سلام به همه عزیزان. یک مطلبی میخوام بگم و نظر خودم رو به شما هم بگم. اخیرا یک سفر طولانی داشتم به چند تا از شهرهای کشور( حدودا ۲۰ شهر) توی سفر دوتا اتفاق مهم تو کشور افتاد. یکیش حمله موشکی به اسرائل بود و یکیش هم اجرای طرح نور توسط پلیس. طرح نور همون طرح مبارزه یا امر به معروف و اینا درباره بدحجابی است. با اولی کاری ندارم اما در مورد مساله دوم دو تا مطلب به ذهنم رسید. یکی اینکه ما دوتا اصطلاح داریم که کسایی که مجری این طرح هستن باید بهش دقیق بشن. یکی بی حجابی و یکی بد حجابی. یه موقع یک نفر حجاب نداره( حالا حجاب با هر تعریفی که داره و من واردش نمیشم) یه موقع هست یکی حجاب داره اما حجابش بده. دوما اینکه به نظرم مشکل اصلی مردم، غیر از قشر مذهبی درباره خانوم هایی هست که بیحجاب هستن نه بدحجاب. بالاخره یک خانواده ای که پسر و دختر جوون دارن و حتی مذهبی هم نیستن و تو خونشون ماهواره میبینن هم با این خانوم های بزرگوار که بی حجاب هستن مشکل دارن. اگر یک طرحی که تصمیم گرفته اجرا بشه اولین اقدام اینه مراحل اجرای اون رو بدونیم. و در این طرح هم مرحله اولش همینه که با افراد بی حجاب برخورد کرد. بعدش این موضوع که حل شد میریم سراغ مرحله بعدی. حالا در مورد بدحجاب ها هم باید بگم که درصد کمی از مردم به صورت عمدی و با علم خودشون بدحجاب میان تو جامعه. خیلیاشون بخاطر فرهنگ و آموزش هاییه که دارن اینطوری میان بیرون. یعنی یک خانوم بدحجاب بالاخره حجاب داره ولی از نظر مسئول کشور این حجابش بده ولی از نظر خودش این حجاب خوبه‌. شما تو این مورد هرچقدر هم که تلاش کنی فایده ای نداره. مثل کسی که اعتقاد داره مثلا نوشابه یا قهوه ضرر نداره شما هرچقدرم بهش بگی اینارو نخور بازم میخوره. اول باید ریشه مطلب رو پژوهش کنی و بعدش فرهنگش رو ایجاد کنی‌. خانم بدحجاب نمیخواد لخت بیاد بیرون ولی وظیفه شما فقط تذکر بهش نیست. بلکه باید بهش اینو بفهمونی که معنی حجاب و مصداقش چیه و این چیزی که شما پوشیدی مصداق معنی واقعی حجاب نیست. اینجای قضیه نیاز به پلیس نداره. نیاز داره تا رسانه و کسایی که بعنوان مسئول فرهنگ و دین مردم هستن بیان وسط تا این فرهنگ رو عوض کنن. وقتی توی فیلم های رسانه ملی، شما مصداق واقعی یک چیز رو رعایت نمی کنی چطور توقع داری تو متن جامعه این اتفاق نیافته؟ خلاصه بگم که تو این موضوع به خصوص، حاشیه از متن قوی تره. نظرتون؟؟ میم.خ✏️

رئیس جمهوری که دخترش می‌گفت پدرش قرار است بین زن و مرد پل بزند حالا  یک تنه از طرح عفاف و‌حجاب و دو قطبی سازی در جامعه حمایت می‌کند. دختر محترم رئیس جمهور کاش به پدر گوشزد کنید که به  جای دیوار کشیدن بین مردم مشکلات معیشتی ملت را حل که نه حداقل اندکی بهبود دهد. کاش گوشزد کنید که به جای ایستادن پشت چنین طرح های بی سرانجامی فکری به حال تورم و افت ارزش پول ملی کند. میم.خ✏️

روز جهانی روانشناس و مشاور رو به همه اون کسایی که با عشق و علاقه در تلاش هستن تا به هم نوع خودشون کمک کنن که حالشون برای لحظاتی خوش باشه، تبریک میگم دم همتون گرم رفقا انشاالله هیچوقت حال خودتون بد نباشه. همیشه بخندین و شاد باشین☘☘

اینو یکی از بچه های خوب این کانال برام فرستاده. هرچند من خودمو روانشناس نمیدونم ولی بابت محبتت خیلی ممنونم☘☘☘

