eitaa logo
کاتوسا
340 دنبال‌کننده
10.3هزار عکس
5.6هزار ویدیو
64 فایل
@katoosa https://eitaa.com/joinchat/1340538899Cc457613bcd لینک دعوت در بالا 👆 کاتوسا مخفف (کانال اخبار، تحلیل و سیاست روز) می باشد. ارتباط با ادمین کانال و تبادل 👇 @Mahdi14raeisi313
مشاهده در ایتا
دانلود
: ایران در افغانستان از چه کسی باید حمایت کند؟ 🔸موضع ایران در افغانستان حمایت از یک جریان و شخص نیست، و مواردی همچون حفظ اتحاد، پایان یافتن جنگ و برقراری صلح و همچنین جلوگیری از تجزیه بخشی از اهداف ایران در افغانستان است. در حال حاضر ساختار سیاسی افغانستان پس از فروپاشی دولت اشرف غنی شکل نگرفته و اکنون ما شاهد ساختاری هستیم که تنها به لحاظ نظامی و رسانه‌ای شکل گرفته است. بنابراین برای تحلیل و بررسی تنازعات و صحبت از جوانب تشکیل حکومت و... فعلا زود است. اما به طور کلی می‌توان ساختار فعلی جریان‌های افغانستان را به موارد زیر دسته‌بندی کرد: ۱- طالبان (سیاسی و نظامی) ۲- شورای هماهنگی متشکل از کرزی، عبدالله و حکمتیار (سیاسی و نظامی) ۳- جریان‌های شیعه به رهبری خلیلی، محقق و... (سیاسی و نظامی) ۴- جریان‌های دیگر نظیر صلاح الدین ربانی رهبر حزب جمعیت اسلامی و سایرین. (سیاسی) ۵- احمد مسعود (نظامی) جریان‌های شیعه در افغانستان صاحب نظرات مختلف در جهت گیری‌های سیاسی هستند و به دلایل مختلف در تنازعات چهل سال اخیر افغانستان اتحادی در مواضع خود نداشته‌اند. مقبولیت احمد مسعود نیز در یک قوم (تاجیک) و یک منطقه (پنجشیر) افغانستان جریان دارد و وی نسبت به سایر رقبای خود پیشینه سیاسی و نظامی قوی‌ای ندارد. طالبان نیز تاکنون در سیاست خود انعطاف‌پذیری خاصی نشان نداده و توان جذب سایر جریان‌ها را ندارد. افرادی نظیر عبدالله، کرزی و... نیز به واسطه‌ی غرب‌گرایی گذشته و مواضع ضعیف فعلی شان کارکرد آنچنانی در تحولات افغانستان ندارند. حال در چنین شرایطی که دولت رسمی افغانستان فروپاشیده و هیچ یک از جریان‌های یادشده اجماعی در جریان‌های سیاسی و شاخصی برای کسب رای اکثریت مردم را صورت نداده‌اند، ایران بر چه مبنا و چه دلایلی بایستی از یک طرف و یا یک جریان در افغانستان حمایت کند؟ بی شک حمایت سیاسی و نظامی از یک طرف ناقض موضع ایران مبنی بر "میانجی‌گری" و "اتحاد افغانستان" است. نتایج این موضوع در کنار حمایت پاکستان، تاجیکستان، ترکیه و سایر کشورهای منطقه از جریان‌های موجود، چیزی جز "تداوم جنگ" و "تجزیه افغانستان" ندارد که در چهل سال گذشته آزمایش شده است. به خاطر داشته باشیم که طرح تجزیه کشورهای اسلامی و همچنین تداوم جنگ در منطقه استراتژی اصلی غرب و اسرائیل در منطقه است و استراتژی محور مقاومت در مقابل آن اتحادطلبی و برقراری صلح است. همان طور که این ماموریت حزب الله در لبنان و سوریه، انصارالله در یمن، حشدالشعبی در عراق و... حفظ اتحاد بوده است. 💠ثانیه های طلایی کانال اخبار متفاوت 👇 🆔 @Saniehhayetalaee
