🕊✨️بسمه الله النور علی نور✨️🕊 #جرعه_ای_ناب_از_معرفت_رضوی یکی از القاب حضرت سلطان علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیة و الثناء، معین الضعفا است. از شئون امام این است که از ضعیفان دستگیری می‌کند. این دستگیری یک مرتبه‌ی ظاهری دارد که در ذهن اکثر ما چنین است که او به ضعفا کمک می‌کند و ضعیف کسی است که به جان و مال و قدرت مستضعف باشد، این معنا مرتبه‌ی ظاهری تفسیر این اسم شریف است، بسیاری از شما نیز چنین هستید و ممکن است با خدمت به ضعفا مظهر معین الضعفا باشید که امیدوارم همگی مظهر این شأن از امام بوده باشیم. معین الضعفا معانی عمیق دیگری نیز دارد که به آن شأن اطلاقی امام بازمی‌گردد که امام، معینِ مطلق ضعفا است، باید در این ضعفا دقت کنیم که هر ضعفی را شامل می‌شود. هر کسی که در مقام ضعف است، امام او را از ضعف خارج می‌کند، در نمازها نیز مرسوم شده است که همه می‌گویند: یا لطیفُ، إرحَم عَبدَکَ الضّعیف، مناسبت اسم لطیف با این الضعیف چیست؟ چرا برای خروج از ضعف به اسم لطیف حق متعال پناه می‌بریم؟ حکمای ما، ضعف را در پایین ترین مرتبه به قوه تعبیر کرده‌اند. خُلِقَ الْإِنسَانُ ضَعِيفًا، لذا برخی بزرگان در آثار خود مرقوم داشته‌اند که بزرگترین وصف حق متعال برای انسان همین آیه است که خدا انسان را ضعیف دانسته است. این ضعف را به هیولای اولیٰ یا قوّه و قابلیت محض تعبیر فرموده‌اند، انسان، قابلیت محض است. حق متعال هر صورتی و فعلی را به او بدهد، انسان آن را می‌پذیرد در حالی که سایر مخلوقات اینگونه نیستند. این ضعف و ضعیف بودن همواره با انسان هست بس که انسان لطیف است و به هیچ صورتی که حق متعال به او بدهد نه نمی‌گوید، دلیل اینکه اسم شریف لطیف را معین ضعیف آورده همین معنی است؛ یا لطیف، ارحم عبدك الضعیف. یعنی ضعف انسان ناشی از مظهریت اسم لطیف است .چون لطیف است، ضعیف است و این ضعف، وصف کمالی است. او از شدت لطافت هر کمالی را که از جانب حق به او القاء شود می‌پذیرد و باصطلاح هیولایی است که قابل همه صور است لذا از حقی که لطیف است می‌خواهد به لطافت او که در ضعف(قوّه) ظهور کرده رحمت خودش را اعم از عامه و خاصه شامل گرداند. حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام کسی است که معین ضعیف است تمام شئونات و مراتبط و استعدادهای وجودی او را از قوه به فعل می‌رساند. او کسی است که به شما و بلکه به هر چیزی کمال می‌دهد. هر چیزی که در عالم قوّه است، به واسطه‌ی امام به کمال و فعلیت می‌رسد لذا او معین است برای مطلق ضعفا. خلاصه بگویم، امام به هر کسی که قابلیت اخذ کمال را دارد کمال را اعطا می‌کند،نکته‌ی لطیف این است که تا احساس ضعف نکنی، کمالی به تو داده نمی‌شود! کمالات تکوینی به همه داده می‌شود اما اگر کمالات خاص الهی را بخواهی، باید اظهار ضعف کنی هر چند در تکوین نیز موجودات به جنبه ضعفشان فیض را از فیاض مطلق و معین ضعفا دریافت نموده اند! به هر حال اگر نگاه خاص و رحیمی خدا را نیز بخواهی باید ضعف خودت را به محضر او ببری! وقتی سائلی به در منزل ما بیاید، غنای خودش را می‌آورد یا ضعفش را؟ وقتی شما به محضر علی بن موسی الرضا می‌روی می‌گویی فقیر و خسته به درگاهت آمدم رحمی... اگر همواره در موطن ضعف باشیم، حضرت علی بن موسی الرضا علی الدّوام در ما جلوه می‌کند و ما رضوی می‌شویم و به مقام رضا می‌رسیم! راضی کسی است که خودش را ضعیف ببیند، لذا اگر کسی به ضعف خود اذعان داشته باشد، هرچه که به او بدهند او راضی است. گدای حقیقی به هر چیزی راضی است... اصلا امام هشتم علیه السلام اگر به نام رضاست چون در نظام‌خلقت هرکسی به مقام رضا می خواهد برسد باید فقرذاتی خویش را! باید ضعف باطنی خویش را! به محضر قیامتیِ حریم رضوی بیاورد و در معرض تجلیات شمس الشموس قراردهد! ای مُحِبُّ و زائِر کوی رضوی! چگونه بدون معرفتِ نفس(خود شناسی - انسان شناسی)! میتوان درکی از فقر و ضعف خویش داشت! چگونه بدون معرفت به نورانیت امام علیه السلام میتوان در برابرش، به خشّیت و تواضع قلبی رسید؟! و چگونه بدون خشیّت و تواضع قلبی، میتوان خود را در مدار و جذبه ولایت تشریعی و تصرفیِ امام علیه السلام قرار داد؟! و چگونه میتوان بدون ولایت امام علیه السلام میتوان به مقام مودت و منااهل البیت رسید؟! 📌برداشت و تحقیق از مباحث عرفانی استاد حسین محمّدی ----------------❀○❀------------------ 🆔️ آیدی مدیر کانال @zohor313iran 🆔️ آیدی کانال کشتی نوح @keshtie_nouh