✂️ برشی از یک کتاب #وای_به_وقتی_که... وای به وقتی که مومنین به خدا ، در تار عنکبوت « غرور و خودخواهی و مصلحت طلبی بیافتنند » و خدای نخواسته بر قلب آن ها پرده ای ستبر گسترده شود که حقیقت را نبینند ، در جهل مرکب فرو روند . مدار زندگی و بقای اجتماع بر گُرده مومنان است ، و اگر اینان هم به « گرداب خطا و اشتباه » فرو روند ، دیگر پایگاهی برای استقرار عدل و حق و دلیلی برای بقای اجتماع باقی نمی ماند . از مومنین انتظارات زیادی می رود ، همه بارِ اجتماع بر دوش آن هاست . 📚 حماسه ، عشق و عرفان ، مصطفی چمران ، ص 68 @ketabkhanehmodafean