#نکات_متنی؛ #اصطلاحات؛ #واژه_تنبیه_(۲)؛ ✅ درباره واژه (تنبیه) گفته شده: 1⃣ واژه (تنبیه) در لغت مصدر باب تفعیل است، به معنی آن شخص را بر فلان مطلب آگاهی دادم یا فلانی را از خواب بیدار کردم. 2⃣ واژه (تنبیه) در اصطلاح، اشاره کردن به چیزی است که مخاطب از آن غفلت ورزیده است. 3⃣ گفته شده: تنبیه اشاره تفصیلی به مطلبی است که قبلا به طور اجمالی مطرح شده بود. 4⃣ تنبیه درباره مطلبی می آید که اگر خود مخاطب در مباحث قبلی دقت می کرد، آن مطلب را می فهمید. 5⃣ و این است و جز این نیست که واژه تنبیه در یک نوع مطلب علمی به کار می رود که سابقا گذشته بود یا در حکم سابق است، مانند مطالب بدیهی که حتی اگر سابقا ذکر نشده باشند، به خاطر بدیهی بودن گویا در سابق گفته شده اند. 6⃣ یا این است و جز این نیست که واژه تنبیه در مطلبی به کار می رود که نیاز به دلیل ندارد، مانند بدیهیات؛ یا مطلبی که در سابق به آن علمی تعلق گرفته و در حکم بدیهی می باشد. 7⃣ واژه تنبیه مرفوع است و خبر برای مبتدای محدوف می باشد مثلا (هذا تنبیه) یا مبتدای موخر برای خبر محذوف می باشد، مثلا (هاهنا تنبیه). 8⃣ عده ای گفته اند واژه تنبیه محلی از اعراب ندارد، زیرا مانند سفیدی بین دو مساله می باشد. 📗حاشیه جونگی، ص ۹۴. @alafzal1400