♨️شهاب ثاقب/کالبدشکافی یک شبهه سیاسی 🔻چرا جمهوری اسلامی برای بهبود اوضاع داخلی، با نظام جهانی سازش نمی کند؟! نوشتاری از استاد محمد #عالم_زاده_نوری [صفحه 1 از 10] 🔸کسانی برای بهبود وضع اداره کشور و حل مشکلات داخلی پیشنهاد داده‌اند که جمهوری اسلامی از تمرکز بر حل معضلات بین‌المللی و معارضه آشکار و پرهزینه با حکومت‌های ظالم دست بردارد و با به‌کار بستن تقیه و مماشات با نظام ظالمانه‌ی بین‌الملل بر حل مشکلات داخلی متمرکز گردد. این کسان علاوه بر استناد به روایات تقیه به این موضوع استدلال کرده‌اند که فشارهای بین‌المللی موجب وضع بد اقتصادی و نارضایتی شدید مردم گردیده و ممکن است به اعتراض‌های خشونت‌بار و به مخاطره افتادن اصل حکومت و کیان تشیع بیانجامد. 🔸گاهی این اشکال این گونه تقریر می‌شود که ما از سویی موظف به تمشیت امور داخلی خود هستیم و از سویی موظف به مبارزه با دشمنان خارجی و این دو باهم تزاحم دارد. بنابراین باید به وظیفه اهم عمل کنیم و وظیفه اهم، همانا رسیدگی به امور داخلی است. زیرا چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است. 🔸برخی دیگر نیز توصیه می‌کنند برای حفظ اخلاق و انسانیت در جامعه ایرانی، باید دست از استکبارستیزی برداریم. زیرا ادامه این وضع باعث شده که مردم از دین و اخلاق و انسانیت رویگردان شوند. 🔶جنس این استدلال🔶 روشن است که این اشکال و استدلال اختصاصی به شرایط فعلی ندارد و بازگشت آن به تشکیک در اصل انقلاب است؛ یعنی اساسا اشتباه کردیم انقلاب کردیم. چنین ادعایی از مقوله ادعای انجمن حجتیه و بازگشت از مکتب امام و پشیمانی از نهضت اسلامی است. 🔻این سخن به اینجا می‌انجامد که علت اصلی مشکلات موجود در کشور، دشمنی با آمریکاست. یا نباید انقلاب می‌کردیم یا دست کم از حالا انقلاب را تمام شده در نظر بگیریم و با روند اجتناب‌ناپذیر جهانی شدن، همسو شویم و جان خود را از مخمصه نجات دهیم (حفظ شیعه). ◽️این سوال به گونه‌ای مطرح شده که گویا این مملکت در چهل سال بعد از انقلاب جز بدبختی و عقب‌رفت نداشته است و الان به خاک سیاه نشسته و در حضیض ذلت است. مسئولان نظام هم عمدتا دزد و فاسد و قالتاق و شیاد بوده‌اند و به جای خدمت به مردم، جیب خود را پر کرده‌اند. اکنون وقت آن رسیده که دو دستی بر سر خود بزنیم و از آن گذشته سراسر نکبت و بدبختی توبه کنیم و آرزوی زمان شاه و رضا شاه را داشته باشیم و از اشتباه بزرگی که در پدید آوردن این نهضت و انقلاب کردیم و این همه جوان را به کام شهادت فرستادیم پشیمان و حسرت زده باشیم و حقوق این همه مردم را که ضایع کردیم دغدغه‌مند حق الناس باشیم و از این به بعد هم به هیچ کشوری انقلاب خود را صادر نکنیم و برای سایر کشورهای بپاخاسته‌ای که می‌خواهند از انقلاب ما الگو بگیرند بگوییم ما غلط کردیم؛ لطفا شما این غلط را تکرار نکنید. ◽️«ما به جز آبگوشت و قرمه سبزی، قابلیت رقابت در هیچ صنعتی را نداریم»! و «باید از خارج مدیر وارد کنیم»! و «خودکفایی در کشاورزی مزخرف است»! و «آمریکا می‌تواند با یک بمب تمام سیستم دفاعی ما را از کار بیندازد»! و «نمی‌توان با شعارهای توخالی مقابل قدرت‌های بزرگ ایستاد»! و... الان وقت آن رسیده که نظریه‌پردازی کنیم که در عصر غیبت که عصر حیرت است اساسا نمی‌توان انقلاب کرد و به فکر تمدن‌سازی بود. جهان را باید امام زمان اصلاح کنند. ما باید در این وانفسای مشکلات به فکر تقیه باشیم. 🔲پاسخ به شبهه🔶🔶 پاسخ به این گفته را در چند بند پی می‌گیریم: ۱.‌ فرض تزاحم غلط است اولا این دو تکلیف (تمشیت امور داخلی و مبارزه با دشمن خارجی) تزاحم ندارد و خدای متعال هر دو را از ما توامان خواسته است. ممکن است وقتی به هر دو می‌پردازیم نتوانیم هر دو را با سرعت زیاد پیش ببریم. اما در عین حال نمی‌توانیم به بهانه تزاحم از یکی به نفع دیگری دست برداریم. نهایت اینکه سرعت را باید بکاهیم. مثل وظیفه علم آموزی و عبادت که نمی‌توان یکی را به بهانه تزاحم بر دیگری ترجیح داد و دیگری را تعطیل کرد. دو پروژه همزمان در زندگی انسان است که تعطیلی یکی از آنها به برهم خوردن قواره و تعادل اخلاقی می‌انجامد. باید به هر طریقی که شده هر دو را دنبال کنیم (نظیر اتاق و آشپزخانه و حمام و سرویس در نقشه یک زمین محدود است که به بهانه کوچکی و محدودیت زمین نمی‌توان از یکی دست برداشت. همه باید در نقشه وجود داشته باشد. نهایت اینکه می‌توانیم ابعاد اینها را کوچک‌تر کنیم). بنابراین مبارزه با استکبار یک وظیفه اخلاقی مستقل است که به بهانه سایر وظایف نمی‌توان از آن دست کشید. و البته هزینه‌هایی هم دارد. ادامه یادداشت: ص2👇 https://eitaa.com/rozaneebefarda/4685 ص3👇 https://eitaa.com/rozaneebefarda/4686 ص4👇 https://eitaa.com/rozaneebefarda/4687 ص 5👇 https://eitaa.com/rozaneebefarda/4688 ♨️اخبار‌ داغ‌‌‌ روحانیت ♨️ @khabarehowzeh