👈و نتیجه این اینکه 👇👇👇👇

🌹سلسله جلسات #درسهای_نهج_البلاغه ✅ شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 📒 #حکمت31 / قسمت هشتم ⭕️ بخش چهارم: جهاد 🎙حجت الاسلام #مهدوی_ارفع 🆔 @mahdavi_arfae

❤️✨❤️ 🍃با دستهای خالی به دنیا آمده ایم با دستهای خالی هم از دنیا خواهیم رفت پس، 🌹نگران چیزهایی ڪه آرامش را از تو می گیرند نباش... 🌹نگرانی، مشڪل فردای تو را از بین نخواهد برد ، اما آرامشِ امروزت را قطعا از تو خواهد گرفت... 🌹ﻧﮕﺮاﻥ ﻓﺮﺩاﻳﺖ ﻧﺒﺎﺵ.. ﺧﺪاﻱ ﺩﻳﺮﻭﺯ و اﻣﺮﻭﺯﺕ ،ﻓﺮﺩا ﻫﻢ ﻫﺴﺖ.. ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ ﻳﻌﻨﻲ ﻧﮕــــــــــــﺎﻩ خدا...❤️ امیدوارم همیشه در نگاهش باشی❤️ 🌹بسم الله الرحمن الرحیم🌹 🌸🕊

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃 🍃🌸🍃 🌸🍃 🍃 ❇️هشت گروه طلبکار 🔷🔹از حضرت زین‌العابدین امام سجاد (علیه‌السلام) سؤال کردند: چگونه صبح کردی؟ 🔶🔸 حضرت در پاسخ فرمود: صبح کردم در حالی که، هشت گروه از ما طلبکارند: 1⃣◀️ خداوند، طلب عبادت می‌کند؛ 2⃣◀️ پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه و آله) می خواهد به سنّتش عمل کنیم؛ 3⃣◀️ خانواده، نفقه و خرجی می‌خواهند؛ 4⃣◀️ نفس، خواهش‌هایی از ما دارد؛ 5⃣◀️ شیطان، می‌خواهد از او پیروی کنیم؛ 6⃣◀️ دو فرشته موکل (رقیب و عتید)، می‌خواهند درستکار باشیم؛ 7⃣◀️ عزرائیل در پی گرفتن جانمان است؛ 8⃣◀️ قبر در انتظار جسد بی‌جان ما است. 📒 بحار الانوار، ج ۴۶، ص ۶۹

چیزهایی که قلب را جلا می دهد و احکام یتیم آیت الله مجتهدی تهرانی

تفسیر سوره بقره آیه ۱۷۷ 📣 حجت الاسلام قرائتی👇👇

کلمه «برّ» به معناى نیکى است، ولى به هرکس که خیلى نیکوکار باشد، مى ‏گویند او «برّ» است. یعنى وجودش یکپارچه نیکى است. «بأساء» از «بؤس» به معناى فقر و سختى است که از خارج به انسان تحمیل مى‏ شود. «ضرّاء»، درد و بیمارى است که از درون به انسان فشار مى ‏آورد. و «حین البأس» زمان جنگ و جهاد است. بعد از ماجراى تغییر قبله خواندیم، سخنِ روز، پیرامون قبله و تغییر آن بود که مى‏ فرماید: چرا به جاى محتواى دین که ایمان به خدا و قیامت و انجام کارهاى نیک است، به سراغ بحث‏ هاى جدلى رفته ‏اید. این آیه جامع‏ترین آیه قرآن است. زیرا اصول مهم اعتقادى، عملى و اخلاقى در آن مطرح گردیده است. در تفسیر المیزان از رسول خدا نقل شده است که فرمودند: هر کس به این آیه عمل کند، ایمانش کامل است. این آیه پانزده صفت نیک را در سه بخشِ ایمان، عمل و اخلاق بیان نموده است. در بخش ایمان، به مسئله ایمان به خدا، فرشتگان، انبیا، قیامت و کتب آسمانى اشاره شده و در بخش عمل، به مسائل عبادى مانند نماز و اقتصادى مانند زکات و اجتماعى مانند آزاد نمودن بردگان و نظامى مانند صبر در جبهه و جنگ، و روحى و روانى مثل صبر در برابر مشکلات، اشاره گردیده است. و در بخش اخلاقى به وفاى به عهد و دل کندن از مادّیات و ترحّم به فقرا اشاره شده است. ایمان به خدا، سبب خضوع در برابر حقّ و عدم تسلیم در برابر طاغوت‏ هاست. ایمان به قیامت، موجب وسعت دید و بلندى همّت مى ‏گردد. ایمان به وجود ملائکه، نشانه‏ ى ایمان به تشکیلات ماوراى طبیعت است. ایمان به انبیا، ایمان به وحى و جریان هدایت در طول تاریخ است و دلیل بر اینکه انسان در این جهان رها و بى‏ برنامه نبوده است. انفاق، بیانگر تعاون و نوع دوستى، و نماز، پیوند مستقیم با خدا، و زکات برنامه ‏ریزى براى حل مشکل محرومان، و وفاى به عهد موجب تحکیم ارتباطات، و صبر عامل آبدیده شدن انسان‏ هاست. جمله «آتى المال على حبّه» را سه نوع معنا نموده ‏اند: الف: پرداخت مال به دیگران با وجود علاقه ‏اى که به آن هست. ب: پرداخت مال بر اساس حبّ خداوند. ج: پرداخت مال بر اساس علاقه ‏اى که به فقیر است. صبر، مادر همه کمالات است و قرآن راه رسیدن به بهشت را صبر مى‏ داند؛«اولئک یجزون الغُرفة بما صبروا» به آنان جایگاه بلند داده مى‏ شود، به پاس بردبارى که کردند. چنانکه فرشتگان به بهشتیان مى ‏گویند: «سلامٌ علیکم بما صبرتم» درود بر شما که پایدارى کردید. همچنین درباره رهبران الهى مى‏ فرماید: «جعلنا منهم‏ ائمّة یه دون‏ بامرنا لمّا صبروا» آنان را بخاطر صبرشان، پیشوایانى قرار دادیم که به امر ما هدایت مى‏ نمودند. مشابه این آیه، در روایات نیز براى معرفى معارف دینى چنین آمده است: * «لیس العاقل من یعرف الخیر من الشرّ و لکن العاقل من یعرف خیر الشّرین» عاقل آن نیست که خیر را از شرّ بشناسد، عاقل آن است که میان دو شرّ، خیرش را برگزیند. * «لیس العلم بکثرة التعلّم انّما هو نور یقذفه اللّه فى قلب من یرید» دانش، به آموختن بسیار حاصل نمى‏ شود. دانش واقعى، نورى الهى است که به دل ها مى‏ تابد. * «لیس البرّ فى حُسن الزّى و لکن فى السکینة و الوقار» بزرگى، در ظاهرِ آراسته نیست، بلکه در آرامش و وقار است. * «لیس السخى... الذى ینفق ماله فى غیر حقّه و لکنه الّذى یؤدّى الى اللّه ما فرض علیه» سخاوتمند کسى نیست که در هرجا و لو بى‏جا انفاق کند، بلکه کسى است که در هرجا خشنودى خداست انفاق کند. * «لیس العبادة کثرة الصیام و الصلاة و انّما العبادة کثرة التفکّر فى امر اللّه» عبادت به نماز و روزه بسیار نیست، به تفکّر درباره خدا و آثار اوست. * «اشدّ من یَتم الیتیم یتیمٌ انقطع عن امامه» آنکه از سرپرستى پیشواى حقّ محروم گشته، یتیم‏ تر از کسى است که پدر و مادرش را از دست داده است. براى رسیدن به کمالِ تقوا، انفاقِ واجب و غیر واجب، هر دو لازم است. بعضى از مردم به مستمندان کمک مى ‏کنند، ولى حقوق واجب خود را نمى‏ پردازند و برخى دیگر با پرداخت خمس و زکات، نسبت به فقرا و محرومان بى‏ تفاوت مى‏ شوند. این آیه، مؤمن واقعى را کسى مى‏ داند که هم حقوق واجب را بپردازد و هم انفاق مستحبّ را انجام دهد. به همین دلیل در روایات مى‏ خوانیم: در اموال ثروتمندان، غیر از زکات نیز حقّى براى محرومان است. و کسى که سیر بخوابد در حالى که همسایه او گرسنه باشد ایمان به خدا و قیامت ندارد.

