.
#ولادت_حضرت_امام_سجاد_علیه_السلام
دوستدار و عاشق و مجنونِ آلِ عترتم
عاشقِ دیرینهی، سجادِ آلِ عصمتم
از ازل دلدهام، بر حبِّ زین العابدین
مِهرِ او گشته عَجین، از ابتدا با طینتم
طالبِ شمسِ جمالِ حضرتِ دوم علی
کشته مرده، بهرِ آن، دلدارِ حیدر طلعتم
هر که میگردد پسردار، از قدیم این رسم هست
میدهد قربانی، آقا خویش دانَد نیّتم
دوست دارم، پیشِ پای دوست، قربانی شوم
تا چه تقدیرِ من است و تا چه باشد قسمتم
داد، هفتاد و دو کشته، تا بماند این پسر
آنکه خود، شد کشتهی دین، این دلیل و حکمتم
آن امامی که، زبورِ آل پیغمبر، از اوست
با دعاهای صحیفه، داده درسِ عبرتم
مکتبِ سجاد یعنی، ترجمانِ کربلا
مقتلِ او، با زبان ادعیه، شد حجَّتم
هر فرازی از دعایش، گوشهای از کربلاست
تا چه فهمی میکنم من، از بیانِ حضرتم
با بیانی ساده، لفظی مردمی، متنی روان
میدهد تعلیمِ عاشورا و من، در غفلتم
درسِ فریاد و سکوتش همزمان، خود حکمتی است
هر کدام از این روشها هست، حول و قوتم
خطبههای آتشینش، هم به کوفه، هم به شام
جلوهای از خطبههای، مادرِ با غیرتم
بر فرازِ چوبهای، مجلسِ بیگانگان
روضهی گودال خواند، آن سَرورِ خوش سیرتم
گفت: فرزندِ منا و مکه و زمزم، منم
سبطِ احمد، نجلِ حیدر، پورِ آلِ عصمتم
حمزه و جعفر ز ما، معراجِ پیغمبر ز ما
ناطقِ قرآن منم، یعنی امامِ اُمَّتم
وارثِ پیغمبرانم، رهبرِ دنیا و دین
هست، مَسجودِ ملائک، تخت و تاج دولتم
چون علی، سلطانِ دینم، چون حسن فخرِ مبین
پیشوای اهلِ تقوا، صاحبِ حُرّیَتَم
عالِمِ غیب و شهودم، آگه از تُخفِی الصُّدور
هیچ آگه نیست، مخلوقی ز شَان و شوکتم
کوه و دریا، دشت و صحرا، آسمان و عرش و فرش
تحتِ فرمانِ مُطاعم، کیست داند مِکنتم؟
کلِّ مخلوقات، دارند از ولایم اِرتزاق
انقلابِ اشک باشد، گوشهای از هیبتم
گاه در زندان و ویران، گاه در بزمِ ستم
اولین بنیانگذارِ روضههای هیئتم
من ولیِّ داورم، من یادگارِ کوثرم
زادهی شاهِ شهیدان، خود اسیرِ غربتم
در دلِ اُردوی دشمن، با وجودِ اَهرُمَن
چون حسین بن علی، صاحب لوای عزتم
پرچمِ دین را نگهدارم، به دوشِ خویشتن
با خطاب و صبر و شکر و علم و حلم و قدرتم
آنکه دیده قتلِ صبرِ کشتهی لب تشنه را
آن ذبیحِ بِالقَفا، بابای غرقِ محنتم
گفت زیرِ تیر و شمشیر و سنان و نیزهها
ای ستمکاران که کردید از دو روئی دعوتم
میزبانانِ بدی هستید، ای نامحرمان
دست بردارید، از اهل و عیال و عترتم
زود دریابید ای شمشیرها، ای نیزهها
این تنم، این پیکرم، این حنجرم، این صورتم
این لباسِ پارهاَم را، از تنم بیرون مکن
مادرم دارد تماشا میکند، با حسرتم
غارتِ انگشت و انگشتر، دگر رسمِ کجاست؟
لحظهای، ای ساربان آهسته، قَدری فرصتم
غارتِ خیمه دگر رسمِ کدامین جنگ هاست؟
از چه دیگر بِشکَنید، ای اهل کوفه حرمتم
آه، یاربّاه، تَسلیمَاً لِاَمرِک، این من و...
این تن و این پیکر و این خواهرِ با همتم
#میلاد_امام_سجاد
#محمود_ژولیده ✍
.
┄┅•••✧❁•🌸•❁✧•••┅┄
مرکز تخصصی آموزش مداحی کریمه
https://eitaa.com/joinchat/3808494021Cb3e43d17af