#پی‌نوشت_بحث_جنگ_جهانی [۱] - نعمانی، الغیبة، ص۳۰۵. طوسی، الغیبة، ص۴۶۱. مجلسی، بحارالأنوار، ج۵۲، ص۲۱۶ و ۲۵۳. نعمانی، الغیبة، ص۲۷۹. مفید، الإختصاص، ص۲۵۵. طوسی، الغیبة، ص۴۴۲. عیاشی، التفسیر، ج۱، ص۶۴. مجلسی، بحارالأنوار، ج۵۲، ص۲۳۷. [۲] - اخْتَلَفَ أَهْلُ الْمَشْرِقِ وَ أَهْلُ الْمَغْرِبِ...وَ یَلْقَی النَّاسَ جُهْدٌ شَدِیدٌ مِمَّا یَمُرُّ بِهِمْ مِنَ الْخَوْفِ فَلَا یَزَالُونَ بِتِلْکَ الْحَالِ حَتَّی یُنَادِیَ مُنَادٍ مِنَ السَّمَاء(نعمانی، الغیبة، ص۲۶۲. مجلسی، بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۳۵). [۳] - الهرج: الفتنة(جوهری، الصحاح، ج۱، ص۳۵۰) و القتال(فراهیدی، العین، ج۳، ص۳۸۸)؛ الهَرْجُ: شدَّة القتل و کثرته(ابن‌منظور، لسان العرب، ج۲، ص۳۸۹)؛ فی الحدیث: قُدَّام الساعة هَرْج أی قِتال شدید(ازهری، تهذیب اللغة، ج۶، ص۳۲)! در منابع حدیثی فریقین نیز واژه هرج بیشتر به‌معنای قتل و جنگ، به‌کار رفته است:الهرج: القتل (صدوق، معانی الأخبار، ص۳۵۷)؛ بَینَ یدَی السّاعَةِ...یکثُرُ فیهَا الهَرجُ وَ الهَرجُ القَتلُ(بخاری، صحیح البخاری، ج۱۱، ص۱۱؛ النیسابوری، صحیح مسلم، ج۴، ص۲۰۵۶) [۴] - سند احادیث هرج الروم، موثق و صحیح است (رستمی، بررسی توصیفی و تحلیلی کتاب الغیبة طوسی، ص۶۱-۶۵. آیتی، تاملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص۸۱ و ۸۴. علی الصغیر، علامات الظهور بحث فی فقة الدلالة و السلوک، ج۲، ص۱۶۱-۱۶۴). [۵] - ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی، ج۷، ص۱۲۵. [۶] - از جمله، سند موثق و معتبر در کتاب الغیبه شیخ طوسی: أخبرنا أبو عبدالله: شیخ مفید ثقه (نجاشی، الرجال، ص۳۹۹) عن محمد بن علی بن الحسین: شیخ صدوق ثقه (نجاشی، الرجال، ص۳۹۰) عن محمد بن الحسن:ابن ولید ثقه (نجاشی، الرجال، ص۳۸۳) عن أحمد بن إدریس: ثقه (نجاشی، الرجال، ص۹۲) عن علی بن محمد بن قتیبة: ممدوح (نجاشی، الرجال، ص۲۵۹) عن الفضل بن شاذان: ثقه (نجاشی، الرجال، ص۳۰۷) عن الحسن بن محبوب: اصحاب اجماع ثقه (کشیّ، الرجال، ص۵۵۶) عن عمرو بن أبی المقدام: ممدوح ثقه (کشیّ، الرجال، ص۳۹۲. ابن داود، الرجال، ص۴۸۸) عن جابر الجعفی: ثقه (کشیّ، الرجال، ص۱۹۶) عن أبی جعفر: (امام معصوم). [۷] - ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی، ج۷، ص۲۸۹-۲۹۲. میرباقری، موسوعۀ الامام المنتظر، ج۲، ص۴۶-۴۸. کورانی، المعجم الموضوعی لإحادیث الإمام المهدی‏، ص۷۷۱-۷۷۷ [۸] - قُدّامَ القائِمِ مَوتَتانِ: مَوتٌ أحمَرُ و مَوتٌ أبیضُ حَتّی‏ یَذهَبَ مِن کُلِّ سَبعَةٍ خَمسَةٌ المَوتُ الأَحمَرُ السَّیفُ، وَالمَوتُ الأَبیضُ الطّاعونُ(صدوق، کمال‌الدین و تمام‌النعمة، ج۲، ص۶۵۵)؛ سند حدیث نیز معتبر است (ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی، ج۷، ص۲۸۹) [۹] - صدوق، کمال‌الدین، ج۲، ص۶۵۶. طوسی، الغیبة، ص۳۳۹. سند معتبر است (ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی، ج۷، ص۲۹۱). [۱۰] - صدوق، کمال ‌الدین، ج۲، ص۶۵۵. سند حدیث نیز معتبر است (ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی، ج۷، ص۲۸۹) [۱۱] - ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی، ج۷، ص۲۸۹ [۱۲] - سند حدیث: بِهذَا الإِسنادِ (محمّد بن الحسن، عن الحسین بن الحسن بن أبان‏)، عَنِ الحُسَینِ بنِ سَعیدٍ، عَن صَفوانَ بنِ یَحیی‏، عَن عَبدِ الرَّحمنِ بنِ الحَجّاجِ، عَن سُلَیمانَ بنِ خالِدٍ، قالَ: سَمِعتُ أبا عَبدِاللَّهِ. سند معتبر است و همه راویان، امامی و ثقه هستند (ر.ک: نرم‌افزار درایة النور و سایت جامع الاحادیث) [۱۳] - امیر خواص، بررسی پیشگویی‌های عهدین درباره کشتارهای جمعی پیش از ظهور مسیح، فصلنامه مشرق موعود، ش۴۱، ص۳۲۹ و ص۳۳۲ و ص۳۴۰ و ص۳۲۳-۳۴۷. حسین متقی، بررسی تطبیقی پیشگویی‌های آخرالزمان از دیدگاه یهودیت مسیحیت و اسلام، فصلنامه پژوهش‌های مهدوی، ش۱۸، ص۱۷-۲۱ [۱۴] - بحث مرتبط - لینک -----------------------------❀○❀-------------------------- 🆔️#آیدی_مدیر_کانال @zohor313iran 🆔️#آیدی_کانال https://eitaa.com/joinchat/2461138948Cdf2697a104