🔰شرح حکمت ١۴ (آیت الله مکارم) 👌نتيجه بى مِهرى بستگان: امام(عليه السلام) در اين جمله به کسانى که بستگان نزديکش نسبت به او بى مهرى مى کنند و رهايش مى سازند دلدارى و اميدوارى مى دهد که نبايد از اين جريان مايوس گردند; خداوند راه ديگرى به روى او مى گشايد و مى فرمايد:🔻 «کسى که نزديکانش او را رها سازند آنها که دورند براى (حمايت از او و يارى اش) آماده مى شوند»; (مَنْ ضَيَّعَهُ الاَْقْرَبُ أُتِيحَ لَهُ الاَْبْعَدُ). 💠‼️💠 در واقع اين حکمت و رحمت الهى است که انسان ها به وسيله بستگان و دوستان نزديک حمايت شوند; ولى اگر آنها به وظيفه خود عمل نکردند و به صله رحم و مسئوليت هاى دوستى پشت پا زدند اين مسئوليت را بر عهده ديگران مى گذارد تا بنده اش در ميان توفان حوادث تنها نماند. ✨🔻✨ مثلا پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) طائفه قريش که نزديک ترين نزديکان او بودند نه تنها حمايتش نکردند بلکه به دشمنى او برخاستند; اما خداوند دورافتاده ترين قبائل را از قبيله قريش يعنى اوس و خزرج را به حمايت او برانگيخت که از جان و دل او را حمايت کردند و آئين او را پيش بردند و جالب اين که اوس و خزرج با هم عداوت و دشمنى ديرينه اى داشتند ولى در حمايت از پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) متحد و متفق بودند و امثال اين موضوع در طول تاريخ بسيار ديده شده است. 💐در حديث پرمعنايى از امام صادق(عليه السلام) مى خوانيم که براى دلدارى و تسلى خاطر مى فرمايد:⬇️ «کُنْ لِمَا لاَ تَرْجُو أَرْجَى مِنْکَ لِمَا تَرْجُو; نسبت به آنچه اميدى به آن ندارى از آنچه اميد به آن دارى اميدوارتر باش» ↩️و جالب اين که در ذيل اين حديث اشاره به داستان موسى(عليه السلام) شده و مى فرمايد: ⬇️ «موسى براى به دست آوردن شعله آتشى به دنبال نورى که از درخت برمى خواست روان شد ولى در آنجا پيام نبوت را دريافت داشت».(1) ــــــــــــــــــــــــــــ🌺 ــــــــــــــــــــــــــــ احتمال ديگرى که در تفسير اين کلمه حکمت آميز وجود دارد اين است که امام مى خواهد بفرمايد: 👈در صورتى که نزديکان و بستگان از نيروهاى يکديگر استفاده نکنند و نسبت به هم بى اعتنا باشند اى بسا دورافتادگان آنها را مى ربايند و از وجود آنان بهره مى گيرند.👉 ‼️نمونه اين مطلب مسئله اى است که در اين ايام کشور ما و بسيارى از کشورها با آن روبرو هستند که به نام فرار مغزها معروف است; هنگامى که ما از مغزهاى لايق و آماده و افکار بلند و استعدادهاى سرشار جوانانمان استفاده نکنيم آنها از ميان ما فرار کرده و دورافتادگان از نيروهاى آنها استفاده مى کنند که اين ضايعه اى است بزرگ و غير قابل جبران.‼️ ــــــــــــــــــــــــــــ 🌼 🔸در واقع تفسير اول دلدارى و تسلى خاطرى است به تضييع شدگان 🔸 و تفسير دوم سرزنشى است نسبت به تضييع کنندگان. 🔸🔸البته تفسير اول مناسب تر به نظر مى رسد، هرچند جمع ميان دو تفسير نيز امکان پذير است. 🔰«أُتيحَ» از ماده «تَيح» (بر وزن شَىء) در اصل براى مهيا شدن براى انجام کارى است و هنگامى که به باب افعال مى رود به معناى مهيا کردن است و گاه به معناى مقدر ساختن نيز آمده که آن هم نوعى مهيا کردن است. ــــــــــــــــــــــــــــ ✨ پی نوشت: (1). کافى، ج 5، ص 83، ح 2. ــــــــــــــــــــــــــــ ✨ خادمین امیرالمومنین(ع) در ایتا 👇 http://eitaa.com/khademineAmiralmomenin

꧁꧂🌸꧁꧂🌸꧁꧂ امام علی علیه السلام مَنْ ضَيَّعَهُ اَلْأَقْرَبُ، أُتِيحَ لَهُ اَلْأَبْعَدُ كسى را كه نزديكانش واگذارند، بيگانه او را پذيرا مى گردد. نهج البلاغه، حکمت 14

