هیچوخت‌یادم‌نمیره... پارساݪ‌‌جمعہ... صبح‌پاشدم‌ازخواب(: دیدم‌‌صدای‌گریہ‌کلِ‌فضای‌خونروگرفتہ.. نگران‌شدم؛ازاتاق‌اومدم‌بیرون.. چشای‌باباقرمز.. مامان‌یہ‌گوشہ‌کزکرده.. چی‌شده؟! #سرداروترورکردن(:💔 واین‌دردناک‌ترین‌خبری‌بود‌که‌میتونستم بشنوم...!بھ‌معنایِ‌واقعے‌دردِازدست‌دادنِ یه‌تیکه‌ازوجودِ‌ایرانوفهمیدیم‌هممون... == روزِبعدش‌امتحانای‌ترم... مگہ‌دست‌ودلمون‌بہ‌درس‌خوندن‌میرفت؟! صبحِ‌شنبہ‌رفتم‌مدرسہ؛دمِ‌دریه‌پوستر بزر‌گ‌بود...عکسِ‌سردار...ازدرودیوارِ‌مدرسہ غم‌وغصہ‌میبارید(:💔 #وبغضےکه‌گلوی‌هممونوداشت‌خفه‌میکرد! رفتم‌تومدرسہ؛یادمہ... دوستام‌روزمین‌بقلِ‌شوفاژنشستہ‌بودن فقط‌صدای‌#هق‌هق‌ میومد🙃 ماهایی‌که‌هیشکی‌نمیتونس‌‌خنده‌هامونو تومدرسہ‌ازمون‌بگیره‌؛ حتی‌توبدترین‌شرایط ... بعدشم‌که‌یه‌روضہ‌ی‌کوچیک‌‌تونمازخونہ ی‌مدرسہ‌واشک‌واشک‌واشک ... پابه‌پای‌کلیپای‌سردارتوی‌تلویزیون‌و مدرسہ‌وخیابون‌و...گریہ‌میکردیم(: #دیگرتنھاگریہ‌حالم‌رامیداند... #ازعشق‌دلتنگےهایش‌میماند... زبون‌قاصره‌که‌بخوام‌حالِ‌اون‌روزارو توصیف‌کنم.. بعدشم‌که‌هیئتِ‌محشرحاج‌‌کریمے💔! #دلتنگے!