: سازمان همکاری‌های شانگهای چگونه تشکیلاتی است؟ و منافع عضویت ایران در آن چیست؟ 🔸سازمان همکاری‌های شانگهای، سازمانی آسیایی است که برای همکاری‌های امنیتی، اقتصادی و فرهنگی تشکیل شده و عضویت ایران در این سازمان در صورتی که نتایج توافقات آن دنبال شود، به طور قطع منافع اقتصادی متعددی را به دنبال دارد. سازمان همکاری‌های شانگهای، اتحادی میان کشورهای آسیایی است که برای همکاری‌های امنیتی، اقتصادی و فرهنگی و همچنین مقابله با قدرت و نفوذ آمریکا و اروپا در قاره‌ی آسیا تشکیل شده است. این سازمان در سال ۱۹۹۶ میلادی با محوریت چین و روسیه و عضویت قزاقستان، تاجیکستان، قرقیزستان تشکیل شده و بعدا کشورهای ازبکستان، هند، پاکستان و اخیرا ایران نیز به جمع آنها اضافه شده‌اند. در اهداف اقتصادی این سازمان افزایش سطح مراودات تجاری، برنامه‌های بلند مدت ایجاد مناطق آزاد تجاری، کشف و استخراج انرژی‌هایی نظیر نفت، گاز و...، بهره‌برداری مشترک از آب شیرین و... قرار دارد. همچنین در اهداف امنیتی این سازمان مقابله با تروریسم، تجزیه‌طلبی، قاچاق و... ذکر شده است اما تاکنون توافق و اقدام مشترکی توسط این سازمان در این موارد انجام نگرفته است. از جمله نکاتی که اهمیت این سازمان را دوچندان می‌کند اینست که مساحت کشورهای عضو این سازمان حدود یک چهارم سطح کره زمین است و جمعیتی در حدود ۳ میلیارد و پانصد میلیون نفر را دارند که بیش از ۴۳ درصد جمعیت جهان است. 🔹منافع عضویت ایران در سازمان همکاری‌های شانگهای چیست؟ ۱- شکی نیست که چارچوب این سازمان در مقابله با اقدامات ائتلاف ناتو و آمریکا در قاره‌ی آسیا به ویژه منطقه آسیای میانه می‌باشد. چرا که این سازمان در سال ۲۰۰۵ میلادی درخواست عضویت آمریکا را رد کرده و خواستار خروج آمریکا از خاک کشورهای عضو این سازمان شده است. بنابراین ايران برای مقابله با تحریم‌ها و دشمنی‌های غربی‌ها به روابط نزدیک‌تر با دو کشور روسیه و چین که دارای امتیاز وتو در شورای امنیت نیز هستند، نیاز دارد و این موضوع در راستای پیشبرد اهداف بلندمدت اقتصادی، تجاری و سیاسی ایران موثر است. ۲- از جمله اهداف اقتصادی کشورهای سازمان همکاری‌های شانگهای (که به نوعی نقطه ضعف این سازمان نیز هست) مسئله‌ی "انرژی" است. عدم حضور ترکمنستان با این اتحاد و همسویی آنها با سیاست‌های آمریکا و ترکیه منجر به کمرنگ شدن تصمیمات سازمان در حوزه انرژی شده است. حال حضور کشور قدرتمندی مانند ایران در این سازمان که دارای منابع گسترده انرژی از نفت، گاز و... تا زیرساخت‌های قوی برق و انرژی هسته‌ای نیز می‌باشد، بی‌شک علاوه بر تضمین فروش انرژی به کشورهای منطقه می‌تواند در زمینه اجرای تصمیمات حوزه انرژی در دنیا نیز موثر باشد. ۳- موقعیت استراتژیک و مسیرهای ارتباطی ایران فرصتی مهم برای ارتباطات جدید چین و سایر کشورهای آسیای میانه با دنیاست. چین برای ارتباط با کشورهای عربی و اروپا به دنبال مسیری امن و مطمئن است و قطعا در این راه ایران بهترین گزینه است. کشورهای آسیای میانه نیز به دلیل عدم دسترسی به آب‌های آزاد همواره با مشکلات متعدد اقتصادی مواجه بوده‌اند که ارتباط با ایران و ترانزیت کالاها از مسیر ایران می‌تواند در رفع مشکلات اقتصادی کمک جدی‌ای به آنها کند. ۴- خروج آمریکا و ناتو از افغانستان منجر به پیدایش مشکلاتی در این کشور شد که کلیت آن تهدیدی برای کشورهای آسیای میانه و همسایگان آن به شمار می‌رود. اساسا امنیت افغانستان مساوی با ثبات بیشتر در این منطقه و افزایش منافع اقتصادی برای همه کشورهای منطقه از جمله ایران است. بنابراین هماهنگی ایران با سازمان همکاری‌های شانگهای در خصوص افغانستان، راهکاری برای دستیابی به صلح و امنیت در این کشور است. موارد بیان شده زمینه‌های فعالیت ایران در سازمان همکاری‌های شانگهای است و هیچگونه ضرورتی برای انجام آن وجود ندارد. در واقع این عضویت یک موقعیت مناسب برای پیشبرد اهداف اقتصادی ایران است و با هوشمندی می‌توان از آن نهایت استفاده را برد. ✅💠ثانیه های طلایی کانال اخبار متفاوت 👇 🆔 @Saniehhayetalaee
