🏴✨🏴✨🏴
چشیدن اسماء، لازمه ی رسیدن
خداوند مالك حقیقی تمامی اسمای الهی است، اما به ما اذن داده که در میان همین اسماء او را بیابیم "فَادْعُوهُ بِهَا"...
و در این یافتن، نقشۀ نفس خویش را پیدا کنیم. پس باید بگردیم و این اسماء را در وجودمان بیابیم، و آنها را بچشیم که تا نچشیم و نشویم، با علم و دانایی، نمی‌توان به جایی رسید.
البته مسلماً در این مجال اندک، نمی‌توان تمامی اسماء یا نقشۀ ترسیم شده در جان آدمی را شناخت؛ اما آب دریا را اگر نتوان کشید، هم به قدر تشنگی باید چشید.
حداقل می‌توانیم بفهمیم چه عظمتی داریم و چه زرِهی بر تنمان است و چرا با وجود این زره، در جنگ با نباتیّت و حیوانیّت و وهم‌مان شكست می‌خوریم!
شكست خوردن ما با وجود زرِهی که بر تن داریم مثل زمین خوردن فردی است که چشم دارد و موقع راه رفتن زمین می‌خورد!
ما به این فرد می‌گوئیم «مگر‌کوری؟!»؛ اما جای بسی تعجب است که با اینكه خودمان هم زِرهی به نام جوشن در وجود داریم،گناه می‌کنیم یا نمی‌توانیم مانع یا رذیله‌ای را از خود بكَنیم، اینجاست که جا دارد خدا و فرشته‌ها به ما بگویند:
«مگر کوری؟» چرا اینقدر ناتوانی؟
ادامه دارد...
#جوشن_نفس
#قبل_از_دنیا
#پیمان_الست
@ketabezendagi
🏴✨🏴✨🏴
🏴✨🏴✨🏴✨
✨ جوشش اسماء در جوشن ✨
اکنون می‌خواهیم جوشن را به عنوان یك درس مقابلمان بگذاریم؛تا ببینیم خداوند مهندسی خلقت آدمی را چگونه طراحی کرده است؟
"اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْئلُكَ بِاسْمِكَ یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا کَرِیمُ یَا مُقِیمُ یَا عَظِیمُ یَا قَدِیمُ یَا عَلِیمُ یَا حَلِیمُ یَا حَكِیمُ" (فرازی از جوشن کبیر)
"اللّهم"؛ "یا‌اللّه" بوده و میم مشدد در آن جانشین کلمۀ ندا شده است.
راز حرف ندا این است "یا" که عدد ابجد این حرف، مساوی یازده است که دقیقاً مساوی عدد ابجدِ نام "هو" است.
پس می‌تواند قائم مقام "هو" باشد، لذا هر اسمی که در این دعا همراه "یا" خوانده می‌شود، به این معناست که ذات حضرت حق‌تعالی، با تمام هویتش، درون آن اسم است. مثلا "یا رحمن" یعنی حضور تام خدای غیبی و جامعیت او در رحمان است.
در "یا اللّه"، "یا‌رحیم"، "یا‌کریم" و سایر
اسماء الهی نیز، خداوند با تمام هویت و اسمائش حضور دارد و این، یعنی اگر چه ما در هر میدان امتحان ممكن است با یك اسم یا دو اسمش جلو برویم، ولی او با تمام مراتبش با ماست.
ادامه دارد...
#قبل_از_دنیا
#پیمان_الست
#جوشن_نفس
@ketabezendagi
🏴✨🏴✨🏴✨
🏴✨🏴✨🏴✨
✨ فقر در مقابل غنا ✨
"اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْئلُكَ بِاسْمِكَ یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا کَرِیمُ یَا مُقِیمُ یَا عَظِیمُ یَا قَدِیمُ یَا عَلِیمُ یَا حَلِیمُ یَا حَكِیمُ" (فرازی از جوشن کبیر)
" انّی" همان انیّت یا شیئیت یا همان صورت و ماهیتی است که علی‌الاتصال به "هو" وصل است.
مانند یك حقیقت در دو جلوه. او با جلوۀ "هو" و ما با جلوۀ اِنیت و بودنمان که عین اتصال به اوست که "یَا أَیُّهَا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ".( ۱۵ فاطر)
در واقع در "اِنّی" در عین حال که اثبات اِنیت خود و هویت حق‌تعالی را به تمامی اعتراف می‌کنیم، به وابستگی تام خود به "هو" یا حقیقت ذات الهی نیز اذعان داریم.
ادامه دارد...
