🍀▪️🍀▪️🍀▪️🍀 ▪️🍀▪️🍀 🍀▪️ 🍀 آخرین قسمت خطبه تُطُنجیه 🍀 🍀▪️.....ثم نزل و هو يقول: تحصنت بذي الملك و الملكوت، و اعتصمت بذي العزّة و الجبروت، و امتنعت بذي القدرة و الملكوت، من كل ما أخاف و أحذر، أيها الناس ما ذكر أحدكم هذه الكلمات عند نازلة أو شدّة إلّا و أزاحها اللّه عنه. فقال له جابر: وحدها يا أمير المؤمنين، فقال: نعم و أضيف إليها الثلاثة عشر اسما، و ضمّني، ثم ركب و مضى. 🍃 والسلام 🍃 🍀▪️....در حالی که می فرمود : تحصنت بذي الملك والملكوت، واعتصمت بذي العزة والجبروت، وامتنعت بذي القدرة والملكوت، من كل ما أخاف وأحذر، أيها الناس ما ذكر أحدكم هذه الكلمات عند نازلة أو شدة إلا وأزاحها الله عنه. ( به خداي صاحب ملک و ملکوت پناه می برم ، به خدای صاحب عزت و جبروت متمسک می شوم ، به خدای صاحب قدرت و ملکوت متوسل می شوم ، از آنچه نگران هستم و از آن مواظبت می کنم ) ای مردم ! هر کس از شما این جملات را هنگام سختی و گرفتاری بگوید، خداوند آن را از او برطرف خواهد کرد. در این لحظه جابر به امام گفت فقط همین جملات ای امیرالمؤمنین ؟ حضرت فرمود : بله و سیزده اسم را به آن اضافه می کنم . بعد سوار شد و رفت. 🍃پایان🍃 #خطبه_تطنجیه #ادامه_خطبه_تطنجیه19 @ketabezendagi 🍀▪️ ▪️🍀▪️🍀 🍀▪️🍀▪️🍀▪️🍀

🍀🍃🍀🍃🍀🍃🍀 🍃🍀🍃🍀 با سلام عزیزان به توفیق الهی، از فردا شب با "حدیث مفضل" امام صادق (علیه السلام) همراه ما باشید. با این امید که در این عصر غربت و غیبت امام زمان(عجل‌الله‌فرجه)، شاهد ظهور ولایت کلیه حضرات معصومین(علیهم‌السلام) باشیم. تلگرام: t.me/ketabezendagi گپ: https://gap.im/ketabezendagii ایتا: https://eitaa.com/ketabezendagi

🌲🍂🌲🍂🌲🍂🌲 🍂🌲🍂🌲 🌲 ادامه ی حوادث بعد از رحلت پیامبر(ص) 🌲 🌲🍂....وَ قَرْعِ الصَّفَاةِ چرا که چون تیغ زنگار خورده نابرّا وَ صَدْعِ الْقَنَاةِ و چون نیزه از قد دو نیم شده، وَ خَطَلِ الْآرَاءِ و صاحبان اندیشه های تیره و نارسایند. وَ زَلَلِ الْأَهْوَاءِ لغزش‏های ناشی از هوا و هوسها! وَ (بِئْسَ ما قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنْفُسُهُمْ أَنْ سَخِطَ اللَّهُ عَلَیهِمْ وَ فِی الْعَذابِ هُمْ خالِدُونَ) «مائده: 80» چه بد ذخیره ای از پیش برای خود فرستادند. خشم خداوند را به جان خریدند و در آتش و نیران پاینده اند. لَا جَرَمَ لَقَدْ قَلَّدْتُهُمْ رِبْقَتَهَا وَ حَمَّلْتُهُمْ أَوْقَتَهَا از سر ناچاری، ریسمان امور و وظایف را به گردن آنان انداخته سنگینی و مسئولیت کار را بدانها واگذاردم وَ شَنَنْتُ عَلَیهِمْ غَارَهَا و ننگ عدالت کشی را بر آنها بار کردم. فَجَدْعاً وَ عَقْراً نفرین ابد بر این مکاران، وَ بُعْداً لِلْقَوْمِ الظَّالِمِینَ دور باشند از رحمت حق این ستمکاران وَیحَهُمْ، أَنَّی زَعْزَعُوهَا عَنْ رَوَاسِی الرِّسَالَةِ وَ قَوَاعِدِ النُّبُوَّةِ وَ الدَّلَالَةِ وای بر آنان ! از چه رو تمرکز حق را در مرکز خود سبب نگشتند و از این راه، خلافت را از پایه های نبوّت دور داشتند وَ مَهْبِطِ الرُّوحِ الْأَمِینِ وَ الطَّبِینِ بِأُمُورِ الدُّنْیا وَ الدِّینِ و از سرایی که محل نزول جبرئیل بود، به دیگرسرا بردند و از ید قدرت کاردانان دین و دنیا خارج ساختند ؟!.... ادامه دارد... 🍂🌲🍂🌲 🌲🍂🌲🍂🌲🍂🌲

