#خونبها_غزل طبع قلم از روز ازل آشنای توست شام و سحر آغاز سخن در رثای توست فهمیده ام از تشنگی دشت کربلا آبشخور هر تشنه ای از خونبهای توست در شیوه ی آزادگی ار جان دهم کم است آزادی انسان گرو روضه های توست ای شاه شهیدان نظری بر دل ما کن این ذره ی نا قابل ما، مبتلای توست جنت نبوَد منتهای آرزوی من آمال من از روز ازل کربلای توست شوریده سران عاشق غمهای تو هستند این سینه پر از غصه ی بی انتهای توست #شوریده_ملحمدری #شعرآئینی