❇️ دعای مکارم الاخلاق ❇️
✴️ اگر بخواهیم شناخت همه جانبه نسبت به دعای بیستم صحیفه سجادیه بنام ((مکارم الاخلاق)) داشته باشیم، و سپس به شرح محتوایی و درس های آن بپردازیم درصورتی امکان پذیر خواهد بود که چند نکته پیش ازشرح محتوایی فرازهای سی گانه توضیح داده شود: ⬇️
🟢 ۱- ( راز نامگذاری دعا به مکارم الاخلاق )
🟢 2- ( دعای مکارم اخلاق مصداق جهاد تبیین )
🟢 3- ( دعای مکارم الاخلاق نسخه شفا بخش )
🟢1- ( راز نامگذاری دعا به مکارم الاخلاق )
‼️ راز نامگذاری دعای بیستم صحیفه سجادیه به دعای ((مکارم الاخلاق)) ازاین جهت است⬇️
↩️ اصول و ارزش های اخلاقی از منظر عارفان به (محاسن) و (مکارم اخلاقی) تقسیم می شود،
↩️ و تفاوت این دو دسته از ارزش های اخلاقی در این است،⬇️
🔺 ((محاسن اخلاقی)) آن صفات حمیده و پسندیده ای است که اگر انسان متصف به آن باشد نشانه برخورداری از حسن اخلاق و اگر فاقد آن باشد نشانه از سوء و بدی اخلاق است،
🔺 و در مقابل ((مکارم اخلاق)) آن صفات حمیده است که اگر شخص متصف به این صفت باشد نشانه بر بزرگواری، بزرگی و تعالی روح شخص است، و حکایت از این دارد که صاحب مکارم اخلاق نفس کشی کرده است تا به این مرتبه از اخلاق برسد.
🟪 از آنجایی که اکثر صفات حمیده در دعای بیستم صحیفه سجادیه از نوع ((مکارم اخلاقی)) است، این دعا به ((مکارم الاخلاق)) نام گرفته است.🟪
🟢 ۲-((دعای مکارم اخلاق مصداق جهاد تبیین))
🔰 دعای (مکارم الاخلاق) مصداق عینی و برجسته ای از(جهاد تبیین) است که امام سجاد علیه السلام با شناخت دقیق از زمان و مکان و موقیعیتی که قرار داشت اقدام به تبیین و اشاعه (مکارم الاخلاق) در قالب دعا نمود، چرا که پس از رحلت پیامبر؛ امت اسلامی نه تنها از (ولایت) به (خلافت) انحراف پیداکرد، بلکه از نظر اخلاقی نیز به انحطاط کشانده شد.
🟢 ۳-((دعای مکارم الاخلاق نسخه شفابخش))
🇮🇷 هرچند امت انقلابی در نظام جمهوری اسلامی ایران از نظر سیاسی به دلیل داشتن دیدبان قوی چون رهبر معظم انقلاب حضرت آیه الله خامنه ای بعد از رحلت معمار کبیر انقلاب اسلامي امام خمینی (ره) انحراف سیاسی پیدا نکرد،
📛 ولی از نظر فرهنگی در معرض آسیب جدی قرارگرفته است،
✅ راه درمان اخلاقی جامعه این چنینی اشاعه (مکارم الاخلاق) در تمام سطوح جامعه، واراسته شدن امت اسلامی به (مکارم الاخلاق)) است، ازهمین رو رهبر معظم انقلاب حضرت آیه الله خامنه ای در ملاقات سال های اخیر با کارگزاران، فرماندهان نظامی و انتظامی، تاثیرگذاران فرهنگی در جامعه به ویژه دانشجویان به توصیه مؤکد شناخت و معرفت نسبت به دعای((مکارم الاخلاق)) واراسته شدن به ((صفات حمیده)) درآن نموده است، ازهمین رو میفرمایند:
🔰 «دعاهای صحیفه همهاش خوب است امّا من اگر بخواهم توصیه کنم، دعای پنجم و دعای بیستم که معروف به دعای مکارمالاخلاق [است را میگویم].»
