حقیقت #علم و #عبودیت ...لَيْسَ اَلْعِلْمُ بِالتَّعَلُّمِ إِنَّمَا هُوَ نُورٌ يَقَعُ فِي قَلْبِ مَنْ يُرِيدُ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَنْ يَهْدِيَهُ فَإِنْ أَرَدْتَ اَلْعِلْمَ فَاطْلُبْ أَوَّلاً فِي نَفْسِكَ حَقِيقَةَ اَلْعُبُودِيَّةِ وَ اُطْلُبِ اَلْعِلْمَ بِاسْتِعْمَالِهِ وَ اِسْتَفْهِمِ اَللَّهَ يُفْهِمْكَ قُلْتُ يَا شَرِيفُ فَقَالَ قُلْ يَا أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ قُلْتُ يَا أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ مَا حَقِيقَةُ اَلْعُبُودِيَّةِ قَالَ ثَلاَثَةُ أَشْيَاءَ أَنْ لاَ يَرَى اَلْعَبْدُ لِنَفْسِهِ فِيمَا خَوَّلَهُ اَللَّهُ مِلْكاً لِأَنَّ اَلْعَبِيدَ لاَ يَكُونُ لَهُمْ مِلْكٌ يَرَوْنَ اَلْمَالَ مَالَ اَللَّهِ يَضَعُونَهُ حَيْثُ أَمَرَهُمُ اَللَّهُ بِهِ وَ لاَ يُدَبِّرُ اَلْعَبْدُ لِنَفْسِهِ تَدْبِيراً وَ جُمْلَةُ اِشْتِغَالِهِ فِيمَا أَمَرَهُ تَعَالَى بِهِ وَ نَهَاهُ عَنْهُ فَإِذَا لَمْ يَرَ اَلْعَبْدُ لِنَفْسِهِ فِيمَا خَوَّلَهُ اَللَّهُ تَعَالَى مِلْكاً هَانَ عَلَيْهِ اَلْإِنْفَاقُ فِيمَا أَمَرَهُ اَللَّهُ تَعَالَى أَنْ يُنْفِقَ فِيهِ وَ إِذَا فَوَّضَ اَلْعَبْدُ تَدْبِيرَ نَفْسِهِ عَلَى مُدَبِّرِهِ هَانَ عَلَيْهِ مَصَائِبُ اَلدُّنْيَا وَ إِذَا اِشْتَغَلَ اَلْعَبْدُ بِمَا أَمَرَهُ اَللَّهُ تَعَالَى وَ نَهَاهُ لاَ يَتَفَرَّغُ مِنْهُمَا إِلَى اَلْمِرَاءِ وَ اَلْمُبَاهَاةِ مَعَ اَلنَّاسِ فَإِذَا أَكْرَمَ اَللَّهُ اَلْعَبْدَ بِهَذِهِ اَلثَّلاَثَةِ هَانَ عَلَيْهِ اَلدُّنْيَا وَ إِبْلِيسُ وَ اَلْخَلْقُ وَ لاَ يَطْلُبُ اَلدُّنْيَا تَكَاثُراً وَ تَفَاخُراً وَ لاَ يَطْلُبُ مَا عِنْدَ اَلنَّاسِ عِزّاً وَ عُلُوّاً وَ لاَ يَدَعُ أَيَّامَهُ بَاطِلاً فَهَذَا أَوَّلُ دَرَجَةِ اَلتُّقَى... امام صادق علیه السلام خطاب به عنوان بصری که درخواست علم کرده بود فرمودند ؛ ای عنوان علم و دانش به يادگيرى نيست، بلكه نورى است در دل كسى كه خداى متعال مى‌خواهد او را هدايت كند، اگر طالب علم هستى ابتدا بندگى حقيقى را در خود به وجود آور، و علم را براى عمل كردن بياموز، و از خداوند فهم بخواه تا تو را فهيم گرداند، گفتم:اى شريف!فرمود: بگو: يا أبا عبد اللّٰه، گفتم: يا ابا عبد اللّٰه!حقيقت بندگى چيست‌؟ فرمود: به سه چيز است: اول اينكه بنده آنچه را خدا به او بخشيده مِلك خود نداند، زيرا بندگان مالك نيستند، بلكه مال را از آن خدا مى‌بينند، و هر كجا خدا فرمان داد مصرفش مى‌كنند، دوم اينكه: بنده تدبير امور خودش را نمى‌ نمايد (و فقط مولا را مدبر امورش میداند) سوم اينكه: تمام وقت خود را صرف انجام اوامر خدا و ترك نواهى او كند، بنا بر اين؛ هر گاه بنده چيزى را كه خدا به او بخشيده ملك خود نداند انفاقش در راه خدا بر وى آسان گردد، و هر گاه تدبير امورش را به دست مدبّر واقعى سپرد، سختيهاى دنيا برايش آسان شود، و هر گاه بنده به امر و نهى خدا گردن نهاد، هيچ گاه با مردم جدال نمى‌كند، و به آنان فخر نمى‌فروشد. هر گاه خداوند به بنده اين سه خصلت را عطا فرمود، دنيا و شيطان و مردم در نظرش خوار مى‌شود، و به خاطر مال جمع كردن و فخر فروشى به دنبال دنيا نمى‌رود، و از مردم عزّت و مقام نمى‌طلبد، و اوقاتش را هدر نمى‌دهد، اين اوّلين درجۀ پرهيزگاران است ... 📚بحارالانوار ج ۱، ص ۲۲۴ @kanalehadith

#عبادت #عبودیت حال #تقصیر إنَّ رَجُلاً كانَ في بَني إسرائيلَ عَبَدَ اللّه َ تَبارَكَ و تَعالى أربَعينَ سَنَةً فلَم يَقبَلْ مِنهُ، فقالَ لِنَفسِهِ ما اُوتيتَ إلاّ مِنكِ، و لا الذَّنبُ إلاّ لَكِ، فأوحَى اللّه ُ تَبارَكَ وَ تعالى إلَيهِ ذَمُّكَ نَفسَكَ أفضَلُ مِن عِبادَةِ أربَعينَ سَنَةً امام رضا عليه السلام مردى از بنى اسرائيل خداوند تبارك و تعالى را چهل سال عبادت كرد، اما عبادتش پذيرفته نشد. به خودش گفت عيب كار از خود توست و كسى جز خودت مقصّر نيست. پس خداى تبارك و تعالى به او وحى فرمود كه اين نكوهش (انتقاد) تو از خودت، برتر از عبادت چهل سال بود . 📚قرب الإسناد : 392/1371 💠کانال حدیث @kanalehadith

#عبودیت #بندگی العُبوديَّةُ خَمسَةُ أشياءَ : خَلاءُ البَطنِ، وَقِراءةُ القرآنِ، وقِيامُ اللَّيلِ، والتَّضَرُّعُ عِندَ الصُّبحِ، والبُكاءُ مِن خَشيَةِ اللّه ِ . امیر مؤمنان عليه السلام : بندگى در پنج چيز است : اندرون از طعام تهى داشتن ، قرآن خواندن ، شب را به عبادت گذراندن ، و زارى كردن [ به درگاه خداوند ] هنگام صبح ، و گريستن از ترس خدا . 📚جامع الأخبار : 505/1397 💠کانال حدیث @kanalehadith