eitaa logo
بیداری طلاب
61.4هزار دنبال‌کننده
8.3هزار عکس
3.7هزار ویدیو
86 فایل
🔳 قال عیسی ع: کونوا نقّاد الکلام 🔳 پایگاه خبری مستقل حوزه های علمیه 🔻خبر حوزه🔻 قدیم 🔳 اخبار حوزه بدون سانسور 🔳 راه ارتباطی 🆔 @akhbarhowzeh 🖥دیدن سوابق تبلیغ و سفارش 👇 http://eitaa.com/joinchat/2893545491Ceb56fbfddd
مشاهده در ایتا
دانلود
♨️ماجرای در قم؛ تذکار و هشدار! دفاع رادیکال و خشن رسانه‌ای و میدانی از و و ، خط مقدم مبارزه فرهنگی/ مدنی برای برهم ریختن قم است! این کمپین‌ها را بسیار باید جدی گرفت! متولیان فرهنگی و انتظامی استان نباید دچار و یا و شوند. مسئله این جماعت، مرگ و زندگی حیوانات نیست؛ که اگر بود، آنان قبل از حیوانات می‌بایست برای حفظ حق حیات انسان های بی‌پناه که مورد تهاجم و آزار این حیوانات ولگرد هستند، دلسوزی می‌کردند! حال آنکه حتی اندازه سگ ولگرد هم برای کودکان و افراد ناتوان در معرض خطر، حرمت قائل نیستند! کسانی که مرگ و زندگی کودکان مظلوم قمی، آن‌هم در محل زیست قشر خدوم و مظلوم حاشیه‌نشین هیچ ارزشی قائل نیستند اما برای صیانت از ولگردی سگ‌های هار و مهاجم و مریض، سینه چاک می‌دهند، یک جای کارشان می‌لنگد! فضای از حالت خزنده و خاموش به حالت عریان و علنی درآمده است! اگر وضع به این شکل پیش برود، این جماعت سراغ سنگر بعدی می‌روند! معلوم هم نیست سنگر بعدی کجاست! سگ‌بازی‌های پرهیاهوی چند نفر به اصطلاح حامی حیوانات نباید متولیان شهر را به عقب‌نشینی وادار کند. حالا که زمینه اجتماعی بیش از هر زمان دیگری فراهم است، بهترین فرصت برای است؛ اگر چالش فقهی و حقوقی هم وجود دارد، مراکز و مؤسسات عریض و طویل و پرهزینه مرتبط، لازم است وارد شوند و ضمن پاسخ به شبهات، خلأهای فکری و حقوقی و فقهی را پر کنند. فضای رسانه‌های محلی نیز نیازمند اجماع‌سازی است؛ سکوت و لابشرطیت دردی دوا نمی‌کند و در بلندمدت به ضرر همه طیف‌هاست. نشود مصداق آن ضرب‌المثل حکیمانه سعدی شویم که حکایت می‌کند از مردمانی که سگ‌ها را گشوده و سنگ‌ها را بسته‌اند! 🔶حاشیه روزنه نکته عجیب و جالب ماجرا اما سکوت زیرکانه در مقابل است! انگار آن هیاهوها و شعارها و ژست‌های و ‌شعائری، بیش از شعار نبوده! آیا یادشان رفته اینجا آشیانه آل محمد(ص) است؟! حال آنکه انتظار می‌رود اگر در سنگر سیاست حضور ندارند و حتی اگر خدای ناکرده دفاع از جان کودکان مظلوم قمی برای‌شان احساس تکلیف ایجاد نمی‌کند، لا اقل برای دفاع از حریم‌های فرهنگی این شهر مقدس، قدمی بردارند که برنمی‌دارند! @rozaneebefarda ♨️اخبار داغ روحانیت ♨️ @khabarehowzeh
