‍ ‍ 💢نقد فیلم های چهلمین جشنواره فجر "بدون قرار قبلی" 📽 کارگردان: بهروز شعیبی 📝غرب سینمای ماوراءالطبیعه یا سینمای دنیای غیب را با کشاندن به حوزه های وحشت و یا ساختن دنیاها و آدمهای فانتزی و غیر واقعی به مهار خود در آورده و معادله را عامدانه کاملا وارونه ساخته. 🔻یعنی شخصیت هایی غیر واقعی چون بتمن و مرد عنکبوتی می آفریند و آنقدر در قدرت آنها اغراق می کند که ریشه وجود هر عمل ماوراءالطبیعه را از ریشه بزند. 🔻حال آنکه این جهان ، جهان رمز و راز و صاحبش از دیده نهان اما مظاهر آن آشکار و تو فقط باید چشم باز کنی گوش بسپاری تا بشنوی آنچه شنیدنی است و ببینی آنچه دیدنی. 🔻ورود به سینمای غیب در برابر ابرغول هالیوود بسیار سخت است و مرزهایی دارد به باریکی مو که اگر اندکی بلغزی فیلمی که قرار بود معنا گرا بشود کمدی از آب در می آید. 🔻تمام چیزهایی که گفتم به این معنی نیست که شعیبی در فیلم بدون قرار قبلی ادعای ورود به سینمای غیب را دارد. 🔻 نه، اما من دوست دارم به هوای صحن‌سقاخانه حرم امام رضا (علیه‌السلام‌) که همیشه پر رمز و راز است این فیلم را از این دریچه نگاه کنم. 🔻فیلم در همان پلان های اولیه سخن از باد و خاک می گوید، مسیر آلمان تا خراسان را لحظه ای می پیماید و اینگونه روایت را آغاز میکند که آدمی دمی است که پس از آن تفاوت نمیکند که کجا بودی، آلمان یا روستایی در خراسان و تنها صدایی ایست که تو را می خواند. انا الیه راجعون ما همه به اصل خود باز خواهیم گشت... این موسیقی و دیالوگ های جان این فیلم است. 🔻در طول فیلم ما لحظه به لحظه به جای شخصیت اصلی تصمیم می گیریم، لحظه به لحظه دلمان آشوب میشود و مثل شخصیت اصلی چیزی ما را بند خود کرده و انگار دخیل بسته به تکه ای آهن که عده ای به آن ضریح می گویند. 🔻شعیبی در این فیلم همچون نسیمی چرخ میزند و عاشقی می کند دوربین شعیبی شاعرانگی مطلب را خوب ادا می کند و او که گفته بود از رگ گردن هم به شما نزدیکترم حسابی نزدیک جزئیات می شود و حواسش هست چیزی از قلم نیوفتد. لاکپشت، کاشی و کوزه و حتی سُری بین نبات ها می خورد، هوایش به الکس هم هست. 🔻 شعیبی آنقدر مست مان می کند که الان که برگشتم و چند خط آخرم را خواندم خودم هم نفهمیدم چی نوشتم. فقط میفهمم که امشب بیشتر از هر شبی دلم هوای حرم امام رضا کرد. 🔻شعیبی توحیدی و تراب بیگی یک سینمای کامل را برای نه تنها ما ایرانیان که تصور میکنم برای تمام بشریت فراهم کرده اند. 🔻فیلمی معنا گرا که در قالب سینمای معنا گرای همیشگی‌اش نمی گنجد و با قاب بندی های درست ، ریتم سرحال و فیلمنامه ای سر پا پوست جدید می اندازد که دیدنش حالمان خوب میشود . ✍امین شجاعی #نقد_فیلم #جشنواره_فیلم_فجر ✅ @media_arma

🌕 ناتویِ فرهنگی در سینمایِ ایران و روسیه! قسمت اول بررسی دو فیلم اسرافیل و مشت های از هم گشوده: 🔦 در ایران فیلمی ساخته میشود به نام اسرافیل که در آن به تو القاء میکند؛ برای خوشبخت شدن باید وطن و مردم عقب مانده اش را ترک کنی و به خارج بروی و عین همان فیلم، برای مردم روسیه ساخته می‌شود به نام مشتهای از هم گشوده. 🔦 داستان هر دو فیلم مشتهای از هم گشوده و اسرافیل ماجرای زنان جوانی است که در دام خانواده‌ای فقیر و فلک‌زده گرفتار شده‌اند و در هر دو فیلم مردی خارج رفته به وطن باز‌می‌گردد تا آن زن جوان را با خودش به دنیای متمدن ببرد همچون فرشته‌ی نجات. 💡دقیقا یک جریان مشترک در سینمای غربزده‌ی کشورهایی که با آمریکا همسو نیستند وجود دارد؛ در سلسله پست هایی این موضوع بررسی خواهد شد. #نقد_فیلم #ناتوی_فرهنگی #تحلیل_سینما 📌 لایت‌هَاوس || نقد فیلم و سریال 🔆 @lighthouse2