💢 امروز خیلی بیشتر احتیاج داریم #رهبرمعظم انقلاب: روزی بود که ملاهای بزرگ ما، مجتهدین بزرگ ما برای تحصیل فلسفه، «شدّ رحال» می‌کردند. مثل آخوند خراسانی که در سبزوار پیش حاج ملاهادی رفت و زانو زد و فلسفه خواند. یا بزرگانی از فقها و اصولیین ما که رفتند فلسفه خواندند و آن را فرا گرفتند. امروز از آن روز خیلی بیشتر احتیاج داریم. 🍀 ۱۳۸۹/۰۸/۰۲ ♦️ کانال حوزه و فلسفه: ✅ @feghheakbar

#جلسات_شواهد 👤#حسنخواه 🎧#جلسه48 📜شاهد سوم_اشراق هشتم 🗓1400/1/28_ #گیلان 🆔 @kellasetegadi

📚 #حکمت_الاشراق 📌#جلسه_چهارم 📙اتمام نگاه گذارا به مقدمه کتاب شرح حکمه الاشراق 🆔 @kellasetegadi

سوره مبارکه جن جلسه اول مقدمات ایات یک ودو

رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم در فضیلت این سوره فرمودند: هر کس سوره جن را قرائت کند خداوند به تعداد همه جنیان و شیطان هایی که رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم را تصدیق یا تکذیب کردند ثواب آزادی بنده به او خواهد داد.(1) امام صادق علیه السلام در روایتی آورده اند: هر کس سوره جن را زیاد قرائت کند در دنیا آزاری از جنیان به ائ نمی رسد و نه چشم زخمی و نه سحر و نه مکری و نیز، همراه حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم خواهد بود و می گوید : پروردگارا چیزی در عوض آن نمی خواهم و آن را با هیچ چیز عوض نمی کنم و نمی خواهم تغییری در آن ایجاد شود.(2) آثار و برکات سوره 1) ملاقات کردن پیامبر اکرم صلی اله علیه و آله وسلم در خواب از رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم روایت شده است: هر کس بر تلاوت سوره جن مداومت ورزد پیامبر خدا صلی الله علیه وآله وسلم را در خواب می بیند و هر چه بخواهد به او داده می شود. (3) 2) افزایش فهم و درک هر که این سوره را بخواند و بشوید و بنوشد هر چه بشنود یاد بگیرد و با هر کس مناظره کند غالب گردد...(4) 3) ادای قرض ...اگر صاحب حزن و اندوه این سوره را بخواند اندوهش به شادی مبدل می گردد و اگر قرض دار این سوره را به نیت ادای قرض بخواند ادا می گردد...(5) 4) آزاد شدن محبوس ...اگر این سوره برای اسیری خوانده شود آزاد می شود...(6) 5) برای دور شدن جن و... امام صادق علیه السلام فرمودند: قرائت سوره جن موجب فرار شییطان از آن جایگاه می شود و کسی که می خواهد به سراغ سلطان و حاکم ستمگری برود با خواندن این سوره امنیت می یابد. و نیز کسی که سرگردان است با قرائت این سوره خداوند راه برون شدنش را آیان می کند همچنین هر کس بر قرائت این سوره مداومت ورزد در حالی که در تنگی و سختی باشد خداوند در گشایش را بر روی او باز می کند. (7) _______________ پی نوشت: (1) مجمع البیان، ج1، ص140 (2) ثواب الاعمال، ص120 (3) بحارالانوار،ج53، ص33 (4) المصباح کفعمی، ص459 (5) همان (6) همان  (7) تفسیرالبرهان، ج5، ص505 منبع: «قرآن درمانی روحی و جسمی، محسن آشتیانی، سید محسن موسوی»

