استاد سید محمد جواد شبیری آیت الله والد _مد ظله_ به حقیر امر فرمودند که دعاهای مأثوره را که مناسب است در سجده نماز خوانده‌ شود از کتب حدیثی استخراج کنم. این یادداشت کوتاه در امتثال امر معظم له نگارش یافت. اول ربیع الاول المولود ۱۴۳۵ پاره ای از دعاهای مأثور درسجود یکی از رسمهای شایع در میان مومنان دعا کردن در سجده آخر نماز، بویژه در نماز جماعت است. در این سجده، دعاهای چندی مرسوم است، از جمله: «یا ولی العافیة نسألک العافیة، عافیة الدنیا و الآخرة» «یا لطیف ارحم عبدک الضعیف» «یا من له الدنیا و الآخرة ارحم من لیس له الدنیا و الآخرة» #هیچ_یک از این دعاها مأثور نیست[۱]، نه در خصوص سجده و نه در جای دیگر. لذا پیشنهاد می‌شود به جای این دعاها در سجده، دعاهای وارد شده در احادیث، بویژه احادیث معتبر خوانده‌ شود. ما در اینجا #دو_دعا را که در خصوص سجده نماز واجب و در سجده به طور کلی وارد شده نقل می‌کنیم. دعای اول: با سند صحیح از زید شحام _ثقة_ عن ابی جعفر علیه‌السلام قال: ادع فی طلب الرزق فی المکتوبة و انت ساجد: «یا خیر المسؤولین و یا خیر المعطین ارزقنی و ارزق عیالی من فضلک فانک ذوالفضل العظیم» گفتنی است که در چاپ دارالکتب الاسلامیه از کافی ج۲ ص۵۵۱ ح۴، این دعا با افزودن کلمه «الواسع» بعد از «من فضلک» نقل شده است. ولی در پنج نسخه خطی معتبر کافی[۲] و مصادر حدیثی و فقهی بسیار، این واژه ذکر نشده است[۳]. و نیز این دعا در مصباح المتهجد بدون این کلمه نقل شده است[۴]. به نظر می‌رسد که انس ذهنی برخی از ناسخان کافی با تعبیر «فضلک الواسع»[۵] سبب افزوده شدن سهوی این واژه شده است. بویژه با عنایت به این که در حدیث آغاز این باب کافی، که اندکی قبل از حدیث مورد بحث قرار گرفته دو بار این تعبیر تکرار شده است: «اللهم ارزقنی من فضلک الواسع الحلال الطیب … الا سعة من فضلک الواسع[۶]». دعای دوم: «اللهم انی اسألک الراحة عند الموت و العفو عند الحساب» این دعا را که به نقل راوندی در دعوات، امام کاظم علیه السلام آن را در سجده خود بسیار می خوانده اند[۷]. مرحوم کلینی درباب السجود و التسبیح و الدعاء فیه فی الفرائض والنوافل و مایقال بین السجدتین با سند صحیح از ابو جریر رواسی نقل کرده است. قال: سمعت ابا الحسن موس علیه السلام و هو یقول: … یرددها[۸]. در این باب کافی دعاهای چندی آورده شده که در سجده خوانده می شود. ———————— [۱] البته تعبیر «یا ولیّ العافیة» در منابعی همچون تهذیب ج۳، ص۷۲، ح۲۳۲ و ص۹۵، ح۲۵۷ وارد شده و نیز دعا برای عافیت دنیا و آخرة نیز در کتب حدیثی فراوان ذکر شده است. از جمله: صحیفه سجادیه، دعاء۲۳، مصباح المتهجد ص۶۳، اقبال ص۵۵۱. ولی تعبیر فوق در جایی یافت نشد. [۲] ر.ک. کافی، چاپ دارالحدیث، ج۴، ص۴۸۶، حاشیه ۱. [۳] وسائل ج۶، ص۳۷۲، ح۸۲۱۲ و ج۷، ص۱۲۱، ح۸۹۰۲ و وافی ج۹ ص ۱۶۰۸، ح۸۸۲۹ و حدائق ج۸، ص۲۹۹ و کشف الغطاء ج۳، ص ۲۰۷ (و مقایسه کنید با ص ۵۰۶)، مستند الشیعه ج۵، ص۲۹۳ و العروة الوثقی(المحشی) ج۲، ص۲۴۷ و منهاج الصالحین للسید الحکیم ج۲، ص۵۷۴ و منهاج الصالحین للسید الخوئی ج۱، ص۱۷۶ و وسیلة النجاة ج۱، ص۱۶۰ و تحریر الوسیلة ج۱، ص۱۷۶ و توضیح المسائل محشی ج۱، ص۵۹۱. [۴] مصباح المتهجد ص۱۹۹: یستحب ان یقول فی سجود الفرض لطلب الرزق: یا خیر المسؤولین … (به نقل از آن در مصباح کفعمی، ص۱۷۰) [۵] این تعبیر در دعاهای بسیاری دیده می‌شود. از جمله: صحیفه سجادیه، دعاء ۲۵، کافی ج۳، ص۴۷۴، ح۱. فقیه ج۲، ص۵۲۶ و ج۳، ص۴۱۶. مزار شیخ مفید، ص۱۳۱ و تهذیب ج۳، ص۳۱۲، ح۹۶۷ و ج۵، ص۲۷۷، ح۹۴۶ و ج۶، ص۶۹ و مصباح المتهجد ج۱، ص۹۰ و ۱۴۸ و ۱۵۰ و ۱۸۱ و ۲۰۷ و ۲۵۹ و ج۲، ص۵۹۵ و ۶۰۱ و ۷۰۶ و ۷۲۹ و … [۶] کافی ج۲، ص۵۵۰، ح۱. [۷] دعوات راوندی، ص۱۷۹، ونیز ر.ک. مصباح المتهجد، ج۲، ص۸۵۱ و مزار کبیر ص۴۱۳ و اقبال ج۱، ص۴۴. [۸] کافی ج۳، ص۳۲۳، ح۱۰ و نیز تهذیب ج۲، ص۳۰۰، ح۱۲۰۹. گفتنی است که در متن روایت کافی از خواندن دعا در سجده ذکری به میان نیامده است، ولی از عنوان باب کافی برمی‌آید که دعا را مربوط به حالت سجده دانسته‌اند. شاید در اصل مصدر حدیث قرینه‌ای بر این امر بوده و یا مرحوم کلینی به نقل دیگر حدیث مشابه نقل راوندی برخورده است که تصریح به سجده در آن شده باشد. نیز ر.ک. منتهی المطلب ج۵، ص۱۵۰. در بحار ج۸۶، ص۲۱۶، ح۳۱ آمده است: جامع بزنطی، نقلا من خط بعض الأفاضل عن جمیل عن الحسن بن زیاد، قال سمعت اباعبدالله علیه‌السلام یقول وهو ساجد: «اللهم انی اسألک الراحة عند الموت و الراحة عند الحساب»، قال اسماعیل فی حدیثه: و الامن عند الحساب. در مـرآة العقول ۱۵: ۱۳۱ این حدیث را از خط شیخنا البهائی نقل کرده‌است که ظاهرا ایشان، مراد از بعض الافاضل است. https://mfeb.ir/home/zkrhadis16-3/ @kashkoolkarime🕌