: آیا گرجستان بر علیه ایران موضع خواهد گرفت؟ پاسخ متقابل ایران به تحرکات اخیر دولت آذربایجان و ترکیه در منطقه قفقاز چیست؟ 🔸سیاست‌های کلی دولت گرجستان متمایل به غرب، و در منطقه نزدیک به ترکیه و جمهوری آذربایجان است. اما این موضوع تاکنون منجر به ضدیت با ایران نشده است و عموم سیاست‌های این کشور در قبال ایران مبتنی بر منافع اقتصادی و اصولی مبهم بوده است. پاسخ با بررسی موارد زیر ارائه می‌شود: ۱- اخباری که مبنی بر همسویی گرجستان با جمهوری آذربایجان و ترکیه و مواضع ضدایرانی این کشور تلقی شده با جزئیات کامل ارائه نشده است. رزمایش جمهوری آذربایجان، ترکیه و گرجستان در شهر تفلیس و با هدف تمرین حفاظت منافع مشترک اقتصادی منطقه و انواع رزم در شرایط سخت برگزار خواهد شد. این رزمایش مجزا از رزمایش ترکیه و جمهوری آذربایجان با عنوان "برادری استوار ۲۰۲۱" در نخجوان است و گرجستان در مانور نظامی نزدیک مرزهای ایران مشارکتی ندارد. بنابراین گرجستان فعلا به طور شفاف اقدام نظامی و یا سیاسی‌ای علیه ایران صورت نداده است که ضدیت با ایران تلقی شود. اما به طور کلی سیاست‌های این کشور بعد از کنار رفتن "میخائیل ساآکاشویلی" از قدرت، متمایل به غرب شده است و در یکسال گذشته بخاطر منافع اقتصادی به ائتلاف علی‌اف-اردوغان نزدیک‌تر شده است. این روابط نزدیک با توجه به روابط ناآرام گرجستان با روسیه از گذشته تا به امروز و همچنین نداشتن مرز مشترک با ایران و سایر کشورهای قدرتمند منطقه، طبیعی است. ۲- در شرایط فعلی بنظر نمی‌رسد که گرجستان مسیر ترانزیتی ایران به اروپا را مسدود و یا محدود کند. مگر اینکه دولت‌های علی‌اف و اردوغان پیشنهاد جایگزینی برای گرجی‌ها داشته باشد که ضررهای اقتصادی ناشی از محدودیت روابط با ایران را جبران کند و همچنین ایران نتواند گرجستان را متقاعد به ادامه‌ی همکاری اقتصادی کند. اما در صورت تحقق ضدیت گرجستان با ایران، برنامه اقدام متقابل ایران شامل: محدود کردن سفر ایرانی‌ها به گرجستان، بستن حریم هوایی به روی هواپیماهای گرجستان، به رسمیت شناختن آبخازیا و اوستیای جنوبی و... می‌تواند باشد که تبعات بسیاری را برای این کشور کوچک خواهد داشت. ۳- همان طور که در مطالب گذشته نیز اشاره شد، سیاست‌های اخیر دولت الهام علی‌اف، یک پروژه‌ی ضدایرانی با همکاری و حمایت اسرائیل و ترکیه است که دارای ابعاد مختلف امنیتی، سیاسی و اقتصادی است. پاسخ متقابل ایران به چنین طرحی در یک سطح و یک بُعد نخواهد بود چرا که این طرح دارای ابعاد و سطوح مختلف است. ایران در خصوص پاسخ به رفتارهای دولت آذربایجان گزینه‌های مختلفی را می‌تواند دنبال و اجرا کند که تعدادی از آنها شامل: اعمال عوارض سنگین بر مسیرهای دسترسی به نخجوان، بستن مسیر هوایی به سمت جمهوری آذربایجان، فعال کردن تجارت دریایی با روسیه و کاهش مراودات از طریق مسیر خاکی که از جمهوری آذربایجان عبور می‌کند، تقویت روابط اقتصادی با ارمنستان، عدم مشارکت در پروژه‌های انتقال انرژی از ترکمنستان به جمهوری آذربایجان و... می‌باشد. 💠ثانیه های طلایی کانال اخبار متفاوت 👇 🆔 @Saniehhayetalaee