🗒یاد داشت #اسلاوی_ژیژک در مورد #جوکر جوکر؛ بن‌بست سیاست مدرن غرب تحليل ها جوکر؛ بن‌بست سیاست مدرن غرب اسلاوی ژیژک| تقدیس‌کنندگان خشونت، فیلم جوکر را اعتباری بالقوه به نام خود می‌دانند اما معلوم است که این اثر نه محرکی برای خشونت، بلکه قضاوتی است بر نواقص سامانه سیاسی مدرن. فیلم بسیار تحسین‌شده «تاد فیلیپس» با درخشش «خواکین فینیکس» تقریبا به اندازه کافی از سوی هر کس و هر جایی نقد مثبت شده؛ از جمعیت بیداری (آفریقایی‌تباران آمریکایی) گرفته تا ارتش ایالات‌متحده، همگی معتقدند ممکن است این انگیزه‌ای برای پیشگیری از رفتار خشن توسط افراد شرور پدید آورد. با این حال منتقدان فیلم تا حدودی بر پیام زیرین آن چشم بستند. این اثر نه درباره یک فرد دچار روان‌پریشی، بلکه در باب ناامیدی از نفس بهترین نظام سیاسی متصور ما است، حتی اگر هنوز خیلی‌ها این موضوع را کتمان کنند. باید در 2 مورد به هالیوود و مخاطبانش تبریک بگوییم: اول اینکه چنین فیلمی اجازه می‌دهد با تصویر بسیار تاریک سرمایه‌داری به‌غایت توسعه‌یافته مواجه شویم؛ تصویری کابوس‌گونه که برخی منتقدان را واداشته این فیلم را در ژانر «اجتماعی ترسناک» دسته‌بندی کنند. معمولا فیلم‌های (ژانر) اجتماعی هستند که مسائل اجتماعی را تشریح می‌کنند و ژانر وحشت چیز دیگری است. گرد آوردن این دو در قالب یک ژانر زمانی میسر است که بسیاری از پدیده‌ها در زندگی اجتماعی عادی ما تبدیل به پدیده‌هایی شوند که به فیلم‌های ترسناک تعلق دارند. حتی جالب‌تر می‌شود وقتی مشاهده می‌کنیم که چگونه واکنش‌ها به این فیلم، طیفی کامل از وابستگی‌های سیاسی در ایالات‌متحده را به صف می‌کند.