۴) فقره چهارم: #غرض 😱 غرض از بیان مطالب فوق، آن است که گفته شود: برخی از مفسّرین در درک و فهم بسیاری از آیات و روایات، متوجّه این مطالب نبودند و سعی می کردند کلام انبیاء را در حدّ فهم خودِ انبیاء معنا کنند فلذا در بسیاری از موارد با مشکل مواجه می شدند؛ 🔵 #مصداق_بارز سخن فوق یعنی این که برخی از مفسّرین متوجّه مطالبی که بیان شد، نبودند، بحث {افعل_تعیین} می باشد. 👈 در تلنگّر شماره چهارم، بحث تعریف افعل تعیین و بررسی آیه شریفه ۷۸ سوره مبارکه هود یعنی {قَالَ يَا قَوْمِ هَٰٓؤُلَآءِ بَنَاتِي هُنَّ أَطْهَرُ لَكُمْ ۖ } و بیان نظریّه برخی از مفسّرین، به صورت کامل آمده است لذا اِن شِئتَ فَرَاجع: 👇 https://eitaa.com/kanon_adabi/498 🔊اگر اندکی تامّل نماییم، به راحتی تصدیق می‌ کنیم که اگر شخصی درصدد کشف مراد جدّی ذات اقدس الهی برآید و به کلامی مواجه گردد که در آن {افعل تفضیل} استفاده شده است، ابتدا باید #ذهنیّت_دقیق و #عرف_پسندی از بحث #افعل_تفضیل و #افعل_تعیین داشته باشد لکن متاسفانه اکثر و قریب به اتّفاق مفسّرینی که با آیاتی که در آن ها افعل تفضیل استفاده شده است، مواجه شدند، افعل تفضیل را از تفضیل بودن آن خارج کردند: 🔍برای مطلب فوق، رجوع ‌بفرمایید به: 👇 https://eitaa.com/kanon_adabi/520 📌و همان طور که در بحث سوال شماره: ۱۱ بیان گردید، ریشه تمام مشکلاتی که مفسّرین در جهت کشف مراد خداوند متعال با آن ها مواجه گردیدند، همان مطلبی است که بیان شد یعنی این که مفسّرین، کلام خداوند و انبیاء را در حدّ فهم خودِ خداوند و انبیاء، معنا می کردند نه در حدّ فهم مردم زیرا اگر در بحث افعل تفضیل، کلام خداوند و اهل بیت را در حدّ فهم مردم سوق می دادند، #قطعا در آیه ۷۸ سوره هود، به افعل تفضیل بودن کلمه {أَطْهَرُ} اذعان‌ می کردند زیرا با تامّل به راحتی می توان دریافت که مقام در آیه مذکور، #مقام_جدلی بوده است. 📚برای مطلب فوق، رجوع بفرمایید به: 👇 https://eitaa.com/kanon_adabi/502 📣امّا از آن جا که برای ذهنِ پر از اصطلاحات و درگیری های علمی، درک این مقتضای حال به راحتی امکان پذیر نیست لذا پذیرش این مطلب که خداوند متعال از کلمه {أَطْهَرُ}، افعل تفضیل اراده نموده است نیز با مشکل مواجه می شود. 💯 #کپی بدون ذکر منبع = حق النّاس💯 ✳️ ❌ ✳️ http://eitaa.com/joinchat/3330867217C71996cac28 ✳️ ❌ ✳️

🔺 آن چه که در مسیر طلبگی و بخصوص مسیر تعلیم و تعلُّم ادبیات عرب، مهمّ و بلکه اهمّ است، رسیدن به #یک_حریّت_علمی و #یک_قوّتِ_علمی در جهت استنباط و فهم آیات و روایات می باشد. 👆👈ظاهراً این که گفته شد: {#پنج مسئله را در فقه یا تفسیر ارائه دهند}، تعبیر به {#پنج} موضوعیّت ندارد زیرا عُقَلایِ عالَم اگر #یک_مسئله را در یک موضوعی مشاهده کنند که مفید فایده واقع گردیده است، حکم به تعلُّم آن می کنند و نیازی به #پنج_مسئله در جهت اذعان به فایده داشتنِ اختلاف کوفی و بصری نمی باشد #قطعاً. ✋به همین جهت گفته می شود: اگر در مسیر تفقُّه و یا در مسیر تفسیر، یک مسئله مشاهده شود که مثلاً مفسِّری با لحاظ استدلال کوفی یک نظری داده است و مفسِّری با لحاظ تفسیر بصری یک نظری دیگر داده است، در جهت #اذعان به #فایده داشتنِ #فهمیدنِ استدلال بصریّون و کوفیّون #کفایت می کند. ❌ #بیان_یک_مسئله_اختلافی_از_تفاسیر: ☝️ #بررسی تعبیر 《فِي》 در آیه: 《وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ فِي جُذُوعِ النَّخْلِ 》. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. ✅لینک گروه #بـَـحث_جَنجالے_طَلبگے 🔺http://eitaa.com/joinchat/670302231C6c7e21cb4f

