🔆 مسئله قربانی فرزند یک باب است که به حسب البته دید نوع بشر، مسئله مهمی است، لکن آن چیزی که مبدأ این عمل می شود، آن چیزی که مقابله ما بین پدر و پسر را در آن جا متحقق می کند، این یک مسائل #قلبی و #روحی و #معنوی است، فوق این مسائلی که ماها می فهمیم. 🔸 ما همین می گوییم که ایثار کرد، قربانی کرد و واقعاً این طور بوده است، مهم هم هست. لکن آیا در نظر ابراهیم هم #ایثار بوده است؟ ابراهیم هم در نظرش این بوده است که حالا یک چیزی، تحفه ای می برد پیش خدا؟ اسماعیل هم -سلام الله علیه- در نظرش بوده که یک جانفشانی دارد می کند برای خدا؟ یا مسأله این نیست. 🔆 این مسئله ای است که تا #نفسانیت_انسان هست، خودیت انسان هست، ایثار اسمش هست. من ایثار می کنم در راه خدا فرزندم را، من ایثار می کنم در راه خدا جان خودم را. این، برای ما مهم است و زیاد مهم است، برای ابراهیم نیست مسأله این، ایثار نیست. 🔸 ابراهیم خودی نمی بیند تا ایثاری کرده باشد، اسماعیل خودی نمی بیند تا ایثار کرده باشد. ایثار این است که من هستم و تو هستی و عمل من و برای تو و ایثار. این، در نظر بزرگان اهل معرفت و اولیای خدا #شرک است، در عین حالی که در نظر ما کمال بزرگی است، ایثار بزرگی است. 🔆 عید برای ما یک معنا دارد، برای ابراهیم و برای پیغمبرها یک معنای دیگری دارد، ما هم عید می کنیم، آنها هم عید می گیرند، لکن آنهایی که عید می گیرند #عید_لقاست، آنها عود می کنند به آن جایی که از آنجا ظاهر شدند و عید می گیرند برای این امر، البته بعد از ارجاع به- باز از آن معنای سیر الهی- بعد از ارجاع اسمش عید می شود. و بعدهای معنوی اش بسیار زیاد است و دست ما از آن کوتاه است و بعدهای #سیاسی و #اجتماعی‌اش هم زیاد است و زیاد بوده است و امیدواریم که زیاد بشود. 🔸 امیدواریم که مسلمانها به خود بیایند و از همین عباداتی که خدای تبارک و تعالی برای آنها مقرّر فرموده است، از همینها، هم سیر معنوی بکنند و هم برداشتهای سیاسی و هم عمل. 📗 منبع: (صحیفه امام؛ ج ۱۹، ص ۴۷ - ۴۹) با فطرت همراه شوید ✨ 🆔 @kanounefetrat_khaharan