مصطفـی می دانست ... ڪہ چه راه سختی در پیش دارد خستہ نمی شد همیشہ بہ دوستانش می گفت : ظهور اتفاق می افتد مهم این است ڪہ ما ڪجای این ظهـور باشیم #شهید_مصطفی_احمدی_روشن ◻️تاریخ ولادت : ۱۳۵۸/۶/۱۷ ◻️محل ولادت : روستای سنگستان_همدان ◻️تاریخ شهادت : ۱۳۹۰/۱۰/۲۱ ◻️محل شهادت : تهران در زمان شهادت دانشجوی دکترای دانشگاه صنعتی شریف و از نخبگان این دانشگاه به شمار می رفت که مسئولیت معاونت بازرگانی سایت هسته ای نطنز را نیز به عهده داشت. به گفته دوستانش وی شخصی ولایتمدار و از شاگردان آیت الله خوشوقت استاد اخلاق تهران بود. شخصی شوخ و باصفا و در عین حال مدیری جدی و قاطع. سرانجام این مرد الهی در ۲۱ دی ۱۳۹۰ پس از خروج از منزل در ساعت ۸:۳۰ صبح توسط یک موتورسیکلت سوار با چسباندن یک بمب مغناطیسی در خیابان گل نبی تهران، میدان کتابی ترور شد.  #سـالروز_شهـادت #شهدای_هسته‌ای

‍ 💢 #میثم_ولایت همیشه می گفت : « من۳۰ ماه در زندان،۳۰ ماه در یاسوج ، ۳۰ ماه در شیراز بودم و می دانم که ۳۰ ماه هم در جبهه هستم و باید بعد از آن، اجرم را از خدا بگیرم. » همانطور هم شد و او که مسئولیت دفترنمایندگی امام در قرارگاه خاتم الانبیـاء را به عهده داشت، در سحرگاه ۹ بهمن ۱۳۶۵، در عملیات کربلای ۵ از ناحیه سر مورد اصابت ترڪش قرار گرفت و بعد از سه روز، در ۱۲ بهمن، همزمان با شهادت خانم فاطمه زهرا علیها السلام به آرزوی دیرینه خود، «شهادت» رسید .🕊 قبل از رفتن ... زیارت حضرت زهرا (س) خواند. شهادت حضرت نزدیک بود و رمز عملیات هم یا زهرا (س) ! از سنگر رفت بیرون وضو بگیرد ؛ امّـا دیگر بر نگشت ... كربلای پنج بود كه تركش خورد بردنش بیمارستـان ... چند روز بعد ۱۲بهمن ٦۵ شهید شد آنروز، روز شهادت حضرت زهرا بود. #شهید_حجةالاسلام_عبدالله_میثمی #سـالروز_شهـادت🕊🌹

#برادرم دعا ڪن ، ڪہ ما از خستگی و غفلت خوابمان نَبَـرد و از قافلۂ مهـدیِ فاطمہ جا نمانیم #شهیدمدافع_حرم #احسان_فتحی_چم_خانی #اولین_شهید_مدافع‌_حرم_بهبهان ◽️تاریخ ولادت : ۱۳۶۹/۰۲/۱۲ ◽️محل ولادت: بهبهان ◽️تاریخ شهادت:۱۳۹۴/۹/۱۶ ◽️محل شهادت: حلب_سوریه ✍ #خواهر_شهید_فتحی ما پنج خواهر بودیم و یک برادر به نام بارونی جنگ که شروع شد بارونی به جبهه رفت و سال ۶۱ در #عملیات_رمضان به شهادت رسید و جنازه اش هم تا ۹ سال مفقود بود. نداشتن برادر خیلی برای‏مان سخت بود و جای خالی اش ما را بسیار آزار می داد. آرزو می کردیم که بعد از بارونی، خداوند به ما پسری عطا کند تا اینکه خدا احسان را نصیب ما کرد. احسان پنج ماهه بود که جنازه بارونی را هم آوردند. دیگر غم نداشتن برادر عذابمان نمی داد. خوشحال بودیم از اینکه خداوند لطف خود را به ما عطا کرد ، روزی با هم رفتیم گلزار شهدا؛ سر مزار برادرم، با صدای بلند داشتم گریه می کردم. احسان گفت: خواهرم با صدای بلند گریه نکن. افتخار کن که برادرت شهید شده. شهادت لیاقت می خواهد دعا کن این برادرت هم، مثل آن برادرت شهید شود. گفتم احسان از من چنین انتظاری نداشته باش نمیتوانم #سـالروز_شهـادت..🕊🌹