🌳🌿🌳🌿🌳🌿🌳 🌿🌳🌿🌳 🌳🌿 بسمه تعالی 📚#توحید_مفضل 🌿 توحید مُفُضَّل یا کتاب فَکِّر : 🌿 کتابٌ فی بدء الخلق و الحثّ علی الاعتبار؛ کتابی است مشتمل بر حدیثی طولانی از امام صادق(ع) با موضوع حکمت و خداشناسی و اسرار آفرینش که طی چهار جلسه بر مفضل بن عمر جُعفی املا شده است. امام صادق(ع) کتاب را در چهار جلسه و در چهار روز، از صبح تا ظهر بر مُفَضّل املا کرده است. آن حضرت در این کتاب با بیان شگفتی‌های آفرینش، به اثبات آفریدگار حکیم و دانا پرداخته است. 🍃چهار مجلس کتاب🍃 🍃 امام صادق(ع) در آغاز، ناآگاهی از اسباب و شیوه آفرینش جهان هستی را علّت انکار یا شکّ عدّه‌ای در وجود خداوند متعال بیان می‌فرماید. سپس به بیان آفرینش جهان و خلقت انسان و اعضای بدن او، مانند دستگاه گوارش و حواس پنج‌گانه، می‌پردازد و از آنها به حکمت و قدرت و علم خداوند متعال، که آفریننده ی آنها است، استدلال می‌کند. 🍃 امام(ع) در جلسه دوم به بیان شگفتی‌های جهان حیوانات، مانند اسب، فیل، زرافه، میمون، سگ، مرغ، خفاش، زنبور عسل، ملخ، مورچه و ماهی می‌پردازد. 🍃 در جلسه سوم شگفتی‌های آسمان و زمین مانند رنگ آسمان و طلوع و غروب خورشید، و فصل‌های سال و خورشید و ماه و دیگر ستارگان و حرکت بسیار سریع آنها در آسمان و آفرینش سرما و گرما و باد و هوا و چگونگی ایجاد صدا و کوه‌ها و گیاهان را بیان می‌نماید. 🍃 جلسه چهارم هم ، به بیان حقیقت مرگ و زندگی و علت آفرینش انسان و راه شناخت جهان هستی و بیان فرق میان حس و عقل در شناخت جهان و حقایق هستی اختصاص یافته است. ادامه دارد..... @ketabezendagi 🌳🌿 🌿🌳🌿🌳 🌳🌿🌳🌿🌳🌿🌳

💠🔷💠🔷💠🔷💠 🔷💠🔷💠 💠🔷 ادامه ی حوادث بعد از رحلت پیامبر (ص) 🔷 💠 🔷....(أَلا ذلِک هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِینُ) «زمر 15» به هوش! که زیانی بس بزرگ است! وَ مَا الَّذِی نَقَمُوا مِنْ أَبِی الْحَسَنِ نَقَمُوا مِنْهُ وَاللَّهِ چه چیزی سبب گردید تا از ابوالحسن، علی (ع) عیبجویی کنند؟ عیب او گفتند؛ نَکیرَ سَیفِهِ زیرا شمشیرش، خویش و بیگانه، شجاع و ترسو نمی شناخت. وَ قِلَّةَ مُبَالاتِهِ بِحَتْفِهِ دریافتند که او به مرگ توجهی ندارد. وَ شِدَّةَ وَطْأَتِهِ دیدند که او چگونه بر آنها می تازد و آنان را به وادی فنا می افکند. وَ نَکالَ وَقْعَتِهِ و برخی را برای عقوبت و سرمشق دیگران باقی می گذارد. وَ تَنَمُّرَهُ فِی ذَاتِ اللَّهِ به کتاب خدا مسلط و دانا، و خشم او در راه خوشنودی خداوند بود. وَ تَاللَّهِ لَوْ مَالُوا عَنِ الْمَحَجَّةِ اللَّائِحَةِ به خداوند سوگند اگر از طریق آشکار و نمایان حق منحرف شده وَ زَالُوا عَنْ قَبُولِ الْحُجَّةِ الْوَاضِحَةِ و از قبول دلایل و حجتهای روشن و مبین، امتناع می نمودند، لَرَدَّهُمْ إِلَیهَا وَ حَمَلَهُمْ عَلَیهَا آنان را به راه مستقیم، هادی و رهنمون می شد و از انحراف و اعوجاج آنان جلوگیری می نمود. وَ لَسَارَ بِهِمْ سَیراً سُجُحاً لَا یکلُمُ خِشَاشُهُ وَ لَا یکلُّ سَائِرُهُ وَ لَا یمَلُّ رَاکبُهُ [به خداوند سوگند، اگر مردانتان در خارج نشدن زمام امور، از دستان علی پای می فشردند و تدبیر کار را آنچنان که پیامبر بدو سپرده بود، تحویل او می دادند]، علی آن را به سهولت راه می برد و این شتر را به سلامت به مقصد می رساند، آن گونه که حرکت این شتر رنج آور نمی شد. وَ لَأَوْرَدَهُمْ مَنْهَلًا نَمِیراً صَافِیاً رَوِیاً علی آنان را به آبشخوری صاف و مملو و وسیع هدایت می کرد.... ادامه دارد.... 🔷💠🔷💠 💠🔷💠🔷💠🔷💠