#قبل_از_دنیا
#پیمان_الست
#جوشن_نفس
@ketabezendagi
🏴✨🏴✨🏴✨
☘✨☘✨☘✨
✨ سوال همیشگی✨
"اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْئلُكَ بِاسْمِكَ یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا کَرِیمُ یَا مُقِیمُ یَا عَظِیمُ یَا قَدِیمُ یَا عَلِیمُ یَا حَلِیمُ یَا حَكِیمُ" (فرازی از جوشن کبیر)
"اسئلك"؛ یعنی سؤال می‌کنم.
سؤال، خواست موجود فرودین از برترِ خودش است و گرنه اگر دو موجود در یك رتبه باشند و چیزی از هم بخواهند، این لفظ به‌کار‌نمی‌رود. "انی‌اسئلك" اثبات فقر و انیّت ما در مقابل غنای ذاتی خداوند است که با "اللهم" همراه می‌شود تا اثبات کند که هر چه هست اوست و او کامل و تام است و ما شیئیتی هستیم که نوع بودِ ما وابسته به اوست. پس ما به سبب عین‌الربطی‌مان به او، که کل‌الغنا است، از او سؤال می‌کنیم و چون او و من، دو تای عددی و جدا نیستیم، بلكه یكی هستیم، او مستقل و من وابسته به او بخواهیم و نخواهیم درخواست و سؤالمان همیشگی و مداوم است.
در این درخواست چه می‌خواهیم؟
"بسمك"؛ یعنی ما نمی‌توانیم او را به "هو" و ذاتش بخواهیم، زیرا ما حد گرفتن‌هایمان و قدّمان به هو نمی‌رسد. او محیط بر ماست و ما محاطش و محاط را توان شناخت محیط نیست، پس او را به اسمائش می‌خوانیم.
ادامه دارد...
#قبل_از_دنیا
#پیمان_الست
#جوشن_نفس
@ketabezendagi
☘✨☘✨☘✨
☘✨☘✨☘✨
✨همه چیز به اذن او✨
بر تن کردن جوشن اسمائی، به چه درد ما می‌خورد و چه مشكلاتی را در زندگی روزمرۀ ما حل می‌کند؟
به عبارت دیگر کاربردش در زندگی چیست؟
بر تن کردن جوشن در زندگی روزمره، یعنی بدون مشورت و نظر و خواست "هو" قدمی برنداریم.
اما ما چه می‌کنیم گاهی از او نظر می‌خواهیم و‌گاهی با نظر خودمان پیش می‌رویم!
در بعضی جاها که احساس می‌کنیم در توانمان نیست، پای او را وسط می‌کشیم و در بسیاری از موارد دیگر که خودمان می‌توانیم تشخیص بدهیم که چه چیز درست است و چه چیز غلط، او را فراموش می‌کنیم گویی یادمان می‌رود که نمی‌شود هم من بینا باشم، هم او بصیر، هم من شنوا باشم و هم او سمیع!
وقتی تمامیت بصریت، سمعیت، صبر، غفران، رحمانیت، رحیمیت و...، در نزد اوست؛ پس من در هر حالی به او که تمام و کمال است، باید متصل شوم. اما مشكل ما این است که نه او را "هو" می‌دانیم و نه خودم را "إنی"!
و گرنه اگر تمامیت او را به واقع قبول داشته باشیم، هیچ‌جا به خودمان اجازه نمی‌دهیم که بی‌اذن و خواستِ او قدم برداریم.
ادامه دارد...
#قبل_از_دنیا
#پیمان_الست
#جوشن_نفس
@ketabezendagi
☘✨☘✨☘✨
☘✨☘✨☘✨
✨ راه نشانم بده! ✨
ما قدّ وجودمان را کوتاه کرده‌ایم.
با اینكه او جوشن را بر تن ما پوشانده، اما در بسیاری از جاها نمی‌توانیم به او راه پیدا کنیم و بفهمیم او چه می‌پسندد و چه می‌خواهد.در این موارد باید چه کنیم؟
احتیاط؛ یعنی آن کار را انجام ندهیم و صبر کنیم و با نظر و تشخیص خود پیش نرویم. متوسل شویم و از او بخواهیم راه درست را نشانمان دهد، که می دهد.
ادامه دارد....
#قبل_از_دنیا
#پیمان_الست
#جوشن_نفس
@ketabezendagi
☘✨☘✨☘✨
☘✨☘✨☘✨
✨ تنها پناه ✨
"سبحانك یا لا اله‌الله الا انت، الغوث الغوث" (فرازی از جوشن کبیر)
"الغوث" یعنی ای خدا، ای ولیّ من،
ما از تبعات حوادث، شكنجه‌ها
و عذابهایی که زاییدۀ استقلال بینی، فهم و عدم دریافت تنزیه توست، به تو پناه می‌بریم، پس تو به فریادمان برس و‌اینها را برای ما اصلاح نما.
