💎 خلاصه وصیت نامه امام(ره) 🍁 بهار سال 1365 را -روزی که امام(ره) در بستر بیماری بودند- فراموش نمی‌کنم. ایشان دچار ناراحتی قلبی شده بودند وتقریباً ده، پانزده روزی دربستر بیماری بودند. در آن زمان من درتهران نبودم. آقای حاج احمدآقا به من تلفن کردند و گفتند سریعاً به آن‌جا بیایید؛ فهمیدم که برای امام مسأله‌یی رخ داده است. آناً حرکت کردم و پس ازچند ساعت طی مسیر، خود را به تهران رساندم. اولین نفر از مسؤولان کشور بودم که شاید حدود ده ساعت پس از بروز حادثه، بالای سر ایشان حاضر شدم. در آن وقت برادر عزیزمان جناب آقای هاشمی درجبهه بودند و هیچ‌کس دیگر هم از این قضیه مطلع نبود. 🍁 روزهای نگران‌کننده و سختی را گذراندیم. خدمت امام رفتم و هنگامی که نزدیک تخت ایشان رسیدم، منقلب شدم و نتوانستم خودم را نگهدارم و گریه کردم. ایشان تلطف فرمودند و بامحبت نگاه کردند. بعد چندجمله گفتند که چون کوتاه بود، به ذهنم سپردم؛ بیرون آمدم و آنها را نوشتم. 🍁 در آن لحظه‌یی که امام ناراحتی قلبی پیدا کرده بودند، ما بشدت نگران بودیم. وقتی که من رسیدم، ایشان انتظار و آمادگی برای بروز احتمالی حادثه را داشتند. بنابراین، #مهمترین حرفی که در ذهن ایشان بود، قاعدتاً می‌باید در آن لحظه‌ی حساس به ما می‌گفتند. ایشان گفتند: قوی باشید، احساس ضعف نکنید، به #خدا متکی باشید، «اشدّاء علی الکفّار رحماء بینهم» باشید، و اگر باهم بودید، #هیچ‌کس نمی‌تواند به شما آسیبی برساند. 🍁 به نظر من، وصیت سی‌صفحه‌یی امام می‌تواند درهمین چند جمله خلاصه شود. 🎙 بیانات در مراسم بیعت ائمه‌ جمعه‌ ۱۳۶۸/۰۴/۱۲ با فطرت همراه شوید✨ 🆔 @kanounefetrat_khaharan