لنگر درد به فریاد دل ما نرسید تا که تسکین دهد این کشتی طوفانی را؟

آسمان دلش مثل من گریان و گرفته بود. می‌بارید و می‌بارید و می‌بارید. انگار قصد تمامی نداشت. با بارشش دلم را بی‌تاب می‌کرد. صبرم تمام شد. رو به آسمان کردم و گفتم: «وقتی عزیزم را از دست دادم مثل تو باریدم. تو چه چیزی را از دست دادی که اینگونه میباری؟» آسمان غرید و بیشتر از قبل گریان شد. غم آسمان، سنگینی غم دلم را بیشتر کرد. امانم را از دست دادم. از رختخواب بیرون زدم تا به درد خود بسوزم. به ناگاه چشمم به سبزه زار زیر اشک‌های آسمان افتاد. سبزی اش قلبم را آرام کرد. با خود گفتم: «برای سبزی و آرامش نیاز به چشم گریانیست.» آنگاه با آسمان همنوا شدم و باریدم. بعد از مدتی چشم بارانی ام دلم را سرسبز کرد. به یاد غمگین ترین لحظه ام در ۱۴۰۲/۰۲/۲۸😔 میم.خ✏️

این تصویر یکی از بچه هایی است که در یک حادثه دچار شد و این اتفاق افتاد. حال دل پدر و مادرش برای من یادآور خاطرات تلخی شد که یک سال پیش تا الان در دلم با خودم حمل کردم. بارها مرحم درد بقیه بودم و خودم از دردی که در سینه دارم دم نزدم. چقدر سخت و سخت و سخت است غم فرزند برای پدر و مادر. محمد حسین! سلام من را به مهدیارم و محسنم برسان.. بیاید باهم آرزوی صبر کنیم برای پدر و مادر محمدحسین. هیچ جمله ای نمی تواند داغ دیده را آرام کند. هیچ چیز. فقط خود اون بالایی باید بهش صبر بده. دردتون رو درک می کنم.😔😔 میم.خ✏️

چقدر از اردیبهشت متنفرم😔 کاش هیچ وقت نمیومد.

و نترسیم از مرگ مرگ پایان کبوتر نیست... معلم دهه هشتادی من... محمدحسین! نوجوان فداکار دهه هشتادی، ای که «ناگشوده گل نقاب، آهنگ رحلت ساز کرد»ی، امروز تو معلم من شدی و به من آموختی با این تفاوت که تو آموزشت را با عمل در هم آمیختی و با اعضای پیکرت ایثار و فداکاری را در کالبد هستی ریختی و سیرابش کردی... سهم من و ما هم شد ناله و غم، غمی که البته مقدس و خوش است، گویی حافظ شیراز برای ما سروده و گفته «ناله کن بلبل که گلبانگ دل افکاران خوش است»... قهرمان نوجوان! تو ناکام نیستی، نه هرگز!... ناکام آن بی‌نواییست که وقتی ازین جهان گذران رخت بر بست و راهی سفر آخرت شد نام و یادی از او برجای نماند، تو اما با مرگ شهادت گونه‌ات «مرد نکونامی که نمیرد هرگز». تو مصداق واقعی این فرمایش مولایمان علی علیه السلام هستی که فرمود: «طوری در دنیا زندگی کنید که اگر مردید برای شما گریه کنند و اگر زنده ماندید، خواهان معاشرت با شما باشند»... هرگز از خاطرم نمی‌رود روزی را که از فداکاری و مقاومت و جانبازی تکاوران نیروی دریایی ارتش در جریان اشغال خرمشهر می‌گفتم و تا بخودم آمدم نگاهم به نگاهت گره خورد و چشمان تو را بارانی یافتم بارانی از جنس غرور و غیرت... تو همچون شهید محمدحسین فهمیده با جان و دل عاشق ایران بودی و... محمدحسین! تو را بر من حقیست و مرا بر تو همچنین، تو قول بده وقتی که مولا علی (ع) را زیارت کردی، مرا و معلمان و دوستانت را هم یاد کنی، من و ما هم قول می‌دهیم یاد تو را از خاطر نبریم و برای آیندگان از ایثار و فداکاری‌ات بگوییم تا این رسم مبارک همه گیر شود و همه ایران نام و آوازه و قصه تو و محمدحسین‌های فداکار و قهرمان‌های نوجوان دیگر این مرز قهرمان پرور را بشنوند و بدانند خدایا چنان کن سرانجام کار تو خشنود باشی و ما رستگار متن از دبیر  نوجوان ناکام محمد حسین اجلال پور  جناب آقای بهاریفر

این متن زیباست😔 فقط اشک و آه و صبر برای پدر و مادرش😔