🔹به عمل کار برآید، نه به ادعا 🔸گوشه‌ای از آنچه صبح امروز در جمع بسیجیان محله قلعه شهر دیباج بیان شد. شخصی می‌گفت: "من که مانده‌ام بین این هفت نامزد انتخابات، کدام یکی را انتخاب کنم. همه‌شان حرف‌های جالبی می‌زنند و وعده‌های نان‌وآب‌داری می‌دهند که اگر من انتخاب شوم، مملکت را پر از گل و بلبل می‌کنم و بهشتی برای‌تان می‌سازم که بیایید و ببینید، و از این‌جور حرف‌ها... ولی من که گوشم پر است از این قیل‌وقال‌ها و قول‌دادن‌ها، اصلاً دست و دلم به رأی دادن نمی‌رود! در جواب، حکایتی را که از پدرم شنیده بودم برایش گفتم که در دامغان خیاط باصفایی زندگی می‌کرد که سخنش، حرف حساب بود و کارش حکیمانه. جلوی دکانش هیچ تابلو و نوشته‌ای دیده نمی‌شد. شخصی به او گفته بود: "کربلایی! جلو مغازه‌ات یک تابلو می‌زدی خوب بود".‌ آقای خیاط جواب می‌دهد: "تابلو دارم، ولی عقب دکان است". مشتری بیچاره که منظور خیاط را متوجه نمی‌شد، با تعجب می‌پرسد: "کربلایی! این چه کاری است!؟ تابلو را جلوی مغازه نصب می‌کنند، نه عقب دکان!" بعد هم وقتی آخر مغازه را نگاه می‌کند و اثری از تابلونوشته نمی‌بیند، با کلافگی به خیاط می‌گوید: "اینجا که تابلویی نیست؟! ما را گرفته‌ای؟" او جواب می‌دهد: "نه" و با اشاره به کت و شلوارهای آویزان روی جالباسی عقب مغازه، می‌گوید: "این‌ها را می‌گفتم. تابلوی دکان من همین لباس‌هاست، چون هر کس این‌ها را به تن مشتری ببیند و بپسندد، می‌پرسد: کدام خیاط دوخته؟، و آن وقت مشتری‌ام می‌شود. بله به عمل کار برآید، نه به سخنرانی و سخن‌دانی". حالا هم ادعا و هم مرد مدّعی زیاد است، با ادعای تنها، جز خسارت و تباهی چیزی دستمان را نمی‌گیرد. به قول امیرالمؤمنین علیه‌السلام: "مَن ادّعی هَلَک؛ هر کسی ادعایی کرد، نابود شد". باید نگاه کنی به کارها و کارنامه‌ها. هر کدامشان بیشتر قابل اعتماد بود، بسم‌الله، انتخابش کن. #ترابی #گزارش_های_فرهنگی #انتخابات_۱۴۰۰