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم و صلی علی جمیع الانبیاء و المرسلین لا سیما خاتم الانبیاء و خاتم الاوصیاء علیهما افضل صلوات المصلین #شرح_و_تفسیر_دعای_روز_پنجم_ماه_رمضان اللهمّ اجْعَلْنی فیهِ من المُسْتَغْفرینَ خدایا مرا در این روز ماه مبارک رمضان از مستغفرین قرار بده. از کسانی قرار بده که آمرزش تو را می خواهند؛ بخشش تو را می خواهند. گرچه گناه کردند، گرچه یک عمل ناشایستی را انجام دادند، اما استکبار ندارند این از یک طرف، آمرزش تو را می جویند از طرف دیگر. البته مستغفرین و آمرزش خواهان شرایط استغفار را رعایت می کنند. شرایط استغفار این است که عبد بداند: این گناه سم است این یک. همان طور که سم ظاهری برای بدن ضرر دارد، این گناه برای روح ضرر دارد این دو. برای این که آزاد شود از دامن این گناه و برای این که روح را سالم كند از این بیماری روحی، باید جبران کند که این جبران به وسیله استغفار است و میسر نمی شود الا با یک عزم و اراده. آنهایی که گنه کرده اند گرو هستند، آنهایی که گنه کرده اند در انکال هستند، یعنی در طناب و در گرو و در مشقت هستند، روحشان آزاد نیست. اگر روح آزاد نبود از نماز لذت نمی برند، اگر روح آزاد نبود روزه را صرفا نخوردن می پندارند. اگر اهل استغفار بودند، اهل توبه و برگشت و انابه بودند، آن وقت است که لذت نماز را، لذت روزه را و لذت عبادت و حلاوت ذکر و ذُکر ذات حق را خواهند فهمید. لذا در ماه مبارک رمضان به تبع ماه مبارک شعبان و قبل از آن ماه رجب عبد در حال یک تخلیه است. یعنی درون را می خواهد پاک كند. وقتی درون پاک شد قابلیت این که معارف در آن بتابد هست. وقتی درون پاک شد قابلیت فهم بالا می رود و این معارف در آن جا جای می گیرد و قلب هم توان فهم و درک دارد. اگر قلب مشغول بود، قلب به غير خدا دل بسته بود، گناه و آثام و آز و طمع قلب را گرفته بود،  آن وقت قلب دیگر حرم اللّه نیست. اگر قلب حرم اللّه نبود، آن شیطان حرامی وارد قلب شد و حرم خدا را تسخیر کرد، به لباس احرام وارد قلب شد، دشنه درآورد و قلب را مجروح کرد،  این قلب بیمار که مورد حمله شیطان قرار گرفت، نفس مسوله کارهای زشت را برای این انسان تزیین می كند تا سرانجام به نفس مسوله، بعد از آن هم به نفس اماره ی به سوء برسد. اما اگر انسان یک خبطی کرد، یک اشتباهی کرد  بعد آن نفس ملهمه اش که الهام می كند، او را در واقع توبیخ می كند، او به میان می آید. اگر انسان به ندا و نوای او گوش داد، این نفس بعد از انجام کار شر توبه می كند. این صحنه معاد درونی یک صحنه معاد اخروی را برایش ترسیم می كند و سرانجام این شخص اهل توبه، اهل انابه، اهل بازگشت می شود و کار به جایی می رسد که به نفس مطمئنه تبدیل می شود. پس این یک نفس است که رخ عوض می كند. گاهی به وسیله گناه، به وسیله شر، به وسیله اعمال زشت به سمت حقارت می رود و به سمت بهیمه و حیوانیت سقوط می كند. یک بار به وسیله اعمال شایسته به سمت کمال و فرشته خویی نیل می كند. عمده این است که اگر انسان کار خطایی کرد اهل استغفار باشد، مقام مستغفرین داشته باشد. این استغفار هم صرفا برای رفع نیست. یعنی انسان توبه بکند و استغفر اللّه بگوید برای این که اثر گناه برود. این یک قسمت است. استغفار علاوه بر رفع جنبه دفع هم دارد. یعنی آن کسی که اهل استغفار است، اهل انابه است، اهل رجوع است، او گناه سراغش نخواهد آمد. از طرف دیگر گناهان قبلی اش هم بخشیده می شود. اللهمّ اجْعَلْنی فیهِ من المُسْتَغْفرینَ واجْعَلْنی فیهِ من عِبادَکَ الصّالحینَ القانِتین خدایا من را در این روز جزء عباد صالحت قرار بده. عباد صالح هم کسانی هستند که هم ایمان دارند و هم عمل صالح. ایمان به تنهایی کفایت نمی كند. عمل صالح به تنهایی کفایت نمی كند. قرآن شریف منطق و فرهنگش این است ایمان و عمل صالح دو بال برای پرواز هستند که هر دو نیاز است تا عبد را به مقصد برسانند. واجْعَلْنی فیهِ من اوْلیائِکَ المُقَرّبینَ خدایا من را از مقربان قرار بده. وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ /أُولَٰئِكَ الْمُقَرَّبُونَ / فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ/ ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ/ وَقَلِيلٌ مِّنَ الْآخِرِينَ این اصحاب خاص انبیا و اولیا که در رأسشان پیغمبران الهی و اهل البیت هستند، من را در زمره این ها قرار بده. که این ها هم در مقام علم کاملند، هم در مقام عمل. اهل گنه نیستند، اهل کژی نیستند، بلکه یک عباد الرحمن خاص هستند که نامه اعمال ابرار را می بینند و مقامات بسیار بالایی دارند و به ذات حق نزدیکند. خدایا من را از مقربین قرار بده. من را از مقام ابرار صعود بده. ابرار کسانی هستند که اهل یُمن اند، اهل برکتند، انسان های شایسته ای هستند. اما ممکن است خبطی بکنند، ممکن است ترک اولایی بکنند، ممکن است مکروهی انجام دهند، اما مقربین که خود مراتبی دارند فوق ابرارند و آن انسان های شایسته پاکی را که به ذات

حق نزدیکند می گویند. خدایا من را از مقربین قرار بده. واجْعَلْنی فیهِ من اوْلیائِکَ المُقَرّبینَ من را از آن دوستان و آن اولیاء مقربت قرار بده. بِرَأفَتِکَ یا ارْحَمَ الرّاحِمین. به رأفت خودت و به رحم خودت ای ارحم الراحمین. البته این فقره نیاز به توضیحات بیشتری دارد که ما برای رعایت اصل اختصار به آن اشاره نمی کنیم. اگر مطلبی از دعای امروز و دیروز باقی باشد به حول و قوه الهی در جلسه آتی مطرح خواهیم کرد. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته حسن خواه