eitaa logo
معاونت فرهنگی مدرسه علمیه تخصصی امام حسن مجتبی(ع)،تحت اشراف حجت الاسلام والمسلمین حاج آقاناصحی
546 دنبال‌کننده
4.5هزار عکس
1.9هزار ویدیو
591 فایل
ارتباط با ادمین @TM2614
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰 بسیاری از اموری که ما به آن ملتزم شدیم، عیب انسانیت ماست یعنی مقام خلافت اللهی ما را معیوب می‌کند، گرچه گناه و قدم به قدم به سوی خلاف‌رفتن، نباشد؛ 🔸 وقتی به خدا می‌گویم: «یا غفور» یعنی ای خدای «ستارالعیوب» آنقدر مرا تحت پوشش خودت قرار بده که هرگز وجود معیوبی نداشته باشم. 🔹 هیچ‌کس عیب را نمی‌پسندد، هیچ‌یک از ما عیوب خواسته یا ناخواستۀ خود را نمی‌پسندیم و چون قدرت بر اصلاحش داریم می‌توانیم با کمک‌گرفتن از اسامی حق آن‌ را درمان کنیم؛ این ندای فطرت ماست که از خدای سبحان درخواست می‌کند. 🍃 هریک از ما از بدو تولد کامل بوده ایم و پس از ورود به عالم ماده معیوب شده ایم؛ 🔹 پس خدایا، آنقدر منِ معیوب را تحت حمایت خود قرار بده، آنقدر عیب‌هايم را بپوشان تا مجددا به صورت کامل جلوه گر شوم. 🔶🔹 خدای سبحان غافر ذنوب است؛ نه غافر عیوب و نه غافر خطیئات. ✍️ دربارۀ « ذنب» بزرگان تعبیر لطیفی دارند و می‌فرمایند: «ذنب» به معنی «دُم» و دنباله است و چون انسان «دُم» ندارد و دم ویژۀحیوانات است؛ پس هر گناهی که از ما سر می‌زند، ما را از صورت انسانیت به صورت حیوانیت منتقل می‌کند. ⬅️ وقتی به خدا می‌گوییم «یا غافر الذنوب» «یا غفّار الذنوب»؛ یعنی خدایا، آن صورت حیوانی مرا قبض کن و بگیر تا تحت حمایت خودت به اصل انسانیتم رجوع کنم.
۲۱ یا غفار ✳️ *خداوند با اسم «غافر»، بنده را مستور می‌کند تا او را بازپروری کند و مجدداً به جامعه تحویل دهد.** 🔰 همچنین خدای سبحان می‌گوید: من آن جمال تو را به تو باز می‌گردانم و در بین خلایق تو را ظاهر می‌کنم؛ اما در حال حاضر، پنهان باشی برای تو بهتر است. ✳️ در مرحلۀ دیگر، خدای سبحان «غافر العیوب»است، ممکن است امری برای من عیب محسوب شود، گرچه شرعاً هیچ خطایی هم رخ نداده باشد. 💢 به عبارتی دیگر، من یک گام هم به سمت خلاف برنداشتم؛ اما این امر شایستۀ انسانیت من نیست؛ به انسانیت من خدشه وارد می‌کند. 💢 وقتی خدای سبحان را با نام 🔹« یا غفور» 🔹«یا غافرالعیوب»، 🔹«یا خیر الغافرین» می‌خوانم، از خدا می‌خواهم: 💠 خدایا، این عیب را از من رفع کن! و آنقدر مرا تحت پوشش خود قرار بده که این عیب در من مستقر نشود. ✳️ و این همان معنای «حَسَنَاتُ الْأَبْرَارِ سَيِّئَاتُ الْمُقَرَّبِينَ» است. اموری که برای ابرار حسنه است؛ اما برای مقربین که مرتبۀ بالاتری دارند ، سیئه محسوب می‌شود. 🔹 ممکن است کسی که گناه نمی‌کند، انسان خوبی محسوب شود؛ اما فرد دیگری علاوه بر گناه نکردن، ثواب کردنش هم علامت خوبی‌ اوست و دیگری علاوه بر ثواب کردن، کیفیت ثوابش هم مطرح است تا یک ثواب بسیار باکیفیت انجام ‌دهد. ⬅️ چنانچه یک لحظه هدردادن وقت برای او عیب است. ✍️ مثلا به مطب دکتری مراجعه می‌کنیم که بیماران زیادی در انتظارند؛ اما پزشک به جای آنکه وقت‌ خود را صرف بیماران کند مشغول قهوه‌خوردن با همکاران خود است، گرچه قهوه‌خوردن او گناه محسوب نمی‌شود؛ اما به نوعی عیب است و به شخصیت او آسیب وارد می‌کند چرا که افراد زیادی را معطل گذاشته است.