❗️ظهور اتفاق نمی افتد تا اینکه....
💬امام صادق علیه السلام فرمودند
يَا مَنْصُورُ إِنَّ هَذَا اَلْأَمْرَ لاَ يَأْتِيكُمْ إِلاَّ بَعْدَ إِيَاسٍ لاَ وَ اَللَّهِ لاَ يَأْتِيكُمْ حَتَّى تُمَيَّزُوا لاَ وَ اَللَّهِ لاَ يَأْتِيكُمْ حَتَّى تُمَحَّصُوا وَ لاَ وَ اَللَّهِ لاَ يَأْتِيكُمْ حَتَّى يَشْقَى مَنْ شَقِيَ وَ يَسْعَدَ مَنْ سَعِدَ.
▫️اين امر براى شما فراهم نيايد مگر پس از نوميدى
نه بخدا براى شما فراهم نيايد تا معتقد و منافق از هم جدا شويد،
نه بخدا فراهم نيايد تا آزمايش شويد
نه بخدا فراهم نيايد تا هر كس بايد شقى شود بشود و هر كس بايد سعيد بگردد
#روایت
#بحق_الزینب_اللهم_عجل_لولیک_الفرج
#امام_زمان
@kanonmontzerjvanan
#اَللّٰهُمَ_صَل_عَلی_مُحمَّد_وَ_آل_مُحمَّد_وَ_عَجِّل_فَرَجَهُم
#hero
#حاج_قاسم
#نهم_دی
🔰 #روایت شنیده نشدهای از ماجرای انتخاب محل تدفین و فراهمشدن فرصت وداع ملت با پیکر امام خمینی/ پیشنهاد آیتالله خامنهای: مزار امام باید در کنار شهدا باشد
🔹عصر ۱۳ خرداد سال ۶۸ که بر اساس نظر پزشکان، ارتحال قریبالوقوع حضرت امام خمینی(ره) قطعی شده بود، در جمعی با حضور حضرت آقا، مرحوم سید احمد خمینی و حضرات آقایان مشکینی، هاشمی رفسنجانی و... محل دفن و کیفیت مراسم تشییع و تدفین پیکر مطهر امام مطرح میشود.
🔸در مورد محل دفن، ابتدا مکان های دیگر از جمله اطراف قم مطرح می گردد اما حضرت آقا میگویند امام را باید در کنار شهدا که با اشاره امام به میدانهای جهاد شتافتند به خاک سپرد. همچنین آیتالله خامنهای پیشنهاد میکنند باید فرصتی برای بیعت مجدد مردم با امام و وداع باایشان فراهم کرد.
🔹این پیشنهادات با استقبال و تأیید مرحوم سید احمد آقا مواجه میشود و نتیجه همان میشود که پیکر مطهر بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی حدود سه روز با کیفیت خاصی در محل مصلای فعلی نگهداری و آن صحنههای ماندگار در تاریخ به ثبت رسید و سپس در مکان فعلی به خاک سپرده شد.
🔸پس از ارتحال امام نیز، نظر حضرت آقا -در مقابل پیشنهاد برخی دیگر از اعضای جلسه- این بود که خبر با این اهمیت نباید از مردم مخفی بماند و مردم نباید خبر فقدان امامشان را از رادیوهای بیگانه بشنوند. این نظر نیز با تأیید حاج احمد آقا به اعلام خبر ارتحال در بامداد ۱۴ خرداد منجر شد.
منبع: حساب توئیتر مهدی فضائلی عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب
💻 @Khamenei_ir
#روایت
🔸️امام صادق (ع): هرکس دوست دارد روز قیامت، بر سر سفرههای نور بنشیند، باید از زائران امام حسـین (ع) باشد.
#روایت
امام سجاد علیهالسلام میفرماید:
برای هر روزهداری هنگام افطارش،
یک دعای مستجاب است.
📚 اقبال الاعمال، ج۱، ص۲۴۴
✅ با همدیگه عهد ببندیم، هر شب لحظه افطار،دعا برای فرج #امام_زمان رو از یاد نبریم.
