عاشقی دانی چه باشد؟ بی‌دل و جان زیستن جان و دل بر باختن ، بر روی جانان زیستن سوختن در هجر و خوش بودن به امید وصال ساختن با درد و پس با بوی درمان زیستن تا کی از هجران جانان ناله و زاری کنم؟ از حیات خود به جانم ، چند ازین سان زیستن؟ بس مرا از زندگانی ، مرگ کو ، تا جان دهم؟ مرگ خوشتر تا چنین با درد هجران زیستن ای ز جان خوشتر، بیا ، تا بر تو افشانم روان نزد تو مُردن به از تو دور و حیران زیستن بر سر کویت چه خوش باشد به بوی وصل تو در میان خاک و خون افتان و خیزان زیستن؟ از خودم دور افکنی ، وانگاه گویی : خوش بزی بی‌دلان را مرگ باشد بی‌تو ، ای جان ، زیستن هان! عراقی ، جان به جانان ده ، گران جانی مکن بعد از این بی‌روی خوب یار نتوان زیستن #عراقی