⚛ گله‌ی خدا: نشناختن قدر خود ♦️ در یک جهانی هستیم، در یک جامعه‌ای هستیم... و این #جهان در یک هستیِ گسترده‌ای مستقر هستند⬇️ ✅جایگاه خودمان را بشناسیم. ✅کارهای خودمان را بشناسیم. ⁉️در این شرایط، حالا شرایط اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، نمی‌دانم شرایط خاصی که وجود دارد، ما جایمان کجاست؟ کارمان چیست؟ چه #کار مى ‏خواهیم بكنیم؟ همّ و غمّ ما همین باشد که مثلاً بچه ‏ی‌مان پایش شکست؟ سرش چه شد؟ اسهال گرفت، لوله #خانه‏ مان آب داد... غصه‌هایمان... ⬅️⬅️⬅️ خدا شاهد است روزی که خدا اوليائش را محشور مى ‌كند، مى‌بينيم رنج ها و غصّه ‏هاى آنان چیست، ما باید گريه كنيم چقدر غصّه ‏هاى حقيری خورده‌ایم‼️ از چه غصه خورده‌ایم⁉️ خجالت نمی‌کشیم⁉️ وقتى على علیه‌السلام را می‌آورند صحراى محشر، ما را هم مى ‌آورند؛ تا دور‌ترین آدمی که می‌گوید در نجد و يمامه گرسنه مانده، جزء غصّه ‏هاى علی است! خیلی است!.. عجب! عجب دلی! ❌ ما خدا شاهد است كه خودمان... نه خدا را شناخته ‏ايم، نه قدر خودمان هم نشناختیم. ⬅️من اين گِله ی خدا گاهی خيلى ذليلم مى ‌كند که: «ما قَدَرُوا اللَّهَ حقَّ قَدْرِه»؛ می گوید: قدر من را ندانستند. خدا گِله می‌کند! خب ما اصلاً قدر خودمان را هم ندانستيم. يک عمری همه آنچه به‏ ما ریختند و دادند و پخش کردند، حالا پخش كرديم در دست چه جانورهايى!! برای چه کسانی! هیچی. ✍ خواب و بیدار #من_خوابم_یا_بیدار: https://eitaa.com/joinchat/112984187C709f7e049a

مدد ز غیز تو ننگ است یا علی... #خانه پدری #اربعین