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
┈•••••••✾•🌷🌸🌷•✾••••••┈
#روایت
امیرالمؤمنین علی علیهالسلام:
مؤمن مانند کوه، استوار است، که بادهای تند او را تکان نمیدهند
📚 بحارالأنوار، ج ۳۹، ص ۳۵۱
📝 #روایت | وحدت و کثرت وجود
👈 خرده روایتهایی از شهدایی که با بر زمین ریخته شدن خونشان، هر چند پر بها و سخت اما روحی دوباره در پیکر ما دمیده شد و ما با همهی کثرتمان به وحدت رسیدیم؛ برگرفته از گپوگفت راوی رسانه ریحانه KHAMENEI.IR با خانوادههای شهدای جنگ تحمیلی اخیر در حاشیه مراسم بزرگداشت چهلم این شهیدان در حسینیه امام خمینی
🔎 مطالعه متن کامل روایت:👇
farsi.khamenei.ir/others-report?id=60842
📢 #روایت | استاندار صدام، سیبیلش را گرو گذاشت اما...
👈 روایتی از نقش بیبدیل علما در احیاء سنت راهپیمایی اربعین در سال ١٣۵۵ه.ش
📝 روایت هفته نشریه خط حزبالله ۵۰۶، به ماجرای #راهپیمایی_اربعین در سال ۱۳۵۵ شمسی و نقش آن در حماسهی این سالهای راهپیمایی اربعین پرداخته است.👇
🔹 چند سالی از روی کار آمدن حزب بعث در عراق میگذشت و حکومت تلاش میکرد شور حسینی را کمرنگ کرده و مراسمهای عزاداری را تا حدّ امکان محدود سازد... این ماجرا در محرّم سال ۱۳۵۵ شدّت گرفت.
🔹 زمستان ۱۳۵۵، یعنی تنها دو سال مانده تا پیروزی انقلاب اسلامی، مردم عراق از فشارها و ممانعتها برای برگزاری مراسمهای محرّم بسیار ناراحت بودند؛ امّا آیتالله سیّدمحمّدباقر صدر که از اصلیترین رهبران شیعیان عراق در آن دوران بود، توانست مردم را قانع کند که اعتراضاتشان را در یک نقطهی کانونی، یعنی راهپیمایی اربعین، متمرکز کنند.
🔹 قرارها را برای ساعت یازده روز پانزدهم بهمنماه، یعنی پنج روز مانده به روز اربعین، تنظیم کردند تا راهپیمایی از حرم امیرالمؤمنین (علیه السّلام) در نجف آغاز شود... از صبح روز پانزدهم، جمعیّت به صورت پراکنده و غیرمحسوس به سمت حرم امیرالمؤمنین (علیه السّلام) حرکت کرد. حدود ساعت یازده، تراکم جمعیّت در حرم به حدود سی هزار نفر رسیده بود و راهپیمایی آغاز شد.
🔹 حکومت بعث که خود را در تنگنای مشروعیّت و اقتدار میدید، سعی کرد با مذاکره مشکل را حل کند. استاندار وقت نجف، جاسم الرّکابی را نزد آیتالله صدر فرستاد و از ایشان خواست یک نماینده برای صحبت با مردم تعیین کند تا مردم شعارهای ضدّحکومتی ندهند و اعلام کنند که حکومت بعث اجازه داده فقط شعارهای مذهبی داده شود.
🔹 اگرچه حکومت بهظاهر عقبنشینی کرده بود، امّا آیتالله صدر نمیتوانست اعتماد کند؛ لذا به جاسم الرّکابی گفت: چه کسی تضمین میکند که نمایندهی من سالم برگردد؟ رکابی گفت: خود من تضمین هستم و اگر اتّفاقی افتاد، سبیلهایم را میتراشم. آیتالله صدر با شاگردانش به مشورت نشست و با توجّه به اینکه آیتالله خویی ــ که در آن روزگار، مرجع اعلای عراق بود ــ مصلحت دیده بود که با برگزاری مراسم صرفاً با شور حسینی و بدون اعتراض به حکومت همراهی کند، قرار شد آیتالله سیّدمحمّدباقر حکیم به نمایندگی از آیتالله صدر با مردم صحبت کند.
🔹 آیتالله صدر و آیتالله حکیم هر دو معتقد بودند که این یک فریب است؛ لذا بلافاصله بعد از حرکت آیتالله حکیم به سوی مردم، همانطور که پیشبینی میشد، خود استاندار نجف او را بازداشت کرد و بدون محاکمه در دادگاه، حکم حبس ابد برایش صادر شد.
🔹 صدّام که در آن مقطع اگرچه معاون رئیسجمهور بود امّا حاکم اصلی به شمار میرفت، فرمان داد یک تیپ زرهی به سمت مردم حرکت کند. با حضور نیروهای مختلف نظامی، آنها به سوی مردم تیراندازی کردند و عدّهی زیادی از مردم، زنان و سالمندان را به خاکوخون کشیدند...
🔍 مطالعه متن کامل روایت:👇
farsi.khamenei.ir/others-note?id=60896