💙💦💙💦💙💦💙 💦💙💦💙 💙💦 📚#توحید_مفضل *بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ* 💙💦..«محمّد بن سنان» از «مفضّل بن عمر» نقل می كند: پايان روز بود. در «روضه»، ميان قبر و منبر رسول خدا، صلى اللَّه عليه و آله ، نشسته بودم و در باره شرافت و فضيلت هاى خدادادى و برترى جايگاه رفيعش كه جمهور امّت نسبت به آنها آگاه نبودند، می انديشيدم. در اين حال بودم كه ناگاه «ابن ابى العوجاء» وارد شد و در جايى نشست كه می توانستم سخنش را بشنوم. آن گاه يكى از يارانش نزد او رسيد و نشست. ابن ابى العوجاء لب به سخن گشود و گفت: «بی شك، صاحب اين قبر در تمام حالاتش به منتها درجه كمال، شرافت و عظمت رسيده بود.» همراه او گفت: «او فيلسوفى بود كه دعوى مرتبه‏ اى بس عظيم و منزلتى بس بزرگ داشت و بر اين ادّعاى خود معجزاتى آورد كه عقل ها را مغلوب و فهم ها را ناتوان و سرگشته نمود. خرد پيشگان براى درك حقيقت آنها در درياى خروشان انديشه فرو رفتند و سرگشته و ناكام و تهيدست باز آمدند. آنگاه كه انديشمندان و فصيحان و خطيبان، دعوتش را به جان پذيرفتند، مردم ديگر، گروه گروه به دينش درآمدند. نام او با نام خداى جلّ و علا قرين گشت و روزانه پنج بار در اذان و اقامه اين فرياد از مأذنه عبادت گاهها و هر جايى كه دعوت و حجت الهى او بدان جا راه يافته بود، در دشت و صحرا و كوه و دريا به هوا خاست ... تا هر ساعت، يادش تازه ماند و رسالتش به خموشى نگرايد.» ابن ابى العوجاء گفت: «سخن از محمّد صلى اللَّه عليه و آله را بگذار و بگذر كه عقل من در باره او سرگشته و انديشه‏ ام در كار او گمراه و بسته است. در باره راز و ريشه كار او سخن بگو كه مردم بدان سبب آن را می پويند.» آنگاه بگونه‏ اى به آغاز پديد آمدن اشيا پرداخت، كه هيچ پردازش، تدبير و تقديرى نبوده و آفرينش، صانع و تدبيرگرى ندارد، بلكه همه چيز خود به خود و بدون تدبير مدبّرى پديد آمده و دنيا هميشه چنين بوده و چنين خواهد بود. [گفتگوى مفضّل و ابن ابى العوجاء] مفضّل می گويد: [با شنيدن اين سخنان ناروا] چنان به خشم و غضب آمدم كه عنان از كفم بيرون رفت و [خطاب به او] گفتم: ..... «اى دشمن خدا! در دين خدايت الحاد می ورزى و خداوندى را كه به نيكوترين صورت و كاملترين آفرينش پديدت آورد و تو را تا بدين جا رسانيده، انكار می كنى؟! اگر در درون خويش نيك انديشه كنى و حس لطيف تو در خطا نيفتد، هر آينه براهين ربوبيّت و آثار صنعت صانع را در وجودت نهفته و نشانه‏ ها و دلايل او- جلّ و علا- را در آفرينشت روشن می يابى. زاده ابو العوجاء [پس از شنيدن آهنگ تند سخنان مفضّل‏] گفت: «اى مرد! اگر از متكلمانى با تو سخن می گوييم. در صورتى كه [بر ما چيره شدى و] حق را نزد تو يافتيم، از تو پيروى خواهيم كرد. اما اگر از اينان نيستى هيچ سخن مگوى. اگر از ياران و اصحاب [امام‏] جعفر صادق [عليه السّلام‏] هستى، بدان كه او با ما اين گونه سخن نمی گويد و همانند تو با ما