سلام علیکم در خصوص نوع نگاه و صحبت‌های جناب آقای رمضانی، چند نکته و انتقاد وارد است از جمله: 🔺 ۱. در صحبت ایشان، نوعی تعارض دیدگاه در عرصه دین قبل از حاکمیت و بعد از حاکمیت دیده می‌شود.‌ این نگاه کاربردش متعلق به ایامی است که دین در حاشیه و غربت و انزوا بود ولی اکنون که حاکمیت متاثر از دین، خودی نشان داده است بنا نيست مبرزات دینی و دینداری همچنان در پستوها بماند، تجربه تاریخی حاکمیت آل بویه نشان داد وقتی شیعه در بغداد به حکومت رسید دو روز غدیر و عاشورا را تعطیل رسمی اعلام کرد و بدین ترتیب به مراسم غدیر و عاشورا رسمیت بخشیدند، اقدامی که بعد از مدتی عده‌ای تلاش کردند برای آن آلترناتیو بتراشند و حتی پای آن خون براه انداختند لکن موفق نشدند. دین در حاکمیت، دین تمام و کمال در صحنه اجتماع است نه حوزه‌های محدود. 🔺۲. مهمانی کیلومتری غدیر، روشی برای گسترش ظرفیت‌های خاموش مانده غدیر است تا غدیر را در کنار فعالیت‌های خانگی و حرکات محدود (که آنها هم لازم است) به کف جامعه آورده و نمود بزرگ‌تری دهد.‌ اتفاقا بیش از اینکه به قشر مذهبی و انقلابی خدمت دهد، مخاطب عمومی دارد. اگر قرار بر گسترش وجهه اجتماعی غدیر باشد، بهترین محرک، نمایش الگو و تاثیرگذاری آن در عمل است لذا این راهپیمایی کمک به برپایی مواکب محلی است نه مانع آن. 🔺۳. وقتی صحبت از غلط یا درستی یک پدیده اجتماعی می‌کنیم، باید بیان شود که بر اساس چه شاخص‌هایی است. حال باید دید رهبر انقلاب درباره این پدیده اجتماعی چه مبنایی را اولویت قرار داده‌اند و از آن تمجید کردند. سعی کنیم مبانی خود را در این موضوع با ایشان یکی کنیم: # این جشن غدیر در تهران خیلی چیز عجیبی بود! نمیدانم شما دیدید یا خیر؛ من خودم در تلویزیون نگاه کردم دیدم؛ بعضی‌ها هم که رفته بودند، آمدند برای ما تعریف کردند. دیدید چه جوری در این جشن میلیونی، همه جور آدمی شرکت کردند؟ اینها طرف‌دار دینند، اینها دوست دارند دین را.» ۱۴۰۱/۰۵/۰۵ # از اینکه مردم عزیز ما این عید شریف را به شکل مردمی برگزار میکنند، در خیابانها، در مسیرهای طولانی برای عید غدیر جشن میگیرند، صمیمانه تشکّر میکنم؛ ابتکار مردمیِ بسیار خوبی است. ۱۴۰۳/۰۴/۰۵ ◾️نکاتی از این بیانات #آقا می‌توان استخراج کرد: ● الف. نفس حرکت کار درستی است. ● ب. شاخص #نمایش_دین‌داری مردم اهمیت بالایی دارد و ایشان با نمود اجتماعی که ناشی از متمرکز بودن این حرکت است استدلال می‌کنند که مردم دین را دوست دارند. ● ج. بیان اینکه همه جور آدمی حرکت کردند برخلاف ادعای مطرح شده بر جمع شدن تنها متدینین است. ● د. با تمام پشتیبانی‌هایی که از این حرکت می‌شود، ایشان این حرکت را مردمی می‌دانند و نه حکومتی. با این توضیحات به نظر می‌رسد نمایش دین‌داری مردم که از طریق اجتماعات متمرکز راحت‌تر قابل نمایش است در حال حاضر اولویت بیشتری برای کشور دارد تا فعالیت‌های پراکنده، هرچند توضیح داده شد که منافاتی با آن نیز ندارد. روشن است که موضوع محرم و هیئات و مساجد متفاوت از این برنامه است. 🔺۴. غدیر یک ظرفیت تمدن‌سازی بزرگ دارد. حرکتی که شروع شده است به‌مرور در حال گسترش در کشورهای اسلامی و حتی غیراسلامی است. دقت کنیم مفهوم هیئات خانگی و محلی در سایر کشورها که از راهپیمایی غدیر الگوبرداری کرده‌اند، مفهومی ندارد.