#حدیث_روز🍃🌹
🌹حضرت امام صادق عليه السلام میفرماید :
📣 خداوند زيبايى و خودآرايى را دوست دارد و از فقر و تظاهر به فقر بيزار است.
🍁هرگاه خداوند به بنده اى نعمتى بدهد، دوست دارد اثر آن را در او ببيند.
📣 عرض شد: چگونه؟ فرمودند:
🍁لباس تميز بپوشد،
🍁خود را خوشبو كند،
🍁خانه اش را گچكارى كند،
🍁جلوى در حياط خود را جارو كند،
🍁حتى روشن كردن چراغ قبل از غروب خورشيد فقر را مى برد و روزى را زياد مى كند.
📚 امالى (طوسى) ص 275🌱
#حدیث_روز
✨✍امام صادق (ع):
دو رڪعت نمازی را ڪه
شخص عطر زده به جا آورد،
برتر از هفتاد نمازے است ڪه
شخص عطر نزده به جا مےآورد.✨
📚ثواب الاعمال ص ۱۰۵
🍀🌹🍀🌹🍀
🌺 #حدیث_روز
🌺 #حجاب_در_آخرالزمان 🔥
❤️امام علی علیه السلام :
در آخر الزمان که بدترین دوران است ؛ جمعی از زنان پوشیده اند در حالیکه برهنه اند (لباس دارند اما آنقدر نازک و کوتاه است که گویی هنوز برهنه اند..) و از خانه با آرایش بیرون میآیند،
💥اینها از دین خارج شده اند ، و در فتنه ها وارد شده اند و به سوی شهوات میل دارند ..و به سوی لذات خوارکننده شتاب میکنند و حرام ها را حلال میدانند و (اگر توبه نکنند ) در دوزخ به عذاب ابدی گرفتار میشوند ..
📚وسائلالشعیه ج14ص19
#حدیث_روز
امام حسن عسکری علیهالسلام:
📍 لَیسَتِ العِبادَةُ کَثرَةَ الصیّامِ وَ الصَّلوةِ وَ انَّما العِبادَةُ کَثرَةُ التَّفَکُّر فی أمر اللهِ؛
📌 عبادت کردن به زیادی روزه و نماز نیست، بلکه (حقیقت) عبادت، زیاد در کار خدا اندیشیدن است.
تحف العقول، ص۴۴۲
📜 #حدیث_روز
🌸♥️ امام صادق (علیهالسلام) :
🌱 با نعمتهاى پروردگار به خوبى رفتار كنيد
👈🏻و بترسيد كه (براثر كفران) آن نعمتها از شما گرفته شود
👈🏻 و به ديگران داده شود.
👈🏻بدانيد هيچ نعمتى از كسى منتقل نشد كه به اين آسانى به او بازگردد.
🌸♥️ امیرالمومنین امام على (علیه السلام) :
🌱 كمتر مىشود كه نعمتى به انسان پشت كند و سپس بار ديگر بازگردد.
📚 کافی ج4 ص38 ح3
☀️ #حدیث_روز
🔸 حضرت محمد (ص): هنگام آسایش خدا را بشناس، تا هنگام گرفتاری تو را بشناسد
🔸 پیامبر رحمت (ص): هر کس دوست دارد خداوند هنگام سختی و گرفتاری، دعای او را اجابت کند، در هنگام آسایش زیاد دعا کند. /نهج الفصاحه۳۲۳
☀️ #حدیث_روز
💠 پیامبر اکرم (ص):
⭕️ توبه گناه آن است که دیگر مرتکب آن نشوی.
📙 نهج الفصاحه، ص ۳۱۱
☀️ #حدیث_روز
💠 امام جعفر صادق علیهالسلام:
👌 هر مؤمنی به بلائی گرفتار شود و صبر كند، اجر هزار شهيد برای اوست.
📙 اصول كافی ، ج 3 ، ص 146