♨️واکنش حوزویان به سخنان استاد #سیدمحمدجواد_علوی
این همه حادثه و #حماسه، فقط برای #ارشاد_معنوی؟!
محمد دهقانی شورکی
دانش ِآموخته حوزه علمیه قم
🔹در روزهای اخیر کلماتی از استاد جناب اقای علوی بروجردی در رسانه های حوزوی و غیر حوزوی نشر یافت که موجب القاء #شبهاتی شده بود، متن زیر را در قالب نامه و در جایگاه یک طلبه کوچک، خطاب به ایشان نوشته ام.
🔹این متن بسیار به سبیل اختصار است و نیاز به شرح و توضیح بیشتری دارد اما به نظرم نکات کلیدی در پاسخ به شبهه‌ی ایجاد شده به واسطه‌ی #مغالطه‌ی شکل گرفته در بیان ایشان را در بردارد.[متن یادداشت به قرار ذیل است]:
▪️استاد ارجمند جناب آقای #علوی بروجردی/ سلام علیکم
🔸پیشاپیش از ایجاز نوشتار پوزش می خواهم که سبب آن صرفا جلوگیری از اتلاف وقت خواننده‌ی محترم است. آنچه اینجانب از بخش های جنجال برانگیز مصاحبه اخیر حضرتعالی برداشت نمودم در دو ادعا خلاصه می شود:
🔻الف: پیامبر و اساسا شریعت و پیشوایان آن صرفا مرشدان معنوی هستند.
🔻ب: گرایش اسلامی دادن به علوم، بی معنا و یک #شوخی است.
✅اماپیرامون #بخش_اول:
جناب آقای #علوی برجرودی!
اگر پیامبر(ص) و شریعت، صرفا جنبه‌ی #ارشادات_معنوی دارد، پس:
⭕️الف: چرا حضرت برای انتشار آن در کمتر از ده سال به بیش از 80 #جنگ دست بردند؟
🔻آخر مرشد معنوی را به حرکت #اجتماعی چه نیاز است؟ آن هم از نوع جنگ و درگیری سخت!
⭕️ب: شما خود بهتر می دانید در زمان بعثت پیامبر اسلام(ص)، پیروان دین #حنیف و یکتا پرستانی بودند که در اعتقادات، تمام #مراتب_توحید را پذیرفته (بخلاف مشرکین) و بسیاری از اعمال شرعی مانند صلاة، صوم، حج و... را انجام می دادند و در کنار مشرکین زندگی می کردند؛ حال به نظر شما اگر پیامبر(ص) با تقویت عقائد و تکمیل و فروعات، صرفا در صدد تعالی معنوی و فردی افراد بودند (مثلا به آنها میگفتند: از فردا به جای دو رکعت، سه رکعت نماز بخوانید)؛ ابوسفیان های مشرک همی بر می آشفتند که ای وای محمد(ص) آمده است و یک رکعت نماز اضافه کرده است؟
پس بُکشید و شکنجه کنید و بساط شعب ابی طالب به پا کنید و چه چه.
🔻آیا این همه هیاهو و حادثه، تنها به خاطر اضافه کردن چند حکم شرعی و ارشاد معنوی بوده است؟!
🔻به راستی تا کنون با خود اندیشیده اید که پیامبر(ص) با خود چه آورد که مشرکین و مستکبرین آن زمان نتوانستند او را تحمل کنند؟
🔻آنها که ارشاد کردن را سالها در میان پیروان سایر ادیان توحیدی دیده بودند؛ این هم یکی مثل آنها، این همه هیاهو نمی خواست!
⭕️ج: اگر پیامبر اسلام صرفا به دنبال ارشاد معنوی بود، پس آن همه تلاش برای ایجاد حکومت و ولایت و بیعت گرفتن از سایر امپراطوری های وقت؛ و سپس تلاش برای انتقال آن بر بهترین خلق یعنی علی بن ابی طالب(ع) و اولاد او(علیهم السلام) به چه معناست؟
و چراهای بسیاری که دیگر مجال نگارش آن نیست.
✅اما #بخش_دوم
جناب استاد علوی بروجرودی؛ در این رابطه نیز دانسته یا نادانسته دچار مغالطه و خطا شده اید!
🔻چرا که باید بدانید هر علمی (دانش) #فلسفه ای دارد که برگرفته از یک یا چند #مکتب_فلسفی و جهانبینی خاص است و این مکاتب هستند که حدود و صغور، ابزار و روش ها، اهداف و مهمتر از همه #اصول_موضوعه و #پیش_فرضهای هر دانش را تعیین می کنند و تاثیرات بس شگرفی بر آن دانش می گذارند.