♨️دردهای مزمن جبهه انقلاب 🔻حاشیه‌ای بر واکنش‌های این روزهای جبهه انقلاب 🔻 در کنار همه امتیازات اما به آسیب‌هایی دچار هستیم که باید چاره‌ای برای آن‌ها اندیشید. اینکه جبهه به سرعت واکنش نشان می‌دهد یعنی جبهه انقلاب زنده است، دارای دغدغه است، نمی‌خواهد بی تفاوت باشد، این‌ها همه مزیت ماست. اما اینکه نمی داند کجا، در چه اندازه، و با چه روشی واکنش و کنش داشته باشد، یعنی از پختگی لازم برخوردار نیست و هنوز به لازم نرسیده است. برخی از آسیب هایی که دچار هستیم: تسرع منهای تأمل 🔻 ذهن بخشی از جبهه انقلاب خیلی سریع بهم می ریزد، خیلی سریع به واکنش می افتد، خیلی سریع به نفی و طرد می رسد، خیلی سریع تحلیل می کند، خیلی سریع محکوم می کند. همه این ها نشان دهنده ضعف های ساختاری است. ضعف هایی که اگر چاره نکنیم همچنان در می مانیم. کافی است یک اتفاق در عرصه برجسته شود، همه ذهن، کنش و دغدغه ما را به خود معطوف می کند. بی مسئلگی 🔻 بخشی از جبهه انقلاب حتی خیلی سریع هایش تغییر می کند. کسی اولویت ها و مسئله هایش سریع تغییر می کند، یعنی اساسا فاقد مسئله است و اولویتی ندارد. به همین دلیل می بینیم کل همّ و غمّ جبهه گاهی در حد یک هفته می شود واکنش به مثلا انتشار عکس فلانی با فلانی یا خواندن یک شعر غلط از طرف فلان مداح... غلبه روحیه نفی و طرد 🔻 ما دارای چنان قدرتی هستیم که می توانیم با واکنش های حساب نشده اما پرحجم و تند و تیز به سرعت یکی را به مرز نفی و از انقلاب برسانیم. اصلا گویی کاری جز طرد نداریم. این به معنای نادیده گرفتن خطوط قرمز نیست، به معنای پافشاری بر اصول نیست، بلکه به معنای فقدان سیاست اقدام است. نارسائی تئوریک 🔻 یکی از مشکلات اساسی ما است که موجب شده دچار شده‌ایم. تعریف روشنی از بودن و انقلابی نبودن نداریم. حتی تعريف صحیح و جامعی از نداریم. نمی‌دانیم دقیقاً موطن نزول و تطبیق "اشداء علی الکفار و رحماء بینهم" چیست و برای کجاست؟ وقتی چنین شد، بر اساس آنچه حدود انقلابی بودن می دانیم دیگران را قضاوت می کنیم و فعل خود را مصداق بصیرت افزایی می‌پنداریم. 🔻 یکی را نفی و طرد می کنیم و دیگری را محکوم و مطرود. فقط هم قرائت خودمان از آقا را قبول داریم. جهت گیری ما گاهی به سمت کشف حقیقت نیست، بلکه به سمت اثبات مواضع خومان است و این هم بد است. حالا هم که یاد گرفته ایم تا کسی حرفی خلاف میل ما می زند اسم او را صورتی می گذاریم. افراط در در واکنش 🔻 گاهی نسبت به برخی مسائل باید واکنش نشان داد و قطعا وظیفه است. مثلا کسی شعر غلطی خوانده است، باید داد، اما ما چنان بلایی به سر طرف می آوریم و او را تا مرزهای کفر بالا می بریم که به غلط کردن بیافتد. این شیوه امامان ماست؟ این شیوه رهبری است؟ پس مروت و چه می شود؟ کسی شک ندارد شعری که فلانی خواند غلط است، کسی شک ندارد تطهیر خاتمی غلط است، کسی شک ندارد هزارتا مسئله دیگر وجود دارد، مهم نحوه مواجهه ما با هر یک از این مسائل است. @taalighat 🔻🔻عضو شوید🔻🔻 ♨️بزرگترین‌کانال‌خبری‌تحلیلی‌طلاب