♦️ طرح ریزی امنیتی؛ پشت پرده‌ی شادی پس از شکست ایران در برابر آمریکا! 🔸 تلاش در جهت هموار نشان دادن راه برای تهدید نظامی خارجی 🔸 ارتباط آشوب آفرینان مدل دهه شصتی و نا امن‌سازی داخلی با هموارسازی تهدید خارجی #شبنامه ۱۴۰۱/۹/۱۲ 🔺 در ماه‌های اخیر ایران شاهد ناآرامی‌هایی بوده که رصد و تحلیل آن نشان می‌دهد باید خیلی فراتر از یک اعتراض به مسئله‌ی اجتماعی، دیده و درک شود. نا‌آرامی‌هایی که بیشتر شبیه به تضعیف ایران در حوزه‌ی داخلی با هدف زمینه سازی برای تهدید خارجی ست. در ادامه ی نا‌آرامی‌های اخیر تلاش شد تا در قطر و تهران، همزمان با شکست ایران در مقابل انگلیس و آمریکا با کمک گروهی اقلیت، که با حمایت سعودی اینترنشنال ها تلاش شده دارای وزن جلوه کنند این پیام القا شود که ایرانیان از شکست کشور ایران در برابر انگلیس و آمریکا در فوتبال خوشحال هستند. این پیام تداوم القا این موضوع به افکار عمومی دنیاست که: "پس در نتیجه آنها از حمله نظامی به کشور خود نیز خوشحال خواهند بود"!! پیامی که امثال حسین رونقی با گزارش ها و یادداشت هایی که برای رسانه‌های غربی با عنوان "لطفا کشور ما را تحریم کنید، ما خوشحال می‌شویم" تلاش می‌کردند به شکل دیگری آن را القا کنند. 🔺 اما یک سوال؛ اگر قرار باشد یک تهدید نظامی صورت بگیرد و عده ای هم در داخل با محوریت سعودی اینترنشنال ماموریت بیابند، بزنند و برقصند و این رسانه ها آنها را اکثریتِ جامعه ایران معرفی کنند، آیا چنین اتفاقی یک پیش نیاز لازم دارد؟ پاسخ این مهم مثبت است. شما برای چنین چیزی به نا‌امن‌سازی ایران نیاز دارید. و همچنین نیاز دارید این طور به مخاطبینشان القا شود که : این سیستم، یک حکومت مدارا کننده ی صبور نیست بلکه سیستمی بی عرضه، ناتوان، ناکارآمد و علیل است که: 🔹 هواداران خود را با عدم توان برخورد قاطع با اشرار، 🔹و شهروندانِ خود را با عدمِ برخورد قاطع با تهدید کنندگانِ معیشت و امنیت آنها 🔹و توحشگران را با رها کردنِ آنها به حال خود، متعجب کرده است. 🔺 پروژه ی نا‌امن سازی ایران با تهدید خشن به اعتراض، دعوت به آشوب خشن و اقداماتی از این دست که بخشی از آن در وادار کردن کامیون داران به اعتصاب و ترساندن آنها، تلاش شده صورت بگیرد. پروژه ی القاء ناکارآمد بودن و بی عرضه بودن سیستم در برخورد با خشونت هم؛ تلاش شده با وارونه جلوه دادن انگیزه ی سیستم، از صبوری در برخورد با این آشوب‌ها، روی میز باشد. در مرحله بعد هم القای این موضوع که اگر به ایران حمله شود عده ای هورا می‌کشند (با جشن مخاطبنِ مسخ شده‌ی سعودی اینترنشنال‌ها) روی میز بوده است. اما این معادله یک مولفه ی دیگر هم دارد و آن تلاش در جهت پررنگ جلوه دادن تهدید خارجی؛ از طریق شبیه سازی حمله به ایران، در رزمایش مشترک آمریکا و اسرائیل بوده است. رزمایشی که نشان می‌دهد آنها آرزو دارند در صورت تشدید بحران در ایران، بالا بردن آتش اعتراضات محله محور، تشدید فعالیت های تجزیه طلبان، تهدید مردم و وادار کردنشان به اعتصاب اجباری (متوقف کردن زندگی عادی مردم) رقمش بزنند. 🔺 ایران کجای این ماجرا قرار دارد؟ ایران بر خلاف گذشته که هر رزمایش را با یک اقدام نظامی مشابه پاسخ می‌داد این بار کار خود را راحت کرده و برای پاسخ به رزمایش اخیر، یک بانک از اهداف رژیم صهیونیستی را منتشر کرده است. اشاره به اینکه در صورت بروز حماقت از سوی رژیم، همین‌ها هدف اصلی ما با کمک #موشک‌‌ها و #پهپادها و #هایپرسونیک‌ها و هرآنچه که پیش از این رونمایی کرده و به کل #محور_مقاومت داده ایم خواهد بود... در کنار پیامی که ایران به درستی به دشمنان خود منتقل کرده، برخورد با تجزیه طلبان در این سو و آن سوی مرز ادامه دارد. 🔺 در چنین شرایطی نباید از این اشرارِ تهدید کننده به اعتصاب، و رسانه های ترویج کننده ی این شرایط که حس گستاخ بودن را در بی وطن‌های اقلیتی (از جنس همان‌ها که جشن پیروزی آمریکا را برپا کردند) رواج می‌دهند، و آرامش افکار عمومی را نشانه رفته‌اند، غافل شد. بازی به خوبی از سوی ایران در حال مدیریت است. به برکت نا آرامی‌های اخیر پای ایران به یک کیلومتری پایگاه‌های #تجزیه_طلب در #اقلیم_کردستان هم رسیده است. آنچه که در این مرحله از بازی ضروری به نظر می‌رسد بهره برداری از فضای به وجود آمده برای بالا بردن درک جامعه از آرزوی محالی ست که دشمنان در ذهن می پرورانند. حقیقتی که اگر درست توضیح داده شود به افزایش فهم افکار عمومی از توطئه هایی که برای میهن در نظر گرفته شده کمک میکند... #آقای_تحلیلگر #جنگ_احزاب #شبنا