📜 #داســتان_آمـــوزنده ✍مرد فقیرى بود که هـمسرش از #ماست ڪره مى گرفت و او آنرا به یڪى از بقــالى های شـــــــــهر مى فـروخت، آن زن ڪره ها را به صورت تــوپ های #یڪ‌ڪیلویى در می آورد. مرد آنرا به یکى از بقالى های شهر مى فـروخت و در مقابل مایـحتاج خانه را مى خــرید. روزى مرد بقال به #اندازه کره ها شک کرد و تصــمیم گرفت آنها را وزن کند. هنگامى که آنـها را وزن کرد، انـــدازه هر کره ۹۰۰ گرم بود. او از مرد فقیر عصبانى شد و روز بعد به مرد فقیر گفت: دیگر از تـو کره نمى خرم، تو کره را به عنوان یڪ ڪیلو به من مى فروختى در حالى ڪه وزن آن ۹۰۰ گــرم است. مرد فقـیر ناراحت شد و سرش را پایین انداخت و گفت: ما ترازویی نــداریم، بنابراین یک کیلو شکر از شما خـــریدیم و آن یک کیلو شکر #شـــــما را به عـنوان وزنه قـــرار دادیم مـــــرد بقال از شـــرمندگی نمیدانست چه بگـــــوید!! http://eitaa.com/joinchat/1273167872C3b5cc0b4b0