آخرین وصیت؛ بگویید همه بیایند! 🔻خاطره آیت‎الله مصباح یزدی از آخرین ساعات عمرِ امام خمینی‎قدس‎سرهما 🔸بعضى از بستگان حضرت امام، خاطرات واپسین روز حیات ایشان را این‌گونه گفتند: عصر همان روز (ارتحال) امام فرمود: به تمام اهل خانواده بگویید كه جمع شوند! همسر ایشان، فرزندان و نوه‌ها كه آن‌جا حضور داشتند، اطراف تخت وى حلقه زدند و اطراف او جمع شدند. 🔸امام به زحمت چشم خود را باز كرد. سخن گفتن برایش خیلى دشوار بود. اهل‌بیت خود را مخاطب قرار داد و فرمود: «یك جمله وصیت براى شما دارم». همه چشم‌ها خیره و گوش‌ها تیز شده بودند كه امام در لحظه‌هاى واپسین عمر و با این روز و حال، چه وصیتى دارد؟! امام گفت: «وصیت من به شما این است كه بكوشید نافرمانى خدا نكنید!» بعد فرمود: «بروید؛ من خسته‌ام و مى‌خواهم بخوابم.» 🔸پارچه را روى صورتش كشید؛ خوابید و دیگر چیزى نگفت. هنگام نماز مغرب و عشا ایشان را صدا زدند. او به نماز اوّل وقت مقیّد بود. احساس كردم كه فقط، انگشتان و لب‌هایش اندكى حركت مى‌كنند؛ با اشاره انگشتانش، ركوع و سجود مى‌كرد و با حركت لبانش، نماز پایانى را خواند. 🔸این چه شخصیتى دارد و چه روحى است كه در واپسین لحظه‌هاى عمر، توجّهش فقط به خدا و انجام وظیفه است و بس؟! بهترین سرمایه و هدیه‌اى كه براى فرزندان خویش بر جا مى‌گذارد، این است كه «نافرمانى خدا و گناه نكنید.» 🔸تأكید و تكیه كلامش در تمام عمر، این بود كه خدا از او چه خواسته است؛ مى‌كوشید آن را انجام دهد تا به تكلیف عمل كرده باشد. در اوایل جوانى، امام را ندیده بودیم؛ ولى در حدود سى و پنج سال از نزدیك ایشان را درك كردیم. از همان روز اوّل ‌در سال ۱۳۳۱ ه.‌ش‌ كه به قم آمدم، در درس ایشان شركت كردم. پس از تبعید او، كم و بیش با وى در ارتباط بودم. پس از مراجعت ایشان، بارها به خدمتش مشرف مى‌شدم. 🔸...از نزدیك، غرق تماشاى حركات، درس‌ها و بحث‌ها، معاشرت‌ها و منش‌هاى او بودم. با این وصف، هرگز در زندگى او، لحظه‌اى را به یاد ندارم كه ایشان به فكر منافع دنیوى خود باشد؛ درباره چیزى فكر بكند یا مطلبى بگوید یا نكته‌اى بنویسد كه انگیزه‌اش ‌از این گفتن و شنیدن و نوشتن‌ـ جلب منفعت دنیوى براى خویش باشد. 🔸گویا كه در ذهن این مرد، جز اطاعت خدا و خدمت به بندگان خدا، چیز دیگرى نمى‌گذشت. من جز اطاعت حق و خدمت به خلق، چیز دیگرى از این مرد سراغ ندارم. او دریاى متلاطمى بود؛ ولى آرام و بى‌كرانه! 📚سیری در ساحل، صفحه ۸۵-۸۷ #حکایت_ها #امام_خمینی 🌏 @mesbahyazdi_ir

به جستجوی او سر به بیابان گذاشتم 🔸️افرادی که ارتباطاتی با امام زمان عجل الله فرجه دارند در ایام حج بیشتر به محضر ایشان مشرف میشوند. [مرحوم آقاشیخ حسین فاضلی] گفت: یک شب در ایام حج در منا بودیم. شب خیلی اشتیاق پیدا کردم و بی‌تاب شدم. دیدم نمی‌توانم در کاروان باشم. سر به بیابان گذاشتم. 🔸️...همین طور می‌رفتم و گریه می‌کردم. رسیدم به جایی و دیدم یک خیمه و بارگاه عظیمی برپاست. ناخودآگاه کشیده شدم به آن طرف. رفتم و وارد شدم. دیدم که آقا مشغول صحبت هستند و اطراف‌شان انواع طوایف از نژادها و زبان‌های مختلف بودند. رو می‌کنند به هر کسی و به زبان خودش با او حرف می‌زنند. ➖️...تا نوبت به من رسید. به من توجه نمودند و فرمودند: «فضائل ما را به مردم به زبان خودشان بیان کنید. اگر فضائل ما را بشناسند، بیشتر ترقی می‌کنند.» ➖️ گفت: من این پیام را دریافت کردم که نظر آقا این است که باید زبان دیگران را یاد بگیریم و با زبان‌ خودشان با آن‌ها صحبت کنیم. 🔸️...آن‌ها غافل هستند و ما باید آن‌ها را هدایت کنیم. باید طوری بگوییم که آن‌ها بفهمند. گفت: بعد مجلس تمام شد و ما بیرون آمدیم. وقتی متوجه شدم و به عالم خودم آمدم، دیدم نزدیک مسجد خیف هستم. ۱۳۹۶/۰۵/۱۵ #حکایت_ها #امام_مهدی #مهدویت #حج 💠 @mesbahyazdi_ir