🔺 #فائده: 🏃‍♂با مراجعه به کتب ادبی در می یابیم که ایشان، وزن {فعیل} را هم برای عنوانِ صفه مشبهه در همانند {زید قتیل} از اهل محاوره نقل نمودند و هم برای عنوانِ اسم مبالغه در همانند {زید نصیر}؛ به همین جهت در ما نحن فیه سوال می شود که چگونه تشخیص بدهیم که مراد متکلم بلیغ، زمانی که از وزن {فعیل} بهره می برد، صفه مشبهه و یا اسم مبالغه است؟ 🛑در پاسخ گفته می شود: همان طور که گفته شد، ابتداء باید مفاد هر دو عنوان معلوم گردد و سپس با لحاظ قرائن استعمال و کلام، به نتیجه گیری نسبت به این وزن در کلام مدّ نظر، خواهیم‌ پرداخت مثلاً شاید کسی تحقیق نماید و بگوید: در اکثر استعمالات زمانی که این وزن را اهل محاوره استفاده می کنند، از آن اراده مفاد ثبوتیِ صفه مشبهه می کنند و لذا اگر در کلامی، قرینه ای بر اراده اسم مبالغه نبود، آن گاه این وزن را حمل بر صفه مشبهه می نماییم به قرینه کثرت استعمال و یا مثلاً شاید کسی دیگر این گونه نتیجه بگیرد که استعمال این وزن در مفاد صفه مشبهه و مفاد اسم مبالغه، مساوی می باشد به همین جهت برای تعیین مراد باید به قرینه کلامی رجوع کرد؛ ♨️خلاصه این که، #قرینه، مشخّص می نماید که این وزن در مقام استعمال، به صورت صفه مشبهه به کار گرفته شده تا در نتیجه مفاد ثبوتی را بر عهده متکلم قرار دهیم و یا به صورت اسم ‌مبالغه به کار گرفته شده تا در نتیجه مفاد زیادت را بر عهده متکلّم قرار دهیم. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. ✅لینک گروه #بـَـحث_جَنجالے_طَلبگے 🔺http://eitaa.com/joinchat/670302231C6c7e21cb4f

👥دوستان ادامه مطلبِ پرسش و جواب شماره: ۰۲ ارسال گردید؛ 👈 البته ابتدای پیام ارسالی، سنجاق شده است. 🤲ان شا الله آن‌ چه که ارسال می گردد، مفید فایده واقع شود.

فایل 📝پی دی اف📝 کتاب: 📚شرح المقدّمه الکافیه فی علم الاعراب_لابن الحاجب 📝#شرح: ابن حاجب کتابی به نام {الکافیه} را در زمینه علم نحو نگاشته و سپس خودِ ایشان شرحی بر این کتاب می زند به نام شرح المقدّمه...؛ 😔قبلاً طرف خودش کتاب مینوشت و خودش، شرح میزد ولی زمُونه ما برخی از آقایُون به جای این که تولید علم کنند و کمی به خودشون زحمت بِدن و فک کنن، میرن عبارات علمای سلف رو تو کتابای خودشون کپی می کنن و به اسم خودشون میچاپن؛ 👈قبلاً چطور درس میخوندن و الان ما چطور درس می خونیم😔 🔺#متن_عربی #معرفی_کتاب 💢💯#کپی با ذکر منبع. ✳️ ❌ ✳️ http://eitaa.com/joinchat/3330867217C71996cac28 ✳️ ❌ ✳️

فایل 📝پی دی اف📝 کتاب: 📚التّکمله_لابی علی الفارسی 🔺#متن_عربی #معرفی_کتاب 💢💯#کپی با ذکر منبع. ✳️ ❌ ✳️ http://eitaa.com/joinchat/3330867217C71996cac28 ✳️ ❌ ✳️

👥رفقا: ✅ با توجّه به #نکاتی که در پُرسِش و جَوَاب شماره: ۰۲، مطرح شد که البته پیام آن نیز ریپلای شده است، #اکنون لازم است #دو_آیه از آیات شریفه را مورد بحث قرار دهیم؛ 😎 #بنابراین:👇 👈😎👈با ما #همراه باشید:👇