مجادله نمی كند. او بيش از آنچه تو از ما شنيدى، از ما شنيده، امّا هيچ گاه سخن را با فحش و تعدى آلوده ننموده است. او همواره در سخنان خود شكيبا، باوقار، انديشه‏ گر و استوار بوده و هيچ زمانى به ستوه می آمد و خلقش تنگ نمی گشت و بر نمی آشفت. ابتدا نيك به سخنان ما گوش فرا می دهد، می كوشد كه دليل ما را بدرستى دريابد، ما نيز همه چيز خود را به ميان می آوريم. هنگامى كه می پنداريم او را محكوم كرديم [و بر او چيره شديم‏]، ناگاه با سخنى كوتاه و اندك دليلمان را می شكند. عذرمان را می برد و ما را تسليم دليل خود می كند، به‏ گونه‏ اى كه هيچ پاسخى در جواب به دلايلش نمی يابيم. حال اگر از ياران اويى تو نيز با ما چون او سخن بگو. مفضّل می گويد: در حالى كه از اين سخنان، اندوهگين و در اين انديشه بودم كه چگونه اسلام و مسلمانان، دچار كفر و انكار اين گروه شده‏ اند از مسجد بيرون آمدم‏... #ادامه_توحید_مفضل_2 @ketabezendagi 💙💦 💦💙💦💙 💙💦💙💦💙💦💙

🌎🌐🌎🌐🌎🌐🌎 🌐🌎🌐🌎 🌐 ادامه ی حوادث بعد از رحلت پیامبر(ص) 🌐 🌎🌐....تَطْفَحُ ضَفَّتَاهُ وَ لَا یتَرَنَّقُ جَانِبَاهُ که آب از اطرافش سرازیر می شد و هرگز رنگ کدورت به خود نمی گرفت. وَ لَأَصْدَرَهُمْ بِطَاناً او آنان را از این آبشخور سیراب به در می آورد. وَ نَصَحَ لَهُمْ سِرّاً وَ إِعْلَاناً علی خیر و نیکی را در نهان و آشکار برای آنان خوش می داشت. وَ لَمْ یکنْ یحَلَّی مِنَ الْغِنَی بِطَائِلٍ [او اگر بر مسند می نشست]، هرگز بهره ای فراوان از بیت المال را به خود اختصاص نمی داد وَ لَا یحْظَی مِنَ الدُّنْیا بِنَائِلٍ و از فزونی و ثروت دنیا جز به مقدار نیاز برداشت نمی کرد، غَیرَ رَی النَّاهِلِ وَ شُبْعَةِ الْکلِّ به مقدار آبی که تشنگی را فرو نشاند و خوراکی که گرسنگی را برطرف نماید. وَ لَبَانَ لَهُمُ الزَّاهِدُ مِنَ الرَّاغِبِ وَ الصَّادِقُ مِنَ الْکاذِبِ (در آن هنگام)، مرد پارسا از «تشنۀ حُطامِ دنیا» بازشناخته می شد و راستگو از دروغگو متمایز می گشت، [در این صورت، ابواب برکات آسمانی و زمین بر آنان گشوده می شد ولی خداوند به زودی، آنان را به سبب اعمال و کردارشان مؤاخذه خواهد کرد]. (وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُری آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ زیرا اگر ساکنان قریه ای ایمان آورده خدا ترسی پیشه می ساختند برکات زمین و آسمان را بر آنان فرو می ریختیم. وَ لکنْ کذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما کانُوا یکسِبُونَ) «اعراف: 96» امّا آنان دروغ گفتند و ما آنان را در برابر آنچه که به دست آورده بودند، گرفتار آوردیم (وَ الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْ هؤُلاءِ سَیصِیبُهُمْ سَیئاتُ ما کسَبُوا «و کسانی از اینان که ستم روا داشتند نتیجه سوء کردارشان را به زودی خواهند یافت. وَ ما هُمْ بِمُعْجِزِینَ) «زمر: 51» آنان هرگز بر ما چیرگی نخواهند یافت». أَلَا هَلُمَّ فَاسْتَمِعْ بیایید! و بشنوید! وَ مَا عِشْتَ أَرَاک الدَّهْرَ عَجَباً وَ إِنْ تَعْجَبْ فَعَجَبٌ قَوْلُهُمْ روزگار چه طرفه معجونی در نهان دارد و چه بازیچه ها یکی از پس دیگری آشکار می سازد. ادامه دارد..... 🌐🌎🌐🌎 🌎🌐🌎🌐🌎🌐🌎