اللهِ 💎وَجاهَدْتَ فِى اللهِ حَقَّ جِهادِهِ 🏴حَتّى اَتيكَ الْيَقينُ... ┄┅┅٭❅💠❅٭┅┅┄ #الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج #ظهور_بسیار_نزدیک_است

🏴 زندانی که امام موسی کاظم(ع) در اون بودن ، مطامیر بوده. مطامیر جائیه که غله نگه میداشتن ظلمات محض بوده... خب...حالا هم سطح زمینه؟ نه مثلا ۳۰متر زیر زمین...یه گودال پر از پله بوده که تا ۲۰متریش، پله بوده...ده متر اخرش پله نبوده نردبون میذاشتن زندونی رو منتقل میکردن داخل سیاه چال، بعد نردبون رو بر میداشتن که نتونه بیاد بالا😭 فقط همین؟ نه ته این سیاه چال، مطامیر بوده ، که مثل یه خمره بوده که تهش فراخ بوده و بالاش تنگ نه میتونستن بخوابن، نه وایسن😭 چند سااال... همین؟؟؟ نه😭 امام رو، ته اون سیاه چال زندونی کردن در حالیکه غل و زنجیرِ جامعه به دست و پاشون بوده😭 دستور داده بودن که این غل و زنجیر رو، جوش بدن که باز نشه😭 خدایا عجب صبری داری که با بهترین و محبوب ترین بندگانت اینجوری رفتار میکردن کاظمین هوا گرمه طی چند سال، این غل و زنجیر، به بدن امام.... السلامُ علی مُعَذّب فی قَعرِ السُّجون... سلام خدا بر اون کسی که در ته زندان ها، عذابش میکردن... ادامه ی سلام اومده ذِي السَّاقِ الْمَرْضُوضِ بِحَلَقِ الْقُيُود #شهادت_امام_کاظم (ع)

✨#امام_کاظم (علیه السلام) هـر که برادرش را در کاری ناپسنـد ببینـد و بتوانـد او را از آن باز دارد و چنین نکنـد، به او خیانـت کرده اسـت. 📚الامالی‌صدوق، ص۳۴۳ 🏴 #شهـادت_امـام_کاظم علیـه السـلام تسلیـت باد .