🔺 علت فراموش شدن نام خدا آن کسی که می‌خواهد از بستر بلند شود یا مادری که می‌خواهد به بچه‌اش شیر بدهد یا می‌خواهد به او لباس بپوشاند یا انسانی که می‌خواهد لباس بپوشد، یا میخواهد غذا بخورد یا میخواهد تنفس بکند- فرقی نمی‌کند- همۀ اینها با «بسم الله» است، منتها فراموش شده، به خاطرِ فراگیری. مثلاً وقتی یک بچه ماهی را در دریا می‌اندازند که غذا بخورد، خب این زندگی‌ش با آب است ولی خبر از آب ندارد، فراموشیِ طبیعی دارد. امّا بشر، کودکانه خود را به نفهمی و نادانی زده و درکِ خود را به چیزهای کوچک متوجه کرده و از چیز بزرگ غافل شده. اگر به یک کودکی شمع‌های رنگارنگی بدهند تا مشغول روشن کردن این‌ها بشود، خورشید را فراموش می‌کند که الآن حاضر است و اینجا را روشن کرده و دیگر شمع لازم ندارد! امّا او بچه است و این چیز ها را نمی‌داند و سرگرم به این چیزهای رنگارنگ است که به او داده‌اند تا مشغولش کنند. بشر هم این طوری شده که از چنین مقام فوقِ عظمت و فوقِ تصور که بر همه جا احاطه دارد، غافل شده. آن وقت انبیای عظام با بیداری‌ای که خدا به آن‌ها داده مبعوث می‌شوند که این‌ها و ما را که خواب هستیم، تکان بدهند. ابتدای تکان دادنشان «بسم الله» است. ولی وقتی «بسم الله» به صورت عادی درآمد، مثل برنامه‌های تلویزیون که هر کاری و هر صحبتی بخواهند بکنند، یک به نام خدایی هم می‌‌گویند، امّا این به نام خدا از روی عادت است، واقعی نیست و معنایی ندارد. وقتی به نام خدا گفته شود باید رنگ‌ها و قلب‌ها و حالات تغییر بکند، «واذکرونی اَذکرکم»، به یاد خدا باشد به طوری که خدا نیز حضور خودش را به او بیشتر نشان بدهد و خدا هم او را یاد بکند. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama @kashkoolkarime🕌