🔰«دعای شریف مکارم الاخلاق را زیاد بخوانید تا ببینید آن چیزهایی که امام سجاد علیهالسّلام در این دعا از خدا خواسته است، چیست.»
🔰 «با کلمات ائمّه، با دعاهای صحیفهی سجادیّه، با این داروهای شفابخشی که میتواند بیماریهای اخلاقی ما را شفا بخشد و زخمهای وجود ما را درمان کند، خودمان را آشنا کنیم. قدر بدانید این دعا و توسّل و تضرّع و توجه و نورانیّتی که از این راه حاصل میشود. این همه چیز است.»
🔰 «این دعاها پُر از مطالبی است که دلهای شما را قرص میکند، گام شما را محکم میکند و میتوانید حرکت بکنید.»
‼️ البته صرفاً خواندن دعا مقصود نیست و دستاوردهای معرفتی دعا درصورتی که با تدبر همراه باشد به دست خواهد آمد،
🔰 «من به شما جوانان توصیه میکنم که بروید صحیفه سجادیه را بخوانید و در آن تدبّر کنید. خواندنِ بیتوجّه و بیتدبّر کافی نیست.))
🔰و همچنین توصیه مؤکد نموده و می فرمایند: (دعای مکارم الاخلاق دعای بسیار خوبی است و من توصیه میکنم بیشتر (بخوانید)؛دوستان میخوانند، لکن بیشتر بخوانید این دعا را.»
‼️«دعای مکارمالاخلاق که حقیقتاً هر فقره و جمله از آن، یک معرفت بزرگ است، برای انسان مؤمن یک درس زندگی است.جا دارد کسانی که اهل مطالعه و تدبّر یا اهل دعا و تضرّع هستند، با دعای مکارمالاخلاق اُنس بگیرند و آشنا شوند.»
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
عالم ربانی حاج سید جواد حیدری رضوان الله تعالی علیه
شرح حکمت ١٢
(آیت الله مکارم)
اهمیت دوست یابی و حفظ دوست
ناتوان ترين مردم:
شک نیست که یکى از مهم ترین سرمایه انسان در زندگى دوستان صمیمى است; این سرمایه نه تنها براى یارى کردن انسان در برابر مشکلات، بلکه براى انس گرفتن و از تجربه ها و نظرات آنها بهره گیرى کردن ضرورى است و جالب این که به دست آوردن دوستان خوب کار آسانى است; نه همچون به دست آوردن مال است که احتیاج به تلاش و کوشش فراون و گاه نیاز به سرمایه گذارى هاى کلان دارد و نه همچون مقام است که به دست آوردنش نیاز به روابط اجتماعى قوى دارد، بلکه با سرمایه اى که در اختیار هر کس هست به دست مى آید و آن سرمایه گشاده رویى، ادب و حسن معاشرت است.
⬇️✨⬇️
بر همین اساس امام(علیه السلام) مى فرماید:🔻
💐 «عاجزترین مردم کسى است که از به دست آوردن دوست عاجز باشد»;
(أَعْجَزُ النَّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ اکْتِسَابِ الاِْخْوَانِ).
🌺✨🌺
💐حدیث معروفى است از امیر مؤمنان على(علیه السلام) که خطاب به مردم فرمود: ⬇️
«إِنَّکُمْ لَنْ تَسَعُوا النَّاسَ بِأَمْوَالِکُمْ فَسَعُوهُمْ بِطَلاَقَةِ الْوَجْهِ وَحُسْنِ اللِّقَاءِ فَإِنِّی سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ(صلى الله علیه وآله) یَقُولُ إِنَّکُمْ لَنْ تَسَعُوا النَّاسَ بِأَمْوَالِکُمْ فَسَعُوهُمْ بِأَخْلاَقِکُمْ;
(اى مردم) شما نمى توانید مردم را با اموال خود راضى نگه دارید، از این رو ایشان را با خوشرویى و رفتار خوب راضى نگه دارید، زیرا من از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) شنیدم که مى فرمود: شما نمى توانید خشنودى مردم را با اموال (محدودتان) به دست آورید بنابراین با اخلاق نیکتان خشنودى آنها را به دست آورید».(1)
↩️آنگاه امام مى افزاید:
«و از او عاجزتر کسى است که دوستانى را که به دست آورده از دست بدهد»;
(وَأَعْجَزُ مِنْهُ مَنْ ضَیَّعَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ مِنْهُمْ).