پیام ها ۱- به جاى محتواى دین، به سراغ ظاهر نرویم و از اهداف اصلى باز نمانیم. «لیس البرّ... ولکن البرّ» ۲- یکى از وظایف انبیا وکتب آسمانى، تغییر فرهنگ مردم است. «لیس البرّ... و لکن البر» ۳- شناخت مفاهیم، مهم نیست عمل به آن مهم است. کلمه «برّ» به مفهوم نیکى است، ولى دانستن آن مهمّ نیست، کسى که این مفهوم را محقّق مى‏ سازد ارزش دارد. «لکن البرّ من آمن» ۴- ایمان، مقدّم بر عمل است. «من آمن باللَّه... آتى المال» ۵ - ایمان به همه انبیا و ملائکه لازم است. «آمن باللَّه... والملائکة والکتاب والنبیّین» ۶- ارتباط با خدا در کنار ارتباط با مردم و تعاون اجتماعى در حوادث و گرفتارى‏ ها مطرح است. «آمن باللَّه و الیوم الاخر... وآتى المال على حبه» ۷- تمام کارهاى نیک در سایه ایمان به خدا شکل مى‏گیرد. «آمن باللّه... آتى المال» ۸ - هدف اسلام از انفاق، تنها سیر کردن گرسنگان نیست، بلکه دل کندن صاحب مال از مال نیز هست. «على حبّه» ۹- نیکوکاران، مال و دارایى خود را با رغبت و علاقه در راه خدا انفاق مى ‏کنند. «آتى المال على حبّه» ۱۰- با دست خود به فقرا و یتیمان و بستگان انفاق کنید. «آتى المال على حبّه» ۱۱- در انفاق، بستگان نیازمند بر سایر گروه‏ه اى مستمند، اولویّت دارند. «ذوى القربى و الیتامى...» ۱۲- سائل را ردّ نکنید، گرچه فقیر، مسکین، در راه مانده و فامیل نباشد. کلمه‏ «السائلین» به صورت مستقل مطرح شده است. «والمساکین و... السائلین» ۱۳- ایمان و نماز و زکات، بدون شرکت در جهاد کامل نمى‏ شود. «وحین البأس... اولئک الّذین صدقوا» ۱۴- مدّعیان ایمان بسیارند، ولى مؤمنان واقعى که به تمام محتواى دین عمل کنند، گروهى اندک هستند. «اولئک الّذین صدقوا» ۱۵- نشانه‏ صداقت، عمل به وظایف دینى و تعهّدات اجتماعى است. «اولئک الّذین صدقوا» ۱۶- متّقى کسى است که عملش، عقایدش را تأیید کند. «آتى المال... اولئک الّذین صدقوا اولئک هم المتقون»