پدر مهربانم ▪︎از خیال خانه‌ای که عشق‌آباد توست بیرون نمی‌روم. به در و دیوار خانه که نگاه می‌کنم، بی‌اختیار یاد تو می‌افتم. □با صاحب‌خانه که حرف می‌زنم، صدای تو را می‌شنوم. روبروی او که می‌نشینم و به چشمانش خیره می‌شوم،‌ نگاه تو در نظرم می‌آید. او را که صدا می‌زنم،‌ انگار که دارم تو را صدا می‌زنم. ▪︎من در وجب به وجب خانه، تو را احساس می‌کنم. خودت بگو‍! اصلا می‌شود از خیال این خانه بیرون آمد؟ زندگی بیرون از این خانه‌ها، ریاضت سختی است. □ من در خیالم در این خانه می‌مانم؛ اما اگر روزی توفیقی نصیبم شد که در دنیای واقعیت پا به چنین خانه‌ای بگذارم، حاضرم خادم اهالی آن شوم؛ ▪︎اما دیگر پایم را از آن خانه بیرون نگذارم. خدمت در این خانه، برتر از هزار ریاست بیرون از آن است. □مرا از دیدار اهالی چنین خانه‌ای محروم نکن آقا! وقتت بخیر یادت یاد خدا! ای#وعده_صادق الهی، باز هم#جمعه‌ دیگری آمد و رفت اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج التماس دعا🤲