✨🔻✨
زیرا ممکن است به دست آوردن چیزى مقدارى زحمت داشته باشد; ولى نگه داشتن آن آسان تر است، بنابراین کسى که دوستان خود را با بى مهرى یا بى اعتنایى از دست دهد عاجزتر از کسى است که نتوانسته دوستى به دست آورد.
در اینجا سؤالى مطرح است که اگر امام در جمله اول مى فرماید: «از همه مردم عاجزتر کسى است که...» چگونه بعد از آن مى فرماید: «و از او عاجزتر کسى است که دوستانش را از دست دهد» اگر جمله اول عمومیّت دارد، با جمله دوم سازگار نیست.
⏪ولى پاسخ این سؤال روشن است و آن اینکه جمله اول عمومیّت نسبى دارد و عمومیّت نسبى با وجود بعضى از استثناها منافات ندارد و شبیه این تعبیر در کلمات روزانه مردم نیز زیاد است; مثلا مردم مى گویند:👈 بدبخت ترین مردم کسى است که آبروى خود را از دست دهد و از او بدبخت تر کسى است که ایمان خود را از دست دهد و هیچ گاه در عرف مردم تناقضى در میان این دو دیده نمى شود.
💐در حدیثى از امام امیر مؤمنان(علیه السلام) در غررالحکم مى خوانیم: ⬇️
«مَنْ لا صَدیقَ لَهُ لا ذُخْرَ لَهُ;
کسى که دوست ندارد ذخیره اى ندارد».(2)
ــــــــــــــــــــــــــــ 🔰
امام صادق(علیه السلام) مى فرماید:🔻
💐 «لَقَدْ عَظُمَتْ مَنْزِلَةُ الصَّدِیقِ حَتَّى إِنَّ أَهْلَ النَّارِ یَسْتَغِیثُونَ بِهِ وَیَدْعُونَ بِهِ فِی النَّارِ قَبْلَ الْقَرِیبِ الْحَمِیمِ قَالَ اللَّهُ مُخْبِراً عَنْهُمْ (فَما لَنا مِنْ شافِعِینَ وَلاَ صَدِیق حَمِیم);
🌼مقام دوست بسیار برجسته است تا آنجا که دوزخیان نیز با فریاد خود از او ـ پیش از آنکه از نزدیکان کمک بخواهد ـ سخن مى گویند همان گونه که خداوند در قرآن از آنها چنین خبر داده که مى گویند: امروز نه شفاعت کننده اى داریم نه دوست گرم و پر محبتى».(3)
🌼اصولاً دوستان خوب بهترین زینت انسانند همان طور که امام صادق(علیه السلام)مى فرماید: «لِکُلِّ شَىْء حِلْیَةٌ وَحِلْیَةُ الرَّجُلِ أوِدّائُهُ; هرچیزى زینتى دارد و زینت انسان دوستان اوست».(4)
🌼در اهمّیّت دوستان همین بس که از بعضى از بزرگان سؤال شد: آیا برادر بهتر است یا دوست خوب. گفت: برادرى خوب است که دوست انسان باشد.
ــــــــــــــــــــــــــــ ✨
پی نوشت:
(1). بحارالانوار، ج 68، ص 384، ح 22.
(2). غررالحکم، ح 9460.
(3). بحارالانوار، ج 71، ص 176، ح 11.
(4). شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید، ج 18، ص 112.
ــــــــــــــــــــــــــــ ✨
خادمین امیرالمومنین(ع) در ایتا 👇
http://eitaa.com/khademineAmiralmomenin
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#نوجوان ۱۳ سالهای که حرف و عملش
عقلای جهان را مات و مبهوت خود کرده..