◽️به عنوان نمونه کلان مکتب فلسفی و جهانبینی #امانیسم (انسان محوری منهای #خالق و #شارع ) هنگامی که در مساله ی #اقتصاد جلوه کند، جز تولید یک مکتب کوچکتر به نام خُردمکتب اقتصادی سرمایه داری و لیبرالی، چیزی برایش متصور نیست؛ بلکه در این فرض تمامی قوانین این دانش چون «قانون عرضه»، «قانون تقاضا»، «قانون قیمت واحد»، «قانون بازده کاهنده» و صدها قانون اینچنینی آن جز در خدمت این مکتب اقتصادی نخواهد بود و به همین منوال است سایر علوم.
‼️ حال اگر #اسلام_عزیز با احداث یک مکتب و با ندای ملکوتی «قولوا لا اله الا الله تفلحوا» به نفی این #مکاتب بپردازد ما باید تاثیر مکتبی آن را بر علوم منکر شویم؟
▪️آقای علوی بروجرودی؛ اگر کسی شعار اسلامی سازی سر داده است، مرادش از #اسلامی_سازی_علوم، نفی قوانین و یافته های عقلایی بشر نیست که شما بگویید آیه و روایتی مبنی بر نفی یا رد یا احداث قانون اقتصادی(یا سایر علوم) نداریم بلکه مراد او احیای تاثیرات مکتبی اسلام بر این علوم است تا به تبع قوانین و یافته های #عقلایی در راستا و خدمت این مکتب قرار بگیرد.
امید آن که از زلل آخر الزمان محفوظ باشید.
♨️اخبار داغ روحانیت
♨️ @khabarehowzeh
🔻امام عسكرى (عليه‌السلام): لا تُمارِ فيَذهَبَ بَهاؤكَ و لا تُمازِحْ فيُجتَرأَ علَيكَ
➖ #مجادله مكن كه احترامت از بين می‌رود و
➖ #شوخى مكن كه بر تو گستاخ می‌شوند.
📚تحف العقول : ۴۸۶
☀️بیانات مقام معظم رهبری
اگر یقین نبود و شک بر وجود انسان مستولی بود، اهداف برای انسان نامفهوم و مبهم است؛ هدف‌ها که روشن نبود، حرکت، حرکت مستقیم و صحیح و مستمری نخواهد بود؛ لذاست که خدای متعال در مورد پیغمبر اکرم می‌فرماید: «آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ کُلٌّ آمَنَ بِاللهِ وَمَلآئِکَتِهِ [وَکُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لاَ نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَقَالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَکَ رَبَّنَا وَإِلَیْکَ الْمَصِیرُ]»
با بینه و یقین حرکت کردن تفاوت می‌کند با حرکتی که از روی تردید و شک باشد؛ لذا شما می‌بینید که در دعاها هم درخواست یقین از خدا می‌شود: «[اَللّهُمَّ اجْعَلْ غِناىَ فى نَفْسى] وَالْیَقینَ فى قَلْبى وَالاِْخْلاصَ فى عَمَلى وَالنُّورَ فى بَصَرى وَالْبَصیرَةَ فى دینى»
خب، آیا یقین چیزی است که وقتی پدید آمد، همیشه در دل انسان باقی بماند؟ یا باید آن را آبیاری کرد؟ نه، دومی درست است؛ یقین حاصل می‌شود لکن گاهی حوادث و عوارضی که برای انسان و در نفس انسان پیش می‌آید -از شهوت و غضب و اطماع و انواع و اقسام ضعف‌های اخلاقی- یقین را در انسان تضعیف می‌کند و تردید و شک به وجود می‌آورد.
یکی از آثار بسیار سنگین و سخت گناهان، همین از بین رفتن یقین است که «ثُمَّ کَانَ عَاقِبَةَ الَّذِینَ أَسَاؤُوا السُّوأَى أَن کَذَّبُوا بِآیَاتِ اللهِ [وَکَانُوا بِهَا یَسْتَهْزِؤُون]» وقتی که انسان کار خلاف، کار غلط بر اساس خواسته‌های نفسانی، شهوات نفسانی و ضعف‌های اخلاقی انجام می‌دهد به‌تدریج برای اینکه عمل خود را توجیه کند، خودش پایه‌ی اعتقادات خودش را مثل موریانه‌ای از بین می‌برد و پوک می‌کند.
بنابراین مهم‌ترین چیزی که خدای متعال در دل انسان می‌گذارد یقین است و این یقین را باید حفظ کرد.
۱۳۹۲/۱۱/۱۶
#اخلاقی
#یقین
☀️نشر با منبع
☀️درس اخلاق امام خامنه ای
☀️ @darsemamkhameneii
♨️اخبار داغ روحانیت
♨️ @khabarehowzeh