#سلسله_مباحث_فطرت 💠 مقام نورانیت معصومین (علیهم‌السلام) 🔰 به ظاهر چشم می‌بیند، اما اگر من نبینم، چشم نمی‌بیند، گوش هم همین طور، باید با «من» بشنود، نمی‌تواند جدای از من، مستقلاً یک جایی چیزی را بشنود. 🌀 ما به انوار معصومین (علیهم السلام) چنین نیاز ذاتی داریم؛ پس منظور، آن هیکل‌های مبارك نیست بلکه مقام نورانیت است. 📌 هر جا هر موجودی باشد، حتی خلأ حبابی که درون صخره‌ای است و هیچ هست، همان هیچ که هست، با نور معصومین (علیهم السلام) هست. 🔖 این هیکل‌های مبارك، به تناسب خود با آن نور و قوه در ارتباط اند، نه اینکه خود آن قوه باشند. مثلاً کسی آهن ربایی را می‌آورد و به کسی که از بیابان آمده و تابه حال چنین چیزی ندیده است نشان می‌دهد که ببین یك آهن نعلی شکل، از یك متری فلان چیز را کشید، بدون هیچ چیزی. او هم باور می کند که چه عجیب است؟ این سحر و جادوست. یعنی توجه او به این آهن و هیکل است، شناختش در این محدوده است. 👈 اما یك فیزیکدان می‌فهمد که آنچه این کار را انجام می‌دهد، آن قوه مغناطیسی هست. منتها هر آهنی نمی‌تواند این کار را بکند، هر آهنی قابلیت ارتباط با آن قوه را ندارد، این را باید در یك میدان دقیق و منظم الکتریسیته قرار دهیم تا بتواند در مولکول های آن، چنان نظمی ایجاد کند که بتواند آن قوه در این آهن، ظهور پیدا کند، آن هم به اندازه و تناسب این ظهور پیدا می کند. 📚 کتاب "فطرت" ص۷۶۵ 🆔 @nedayepakefetrat @kashkoolkarime🕌

https://mesbahyazdi.ir/meshkat2/ این👆 هم آدرس دانلود برنامه #کامپیوتری مجموعه آثار آیت الله مصباح است. که سایت خود ایشان در اختیار قرار داده اند. 🌐کانال فلسفه و عرفان 🔸 @kashkoolkarime🕌