هر چه دارم
از #نماز اول وقت و
#امام_حسین(ع) دارم...💗
عالیه حتما ببينيد ✅🌸
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
بترسید اگر برای #اربعین کم بگذارید!
آیا شدت فتنهی ۱۴۰۱ عقوبت اشتباهات بود ...؟
استاد پناهیان
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
عکس شهدا رو ازتومدرسه برمیدارند شهدا به خوابش میان میگن براچی عکسای مارو برداشتید.
🌏
شرح حکمت ١٣
(آیت الله مکارم)
شکر راه تداوم نعمت ها:
امام(علیه السلام) در این سخن حکمت آمیز به نکته دیگرى درباره آثار شکر نعمت و آثار کفران بیان مى کند و مى فرماید: ⬇️
💐«هنگامى که مقدمات نعمت ها به شما روى مى آورد دنباله آن را به واسطه کمى شکرگزارى از خود دور نسازید»;
(إِذَا وَصَلَتْ إِلَیْکُمْ أَطْرَافُ(1) النِّعَمِ فَلاَ تُنَفِّرُوا أَقْصَاهَا بِقِلَّةِ الشُّکْرِ).
نعمت ها غالباً به صورت تدریجى بر انسان وارد مى شود و وظیفه انسان هوشیار این است که به استقبال نعمت برود و استقبال از آن راهى جز شکرگزارى ندارد.
هرگاه با آغاز روى آوردن نعمت به شکر قلبى و زبانى و عملى بپردازد ادامه خواهد یافت و تا پایان آن نصیب انسان مى شود و به تعبیر دیگر به گفته بعضى از شارحان نهج البلاغه، نعمت ها مانند گروه هاى پرندگان است که وقتى تعدادى از آنها بر شاخه درختى نشستند بقیه تدریجا به دنبال آنها مى آیند و شاخه ها را پر مى کنند; ولى اگر گروه اول صداى ناهنجار و حرکت ناموزونى بشنوند یا ببینند فرار مى کنند و بقیه هم به دنبال آنها مى روند و صحنه از وجودشان خالى مى شود.
همچنین بسیارى از نعمت ها به صورت تدریجى زوال مى پذیرند; هرگاه انسان در آغاز زوالش هوشیار باشد و به شکر قلبى و زبانى و عملى بپردازد مانع بازگشت و زوال تدریجى آن مى شود.
این سخن در اصل برگرفته از قرآن مجید است که مى فرماید: ⬇️
«(وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لاََزیدَنَّکُمْ وَلَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابی لَشَدیدٌ);
به خاطر بیاورید زمانى که پروردگارتان اعلام داشت اگر شکرگزارى کنید (نعمت خویش را) بر شما خواهم افزود و اگر ناسپاسى مجازاتم شدید است».(2)
🔸🔴🔸
💐قرآن مجید سرگذشت بسیار عبرت آموزى از قوم سبأ نقل مى کند که خداوند نعمت بسیار وافرى به آنها داد و فرمود:⬇️
«(کُلُوا مِنْ رِزْقِ رَبِّکُمْ وَاشْکُرُوا لَهُ بَلْدَةٌ طَیِّبَةٌ وَرَبٌّ غَفُورٌ);
ازروزى پروردگارتان بخورید و شکر او را به جا آورید; شهرى پاک و پاکیزه در اختیار شماست و پروردگارى آمرزنده».(3)
ولى آنها به کفران پرداختند و سد عظیمى که سبب آبادى کشور آنها شده بود بر اثر سیلاب و عوامل دیگر در هم شکست و تمام آبادى و باغ ها و مزارع ویران شد به گونه اى که نتوانستند در آنجا بمانند و ناچار در اطراف متفرق شدند.
قرآن در اینجا مى افزاید:🔻
«(ذلِکَ جَزَیْناهُمْ بِما کَفَرُوا وَهَلْ نُجازی إِلاَّ الْکَفُورَ); این کیفر را بر اثر کفرانشان به آنها دادیم و آیا جز کفران کننده را کیفر مى دهیم».(4)
💠‼️💠
روایات فراوانى درباره اهمیت شکر از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) و امامان معصوم(علیهم السلام)به دست ما رسیده که اهمیت این فضیلت انسانى را آشکار مى سازد.