🔹به نظر می رسد، یکی دیگر از نکاتی که می توان با تمسُّک به آن به اثبات شفاعت از منظر قرآن پرداخت، اسلوب 《 #استثناء》 می باشد. در این باره آیاتی که بحث از شفاعت در آن ها مطرح گشته است و برخوردار از اسلوب استثناء هستند را مطرح می‌نماییم: ۱) 🔸در آیه ۸۷ سوره مریم آمده است: 《لَا يَمْلِكُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمَٰنِ عَهْدًا》. ۲) 🔸در آیه ۱۰۹ سوره طه آمده است: 《يَوْمَئِذٍ لَا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَرَضِيَ لَهُ قَوْلًا》. ۳) 🔸در آیه ۲۳ سوره سبا آمده است: 《وَلَا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ عِنْدَهُٓ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ ۚ حَتَّىٰٓ إِذَا فُزِّعَ عَنْ قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ ۖ قَالُوا الْحَقَّ ۖ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ》. 🔴👆👈با تامّل در آیات فوق، در می یابیم که خداوند متعال، در هیچکدام از آن ها، از 《لای نفی جنس》بهره نبرده است تا به واسطه آن (یعنی به واسطه وجود لای نفی جنس)، مساله شفاعت را مطلقاً در روز قیامت از قرآن نفی نماید: برای فهم بیشتر نفی جنس، رجوع شود: 👉 eitaa.com/kanon_adabi/247 به همین جهت از این که از لای نفی جنس بهره نبرده اند، کشف خواهیم کرد که خداوند متعال در آیاتِ فوق، که از اسلوب نفی و استثناء استفاده نموده است، درصدد نیست که #مساله_شفاعت را در روز قیامت مطلقاً نفی نماید بلکه با استفاده از چنین اسلوبی، درصدد است که بفرمایند: 《برخی از افرادی که دارای ویژگی خاصّی هستند، در روز قیامت، مجوّز شفاعت دارند؛ #کسانی که باری تعالی به آن ها اذن شفاعت داده است و نزد ایشان، عهد بر شفاعت گرفته اند》؛ 🔊به تعبیری دیگر گفته می شود: 👥علمای علم بلاغت در کتب خود بیان داشتند که یکی از ادات حصر، 《نفی + استثناء》می باشد و اگر دقّت گردد، متکلّم حکیم در تمام سه آیه ای که بیان شد، از چنین اسلوبی استفاده کرده است تا چند نتیجه را اخذ نماید از جمله: 👈⚫️۱) مساله شفاعت #قطعاً در روز قیامت موجود است منتها:👇 👈🔵۲) مساله نفع شفاعت در روزِ قیامت برای تمامی افراد با هر ویژگی ای که دارند، ممکن نمی باشد. 👈🔵۳) مساله نفع شفاعت در روزِ قیامت، منحصر در کسانی است که نزد پروردگار عهدی دارند و خداوند نیز به آن ها اذن شفاعت داده است. ✅بنابراین با وجود بیانی که مطرح گشت، معلوم ‌می‌گردد که خداوند متعال به صراحت در آیات فوق، مساله شفاعت در قرآن را بیان کرده اند لکن در این میان محدوده شفاعت را ضیق نموده است و تنها به افرادی که برخودار از یک سری ویژگی هستند، جایز دانسته است. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. 📝لینک #جدید گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