✳️ پس از روی کار آمدن دولت غرب گرای #علی_امینی در اردیبهشت 1340 #لوموند در گزارشی به قلم #ادوارد_سابلیه نوشته بود : امینی ایران را به سوی #لیبرالیسم می برد، #یونایتدپرس نیز در گزارشی که متن آن در شماره 20 اردیبهشت 1340 #روزنامه_اطلاعات منتشر شد از نزدیکی امینی به آمریکا سخن گفته بود که این نزدیکی باعث خواهد شد اقتصاد ایران از ورشکستگی حتمی نجات یابد... اندکی بیش از یک سال می گذرد و امینی 27 تیر 1341 به دلیل ناتوانی در تنظیم #بودجه #استعفا و در اولین مصاحبه از #غرب و به ویژه #آمریکا گلایه می کند که این حق #رفاقت نبود که در حق دولت او روا داشتند، امینی انتظار کمک بیشتری را داشت کمکی که فکر می کرد به او نشده است، در همان روزهای نخست که امینی هیچ سخنی را به دلیل شادی بیش از حد برای رسیدن به آرزوی قدیمی خود یعنی نخست وزیری نمی شنید #کندی رئیس جمهور وقت آمریکا طی سخنانی که #نیوزویک آن را بازتاب و روزنامه های 20 اردیبهشت 1340 آن را بازنشر کرده بودند گفته بود : « ما می توانیم با تضمین خود کشور های مورد تهدید قرار گرفته را در برابر حمله نظامی آشکار کمک کنیم. ما می توانیم به آن ها از طریق کمک اقتصادی یاوری کنیم تا زندگی مردم خود را بهبود بخشند و از طریق کمک های دفاعی بر ضد جنگ های چریکی داخلی به آنها مدد برسانیم اما در تحلیل آخر آن ها خودشان باید زندگی سیاسی و اجتماعی کشور خود را سازمان دهند، به طریقی که پشتیبانی مردم خود را به دست آورند. حدی وجود دارد که کوشش ها و تلاش های ما از آن حد نمی تواند فراتر رود.» آری! حدی وجود داشت که کمک های آمریکا بتواند دولتی را حفظ و حکومتی را پایدار نگاه دارد ولی امینی امیدوار بود که اقتصاد ایران را به مدد آمریکا نجات دهد ولی نه تنها این گونه نشد که گلایه اش نیز تحمل نگردید و بلافاصله با پاسخ کوبنده وزارت خارجه آمریکا مواجه شد و امینی ناچار گردید بگوید گلایه ای نبود، ببخشید! @oldnewspaper