💐امام صادق(علیه السلام) مى فرماید:🔻
«إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ أَنْعَمَ عَلَى قَوْم بِالْمَوَاهِبِ فَلَمْ یَشْکُرُوا فَصَارَتْ عَلَیْهِمْ وَبَالاً وَابْتَلَى قَوْماً بِالْمَصَائِبِ فَصَبَرُوا فَصَارَتْ عَلَیْهِمْ نِعْمَةً;
خداوند متعال به گروهى از مردم نعمت داد، اما آنها شکرش را به جا نیاوردند در نتیجه آن متاع مایه وبالشان شد و گروهى از مردم را به مصائبى گرفتار کرد لکن آنها صبر کردند و (شکرگزار بودند) در نتیجه مصیبت ها به نعمت ها تبدیل شد».(5)
ــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــــ
در اینجا دو سؤال باقى مى ماند:
نخست این که حقیقت شکر چیست؟
شکر سه مرحله دارد:⬇️
🌺 مرحله قلبى که انسان از نعمت هاى خدا خشنود و راضى و سپاسگزار باشد
🌺و مرحله زبانى که آنچه را درون قلب اوست بر زبان جارى سازد;
🌺ولى از همه مهم تر مرحله عملى شکر است و آن به طور شفاف این است که از نعمت هاى الهى درست بهره بردارى کند و اهداف این مواهب را در نظر گیرد و به سوى آن اهداف حرکت کند; اگر خدا عقلى براى درک نیک و بد به او داده از این عقل در مسیر شیطنت استفاده نکند و اگر او را مشمول موهبت آزادى کرده از این آزادى براى پیشرفت و تکامل بهره گیرد نه در مسیر بى بند و بارى و گناه و فساد همچنین در مورد اعضاى بدن که هر کدام موهبتى عظیم است و در مورد مال و ثروت و فرزند و همسر. بسیارند کسانى که شکر قلبى و زبانى دارند; ولى در مرحله شکر عملى مقصرند.
ــــــــــــــــــــ ✨
اگر در مفهوم شکر به آن گونه که در بالا گفته شد دقت کنیم فلسفه آن نیز روشن مى شود، زیرا این مواهب مال ما نیست، از سوى دیگرى است و آن را براى اهداف خاصى آفریده و اگر در غیر آن اهداف به کار گرفته شود خیانت در آن نعمت است.
✨🌼✨
از اینجا پاسخ سؤال دیگرى نیز روشن مى شود که خدا چه نیازى به تشکر و سپاسگزارى ما دارد. ممکن است انسان ها با سپاسگزارى تشویق شوند و آرامش روحى پیدا کنند. خدا که نیازى به اینها ندارد.
👌ولى از آنچه در بالا گفته شد فهمیدیم که سخن از نیاز خدا در میان نیست; سخن از نیاز من است که اگر نعمت ها و مواهب الهى را که براى اهداف خاصى است در غیر آن به کار گیرم طبیعى است که از آن محروم خواهم شد، زیرا خداوند حکیم است و حکیم این مواهب را به افراد لایق و وظیفه شناس مى دهد.
↩️اضافه بر این کسانى که نعمت هاى الهى را ضایع مى کنند و در غیر اهداف آن مصرف مى نمایند در واقع اهانتى به ساحت قدس پروردگار کرده اند و از این جهت درخور عقوبتى هستند.
*
پی نوشت:
(1). «أطراف» جمع «طَرَف» در اینجا به معناى آغاز هر چیزى است به قرینه «اَقْصاها» که در جمله بعد آمده، و به معناى انتهاى چیزى است.
(2). ابراهیم، آیه 7.
(3). سبأ، آیه 15.
(4). سبأ، آیه 17.
(5). بحارالانوار، ج 68، ص 41، ح 31.