@kashkoolkarime🕌

♻️ ما عرض می کنیم که خدایا کن لولیک الحجة، حافظاً و دلیلاً و... تعجیل کن در فرستادنش... ❓ما نمی دانیم واقعاً دل های ما با آن حضرت چگونه است! اگر ظهور کرد و سخن گفت و دستور داد، در حالی که تفنگ و وسائل کشتن آن حضرت در یک طرف در دستمان است، آیا به او حمله نمی کنیم؟!!! آیا نمی گوییم ما اصلاً چنین دینی نداشتیم شما از کجا آمده اید؟!!! دل با اوست شمشیر هم برعلیه اوست. خطر از این بالاتر نیست. ❌ ولی شمایی که اینجایید با من هر تعدادی که هستیم- فرض کنید پنجاه نفریم- من فکر نمی کنم یکی مان برای این مسئله در خانه خدا اشک ریخته باشد! فکر کرده باشد به این نتیجه رسیده باشد دعای کن لولیک را خوانده باشد و گریسته باشد و اشکش جاری شده باشد که خدایا با این نفس ما چه کار کنیم؟ اول دفعه ما را بساز بعد ولیّت را برسان، تا ما با او در نیفتیم! ♻️ نمونه اش هم این است که پیشامدهایی که می کند انسان کارهای واجبش را می شناسد و ترکشان نمی کند و بنابر ترک واجب ندارد. بنابر انجام حرام ندارد. این ها می شود امتحاناتش. روز و شب ما در امتحانات هستیم. با چشم و با گوش و با سخن و با قلم و با همه چیز در امتحانات هستیم. مسئله این است. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama @kashkoolkarime🕌

روزی حضرت عیسی علیه السّلام به جوانی که مشغول آبیاری بستانی بود گذشت. جوان از حضرت عیسی تقاضا نمود که از پروردگار خویش بخواه که به مقدار یک مثقال از محبّتش را به من عنایت فرماید. حضرت عیسی در جواب جوان گفت: تو طاقت این مقدار از محبّت پروردگار را هم نداری. جوان گفت: پس از خداوند بخواه که نصف این مقدار را به من عنایت نماید. حضرت عیسی علیه السّلام روی به خداوند نموده و عرضه داشت: «بار خدایا، از محبّت خویش به مقدار نصف ذرّه به او روزی فرما!» بعد از مدّت مدیدی چون حضرت عیسی از منزلگاه آن جوان می‌گذشت او را نیافت، چون استفسار احوال او نمود، گفتند: مجنون شده و سر به بیابان و کوه‌ها گذارده است. حضرت عیسی علیه السّلام از پروردگار خویش درخواست نمود که آن جوان را به او نشان دهد، آنگاه او را کنار صخره‌ای یافت که وجهۀ دلش را به سمت آسمان نموده است. حضرت عیسی به او سلام داد، لیکن آن جوان پاسخ سلام حضرت را نداد. خداوند علیّ اَعلی به حضرت عیسی وحی فرستاد: «چگونه کلام آدمیان را بشنود کسی که نصف مثقال ذرّه از محبّت من در قلبش جای گرفته است. به عزّت و جلالم قَسم اگر او را با ارّه هم قطعه قطعه نمایی، آگاه نخواهد شد.» نقل شده در کتاب آیین رستگاری مرحوم علامه طهرانی. @kashkoolkarime🕌

حضرت  آیت‌الله بهجت قدس‌سره می‌فرمودند: «به قصد همه آثار و برکات صلوات، از جمله عشق به اهل‌بیت علیهم‌السلام بسیار صلوات بفرستید. عشق به آن‌هاست که علاقه به لذت‌جویی‌های مادی را از بین می‌برد». همچنین با اشاره به حدیث نبوی می‌فرمودند: خدا می‌داند چه آثاری در ذکر صلوات هست، «مَنْ صَلّی عَلَيَّ مَرَّةً، لَمْ یَبْقَ لَهُ مِنْ ذُنُوبِهِ ذَرَّةٌ؛ هر کس یک بار بر من صلوات بفرستد، یک ذره از گناهانش باقی نمی‌ماند». بهجت‌الدعاء،ص۳۵۶ #بهجت 🔹@h_khoban_ir @kashkoolkarime🕌

💎چرا میگن کوچه علی چپ⁉️ 💎استاد بندانی نیشابوری ✨ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi @kashkoolkarime🕌

یکی از خانمهایی که همسرشون با حضرت آقا دیدار داشتن می‌گفت در محضرشان از نگرانیهای اغتشاشات گفتیم حضرت آقا تبسم کردند و فرمودند اینها حوادث طبیعی انقلاب هست و زودگذر ...آنچه شبها خواب را از من گرفت#مسأله_فرزندآوری و جمعیت کشور است.. @kashkoolkarime🕌