eitaa logo
معاونت فرهنگی مدرسه علمیه تخصصی امام حسن مجتبی(ع)،تحت اشراف حجت الاسلام والمسلمین حاج آقاناصحی
557 دنبال‌کننده
4.6هزار عکس
1.9هزار ویدیو
591 فایل
ارتباط با ادمین @TM2614
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️ با صلابت؛ مثل موسی (ع) 🔻 وقتی که موسی (ع) به سمت نیل راه افتاد، یارانش صدای گام‌های فرعون را پشت سر خودشان می‌شنوند و فریاد می‌زنند: «اِنّا لَمُدْرَكُونَ»؛ «ما گرفتار شده‌ایم.» موسی (ع) با دلی راحت می‌گوید: «کلّا»؛ «هرگز!» موسی با همهٔ توانایی‌اش، با همهٔ راحتی‌اش می‌گوید: «كَلَّا إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ». این معیت و حضور، مرادم است. 🔸 وقتی می‌خواهیم خرید کنیم، گاهی دست در جیب می‌کنیم و می‌بینیم پول نداریم و منصرف می‌شویم؛ ولی گاهی دست در جیب می‌کنیم و می‌بینیم امکانش را داریم که یک ویلای بزرگ را هم بخریم! راحت داخل آنجا می‌شویم. ممکن است پول خرد هم نداشته باشیم، ولی با تبختر می‌آییم و رنج و وحشتی نداریم. ملامتی ذلیلمان نمی‌کند. تهدیدی، تخفیفی دل بزرگمان را نمی‌گیرد. «انَّ مَعِی» (همراه من) آن کیف و چکم است؛ آن توانایی‌ها و امکاناتم است. واقعیت امر این است که آدمی آن‌وقت که حضور خدا را همراه خودش دارد، صلابتی همچون موسی (ع) را پیدا می‌کند. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۱۵ و ۱۶ #⃣ 🔻 همراه ما باشید: 🌸🌸🌸 🌱🌱🌱 https://eitaa.com/khabir_mojtaba
✳️ «به من چه» نداریم! 🔻 فضای اجتماعمان و مسائل روزمان را داریم می‌بینیم. نهایت اقداممان این است که اظهار تأسفی کنیم و نُچ‌نُچی کنیم؛ همین! خیلی که بالاتر بشود، بگوییم فلان و فلان مسبب این اوضاع هستند، یا اختلاف این‌ها و آن‌ها مسببش بود! این را که همه می‌دانند و بحثی در این نیست که فساد، یک علت و پدر و مادری دارد. مشکل این نیست؛ مشکل این است که با این جامعه‌ای که می‌بینیم دشمن بیدار است و ما خوابیم یا خسته‌ایم یا متنفریم یا دل‌زده و گرفتار و مأیوسیم، با این مجموعه چه باید کرد؟ چه کسی باید کار کند؟ چه کسی بهتر می‌تواند کار کند؟ ما از همهٔ این‌ها غافلیم. ‼️ تو اگر آنچه در جامعهٔ امروز می‌گذرد را مستقیم اندازه‌گیری نکنی و برایش تصمیم نگیری، مسئول خواهی بود. این مسئولیت «واجب کفایی» است؛ یعنی مسئولیت دیگران، جوابگوی مسئولیت تو نیست. تو نمی‌توانی به‌دلیل اینکه فلانی کاری نکرد، ساکت بمانی و بگویی: «به من چه!» 🔺 نمی‌شود این نسل مفلوک مبتلا را به‌خاطر یأسش، به‌خاطر بن‌بستش، به‌خاطر احساس شکستش، رها کرد؛ تو مسئول آنچه در جمعتان می‌گذرد هستی. این تحول را تو باید اندازه‌گیری کنی، برایش برنامه بگذاری، برایش کاری کنی، حرفی داشته باشی و این حالت یأس را تبدیل به امید کنی. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۳۹ و ۴۰ #⃣ 🔻 همراه ما باشید: 🌸🌸🌸 🌱🌱🌱 https://eitaa.com/khabir_mojtaba