👏بررسی#آیه اوّل:🔺👇🔺

*┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄┄* ─━━━━⊱💝⊰━━━━─ #پرسش شماره: ۰۳ ─━━━━⊱❤️⊰━━━━─ ❓❔👈 با توجّه به پرسش و جواب شماره: ۰۲، آیا می توان گفت که تعبیر 《تَوَّابٌ》در آیه ۱۲ سوره مبارکه حجرات یعنی:《إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحِيمٌ》، صفه مشبّهه می باشد؟ 👆👈زیرا ثبوتِ وصفِ {توبه پذیری} به دلالت عقلی، برای خداوند، همیشگی می باشد و از طرفی مفادِ صفه مشبّهه، ثبوتی است لذا حکم به صفه مشبّهه می شود. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. ✅لینک گروه #بـَـحث_جَنجالے_طَلبگے 🔺http://eitaa.com/joinchat/670302231C6c7e21cb4f

*┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄┄* ─━━━━⊱💓⊰━━━━─ #جوابِ پرسشِ شماره: ۰۳ ─━━━━⊱💜⊰━━━━─ 📝در مقام پاسخ از سوال مذکور، ابتدائاً لازم است به جوابِ پرسش گذشته، توجّهی شود؛ 🏃‍♂بعد از رجوع به جوابِ پرسش شماره: ۰۲، گفته می شود: 👌 #خیر؛ نمی توان به صفه مشبّهه بودنِ کلمه 《تَوَّابٌ》در آیه ۱۲ سوره مبارکه حجرات یعنی:《إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحِيمٌ》حکم نمود زیرا:👇 🔸👈{توّاب} بر وزن {فعّال} می باشد و از طرفی با رجوع به کتب صرفی، چنین نتیجه حاصل می گردد که این وزن مختصّ به اسم ‌مبالغه است یعنی اهل محاوره برای بیان مفاد اسم مبالغه یعنی کثرت حدوث، از وزن {فعّال} بهره برده اند لذا با این وجود نمی توان به صفه مشبّهه بودنِ کلمه 《 #تَوَّابٌ》در آیه مذکور اذعان کرد به تعبیری وزن صفه مشبّهه به دو صورت مورد بحث واقع شده است: یکی قیاسی بر وزن: ۱)---> {افعل: برای مذکر ، فعلاء: برای مونّث}؛ ۲)---> {فَعلان: برای مذکر ، فَعلی: برای مونّث} و دیگری سماعی که برخی از صاحبان کتب به بیان آن ها پرداخته اند و همان طور که واضح است موارد سماعی، منحصر در استعملاتی است که از جانب اهل لسان عربی وارد شده است یعنی نمی توان به موارد دیگر سرایت داد لذا وزن {فعّال} که از جمله وزن های اختصاصی اسم ‌مبالغه است، نیز به عنوان وزنِ قیاسی برای صفه مشبّهه به کار برده نشده است به همین جهت گفته می شود: این وزن و کلمه《 #تَوَّابٌ》 در نگاه اهل محاوره، اسم مبالغه است کما این که:👇 👤جناب #زمخشری در تفسیر #الکشّاف در مقام پرده برداری از آیه مذکور، قائل به همین نظریّه شده است و می فرماید: {المبالغه فی التواب للدلاله علی کثره من یتوب علیه من عباده ...}. 😉بله خداوند متعال ذاتاً توبه پذیر است لکن در این آیه نگاهی به ثبوتِ وصف توبه پذیر بودن خداوند ندارد زیرا اسم مبالغه نهایتاً، دلالت بر کثرت حدوث می نماید یعنی ما به وسیله دلیل خارجی یعنی ذاتی بودن توبه از جانب خدا، نمی توانیم کلماتی همچون {توّاب} که دلالت بر کثرت حدوث دارند را حمل بر صفه مشبهه نماییم به عبارتی دیگر آن چه که متکلّم حکیم درصدد انتقال آن به مخاطب از این آیه است، کثرت حدوثِ توبه پذیر بودن است و برای فهماندن ثبوتی بودن توبه، می توانست از صِیَغ صفه مشبّهه استفاده نماید و لذا اکنون که از صیغ صفه مشبّهه بهره نبرده اند، نتیجه می شود که ثبوتی بودن توبه، مراد جدّی وی نبوده است و الّا اگر مراد جدّی وی بوده است، می بایست از صیغ صفه مشبّهه بهره میبُرد. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. ✅لینک کانال #کانال_ادبیات_عرب: 🔺 http://eitaa.com/joinchat/3330867217C71996cac28