مَثَل ما همچون کودکی است که دست مادر را گرفته و راه می‌رود؛ اما یك لحظه نگاه می‌کند و می‌بیند که خودش هم دست دارد، مادر هم دست دارد، خودش پا دارد، مادر هم پا دارد و... پس فكر می‌کند می‌تواند عین مادر مستقل راه برود؛ لذا دستش را جدا می‌کند، دست جدا کردن همان و زمین خوردن همان. اما به محض اینكه زمین می‌خورد، فریاد می‌زند "الغوث الغوث".
گویا بنده با الغوث گفتنش می‌خواهد بگوید:
خدایا من فهمیدم تو با تمام هویتت، تمامیت و بودت محیط بر من هستی و من با تمام هویتم و ماهیتم نیازمند توام؛
اما در این میان به اقتضای توهمم، لباس اسمائت را از آنِ خود دیدم و پنداشتم که من هم رحیم و کریم‌و عفو شدم و می‌توانم به عقلِ خود، مسیر بازگشت را طی کنم؛ پس زمین خوردم، شكنجه شدم، پیامدهای زیادی بر من وارد شد، اکنون می‌گویم "سبحانك یا لا اله‌الله الا انت، الغوث الغوث".
ادامه دارد....
#قبل_از_دنیا
#پیمان_الست
#جوشن_نفس
@ketabezendagi
☘✨☘✨☘✨
☘✨☘✨☘✨
✨ آغازِ قدم ✨
فیض خدا از "هو" آمد و به اسماء، عقل، نفس، عالم ذرّ يا جسم و عالم طبع رسید و نهایتاً با ترکيب صورت و ماده، صورت ظاهری من و شما تشکیل شد.
( سیر نزولی دعای جوشن کبیر )
حال "یا رب"؛ بيانگر ربوبیت خدا در سیر صعود است. وقتی "یا رب" میگوییم، آغاز قدم برداشتن ما برای حرکت در مراتب وجودیمان است؛ يعنی با چشيدن "یا رب" در وجود، شروع می‌کنیم تا از معدنیّت، نباتيّت، حيوانيّت خارج شویم، از عقل هیولانی، بالملکه و فعّال عبور کنيم و به «عقل مستفاد» برسیم؛ همو که الغوث‌گويان دست به دامنش می‌شويم.
( سیر صعودی دعای جوشن کبیر).
ادامه دارد....
#قبل_از_دنیا
#پیمان_الست
#جوشن_نفس
@ketabezendagi
☘✨☘✨☘✨
╭▫️🔸🔸
▫️
🔸
نقشه ی هستی
✨جریان وجودی دعای جوشن کبیر چیست؟
وقتی هر یك از ما از نقطه‌ای به سمت مقصدی حرکت می‌کنیم، ممكن است در راه، درختان، جاده، ساختمان و چیزهای مختلفی را ببینیم که هر کدام نشان و
اثری است که ما را به یاد پرورش دهنده، سازنده یا طراح آنها؛ یعنی باغبان و مهندس و بنا می‌اندازد.
جوشن کبیر نیز نقشۀ تمام هستی است، چه آنچه با چشم سر می‌بینیم، مانند دنیا و طبیعت و ما فیها یا آنچه که با چشم خیال می‌بینیم، مانند تصوراتی که از ملائكه یا بهشت یا میزان داریم یا اندیشه‌هایی که دربارۀ عوالم و صفات
خدا داریم.
این نقشه، از آنِ مهندس وجود، حضرت حق تعالی است، با اسمائی که همۀ هستی را پر کرده است، آمده و در نفس کلی و نفوس جزئی حمل شده است.
وقتی دعای جوشن کبیر را می‌خوانیم، باید هر چه که در هستی هست، ببینیم، از ذات و صفات خداوند گرفته تا ظهور فعل او. در یك کلام توحید را در جوشن می‌توانیم پیدا کنیم.
ادامه دارد...
