🔻جامعه ما از سویی به عاطفه و خلاقیت و هنر و علم زن نیاز دارد و از سوی دیگر برای بقا به مادری او. اما به جای اینکه مسیر را برای این دو فراهم کند، مدام بر سر راهش سنگ‌اندازی می‌کند. 🔹وقتی می‌بینیم با افزایش تمایل بانوان به فعالیت‌های اجتماعی نسبت به تشکیل خانواده، تعادل جمعیت به‌هم خورده، برگردیم پشت سرمان را نگاه کنیم و بفهمیم کجای راه را اشتباه آمدیم که این بلا سرمان آمد؟ کجا ارزش و جایگاه مادری را لگدمال کردیم که برخی زنان این سرزمین عطای تحقق رویای مادری را به لقایش بخشیدند؟ 🔹در سرچشمه یعنی نظام آموزشی ریشه‌های جنسیتی و تمایزات زن و مرد را حذف یا کمرنگ کردیم تا در پایین‌دست به تعارضات خانوادگی ناشی از برهم خوردن نظام نقشها برخورد کنیم؛ 🔹از سویی زنان را به تحصیل و اشتغال تشویق کردیم و از سوی دیگر با فراهم نکردن زیرساخت‌ها و همکاری نکردن با مادران دانشجو و کارمند و معلم، رابطه مادر و کودک را خط‌خطی و کودک را عامل عقب‌ماندگی مادر از درس و موقعیت‌های اجتماعیش معرفی کردیم؛ 🔹با قضاوت‌ها و نگاه‌های منفی در محیط‌های علمی و اداری و حتی رسانه‌ها، «مادری» را عامل هدررفت سال‌های جوانی و پویایی زنان جا زدیم. 🔹«مادر» را که نه تنها واسطه خلق الهی‌ست که پردازش شخصیت نسل آینده بر عهده اوست، تا توانستیم تحقیر کردیم! 🔻مادران، سرمایه‌گذاران ارزشمندترین پروژه‌های یک جامعه یعنی انسان‌سازیند. دست از تحقیر آنان برداریم. #گلایه_های_جدی_زنانه #شکوه_مادری 📝 #رها_عبداللهی