#جوشن_نفس
#پیمان_الست
#عالم_ذر
@ketabezendagi
🔸
╰─────🔸▫️🔸
╔ 🍃▪️════════════╗
🍃پناه بر جوشن
جوشن کبیر نقشۀ عالم ذرّ ما و لباسی است به نام «من» یا «نفس» که خداوند بر تن ما کرده است. ما در عالم الست به هر آنچه در جوشن می‌خوانیم "بلی" گفتیم؛ یعنی دیدیم و پذیرفتیم. پس ما جوشن را داشته و داریم؛ اما روی آن زره‌ای از پوست، گوشت، استخوان، دنیا، طبیعت و بدن پوشاندیم. پس هرگاه تحمل ثقل تن مادی را نداشتیم و
اسیر شهوت، غضب، تنگی، غم
و فقدان‌هایش شدیم یا اگر با بُعد
مادی‌مان نتوانستیم پدیده‌های
عالم ناسوت، تخاصم‌ها و تزاحم‌هایش را برداریم یا اگر گناهان سنگینمان کرد، مصیبات و فقرش بیحال‌مان کرد یا ثروتش ما را به طغیان کشید، لباس ثقیل ماده را درآوریم و جوشن را بر تن کنیم و بگذاریم من یا نفسمان که تنگی و ثقل ندارد، ظهور کند.
چگونه؟ با ارتباط برقرار کردن با اسمائی که در جوشن آمده است.
ادامه دارد...
#جوشن_نفس
#پیمان_الست
#عالم_ذر
@ketabezendagi
╚════════════▪️🍃╝
╔═•✦•▪️ •✦•══════╗
▪️چشیدن اسماء، لازمه ی رسیدن
خداوند مالك حقیقی تمامی اسمای الهی است، اما به ما اذن داده که در میان همین اسماء او را بیابیم "فَادْعُوهُ بِهَا"...
و در این یافتن، نقشۀ نفس خویش را پیدا کنیم. پس باید بگردیم و این اسماء را در وجودمان بیابیم، و آنها را بچشیم که تا نچشیم و نشویم، با علم و دانایی، نمی‌توان به جایی رسید.
البته مسلماً در این مجال اندک، نمی‌توان تمامی اسماء یا نقشۀ ترسیم شده در جان آدمی را شناخت؛ اما آب دریا را اگر نتوان کشید، هم به قدر تشنگی باید چشید.
حداقل می‌توانیم بفهمیم چه عظمتی داریم و چه زرِهی بر تنمان است و چرا با وجود این زره، در جنگ با نباتیّت و حیوانیّت و وهم‌مان شكست می‌خوریم!
شكست خوردن ما با وجود زرِهی که بر تن داریم مثل زمین خوردن فردی است که چشم دارد و موقع راه رفتن زمین می‌خورد!
ما به این فرد می‌گوئیم «مگر‌کوری؟!»؛ اما جای بسی تعجب است که با اینكه خودمان هم زِرهی به نام جوشن در وجود داریم،گناه می‌کنیم یا نمی‌توانیم مانع یا رذیله‌ای را از خود بكَنیم، اینجاست که جا دارد خدا و فرشته‌ها به ما بگویند:
«مگر کوری؟» چرا اینقدر ناتوانی؟
ادامه دارد...
#جوشن_نفس
#قبل_از_دنیا
#پیمان_الست
@ketabezendagi
╚══════•✦•▪️•✦•═╝
╔═•✦•▪️ •✦•══════╗
▪️ جوشش اسماء در جوشن
اکنون می‌خواهیم جوشن را به عنوان یك درس مقابلمان بگذاریم؛تا ببینیم خداوند مهندسی خلقت آدمی را چگونه طراحی کرده است؟
"اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْئلُكَ بِاسْمِكَ یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا کَرِیمُ یَا مُقِیمُ یَا عَظِیمُ یَا قَدِیمُ یَا عَلِیمُ یَا حَلِیمُ یَا حَكِیمُ" (فرازی از جوشن کبیر)
"اللّهم"؛ "یا‌اللّه" بوده و میم مشدد در آن جانشین کلمۀ ندا شده است.
راز حرف ندا این است "یا" که عدد ابجد این حرف، مساوی یازده است که دقیقاً مساوی عدد ابجدِ نام "هو" است.
پس می‌تواند قائم مقام "هو" باشد، لذا هر اسمی که در این دعا همراه "یا" خوانده می‌شود، به این معناست که ذات حضرت حق‌تعالی، با تمام هویتش، درون آن اسم است. مثلا "یا رحمن" یعنی حضور تام خدای غیبی و جامعیت او در رحمان است.
در "یا اللّه"، "یا‌رحیم"، "یا‌کریم" و سایر
اسماء الهی نیز، خداوند با تمام هویت و اسمائش حضور دارد و این، یعنی اگر چه ما در هر میدان امتحان ممكن است با یك اسم یا دو اسمش جلو برویم، ولی او با تمام مراتبش با ماست.
ادامه دارد...
#جوشن_نفس
#قبل_از_دنیا
#پیمان_الست
@ketabezendagi
╚══════•✦•▪️•✦•═╝