شرح حکمت 14- محدثی.mp3

🎙مداحی نوجوان آملی در جمع رزمندگان فرماندهان گردان صاحب‌الزمان (عج) قبل از عملیات کربلای پنج در منطقه صیداویه 🌷خیلی از این رزمندگان به شهادت رسیدند و يا جانباز شدند. 🌷دوستان و اساتید بزرگوارم به متن مرثیه مداح کم سن وسال بسیجی عزیز دقت کنید وخود تان تجزیه و تحلیل کنید با اوضاع سیاسی امروز کشور. 🌷 🌴در دوران دفاع مقدس رزمندگان اسلام به جز پیروزی جبهه انقلاب اسلامی در مقابل جبهه کفر استکبار جهانی به هیچ چیزی مادی و مقام سیاسی و اجتماعی فکر نمی کردند ومثل اقایون سیاسی امروز ازجایگاه خدمتی خود برای رسیدن به اهداف سیاسی خود سواستفاده نمی‌کردند 🌷 نمی دانم در روز قیامت جواب این خون های پاک شهدا.که مظلومانه جان شیرین خود را فدای اسلام و قرآن و امنیت وآرامش مردم عزیز کشور مان کردند واز زیبایی های دنیا و از فرزندان وهمسران وپدران ومادران خود گذشتند ورفتند. .این اقایون سیاسی و مسئولین بی کفایت وحقوق های نجومی بگیر چه جوابی خواهند داشت .........................؟🌴🌷🇮🇷🇮🇷🌹🇮🇷🌴🌷 🇮🇷@laii_khabarr

شرح حکمت ١۵ (آیت الله مکارم) سرزنش گرفتاران چرا؟ امام(عليه السلام) در اين کلام نورانى اش مى فرمايد: ⬇️ «هر شخص گرفتارى را نمى توان سرزنش کرد (چه بسا بى تقصير باشد)»; (مَا کُلُّ مَفْتُون يُعَاتَبُ). 💠 سرچشمه گرفتارى ها و مشکلات و مصائبى که دامن گير انسان مى شود کاملاً مختلف است; گاه نتيجه مستقيم اعمال انسان است که بر اثر ندانم کارى ها، سستى ها، تنبلى ها و استفاده نکردن به موقع از فرصت ها دامان او را گرفته است. 👌به يقين چنين شخصى درخور سرزنش است; ولى گاه مى شود که اين مشکلات کفاره گناهان انسان است و خداوند مى خواهد او را به اين وسيله در دنيا پاک کند. ⏪چنين کسى گرچه به سبب گناهش درخور سرزنش است ولى چون مشمول لطف الهى شده سزاوار ملامت نيست و گاه سرچشمه آن آزمايش هاى الهى است که خدا مى خواهد با آن مشکل و گرفتارى بنده خود را پرورش دهد که همچون فولاد آبديده در کوره حوادث مقاوم سازد و يا همچون طلاى ناخالصى را که به کوره مى برند تا خالص گردد او را خالص سازد در اينجا نيز جاى سرزنش نيست، 👈بنابراين همه گرفتاران و بلا ديدگان را نمى توان سرزنش کرد👉 و حتى در آنجايى که انسان خود سرچشمه آن گرفتارى باشد باز گاهى جاهل قاصر است و گاه مقصر; تنها اگر مقصر باشد در خور سرزنش است. 🔴🔸🔴 اين سخن تفسير ديگرى نيز دارد و آن اين که «مفتون» از ماده «فتن» و «فتنه» در اصل به معناى آزمايش کردن است; ↩️مثلا هنگامى که مى خواهند طلا را آزمايش کنند آن را به کوره مى برند تا وضع آن روشن شود و به همين جهت هر نوع فشار و گرفتارى و مشکلات و گمراهى به عنوان فتنه از آن ياد مى شود و مفتون در عبارت بالا به معناى فريب خورده باشد; همان گونه که درباره شخص گرفتار اشاره شد اين حالت گاهى بر اثر تقصير و گاه بر اثر قصور و گاه بدون اختيار دامان انسان را مى گيرد 👈 به همين منظور امام مى فرمايد: 🔻 تمام کسانى که مفتون هستند سزاوار سرزنش نيستند.(1) ــــــــــــــــــــــــــــ ✨ پی نوشت: (1). سند گفتار حکیمانه: ابن ابى الحدید در شرح نهج البلاغه خود مى گوید: امام این سخن را به «سعد بن ابى وقاص»، «محمد بن مسلمه»، «اسامة بن زید» و «عبدالله بن عمر» فرمود در آن زمان که آنها از همراهى امام براى جنگ با شورشیان جمل امتناع کردند. (و این نشان مى دهد که ابن ابى الحدید آن را از جاى دیگرى گرفته است). اضافه بر این مرحوم شیخ مفید در کتاب خود به نام الجَمل از کتاب جمل ابى مخنف (متوفاى 175) داستان مفصلى نقل مى کند که چون على(علیه السلام) مى خواست به سوى بصره براى خاموش کردن آتش فتنه طلحه و زبیر حرکت کند باخبر شد که سه نفر فوق با این که با امام بیعت کرده بودند حاضر به همراهى امام در این مسیر نشدند. (ولى در بعضى از روایات آمده است که هیچ یک از این سه نفر با امام بیعت نکردند) امام(علیه السلام) فرمود:👈 من شما را مجبور نمى کنم که با من بیایید ولى مگر با من بیعت نکرده اید؟ گفتند: بیعت کرده ایم. فرمود: پس چرا همراه من نمى آیید؟ هر کدام از آنها عذرى براى خود بیان کردند (عذرهایى ناموجه) امام در اینجا فرمود: «لَیْسَ کُلُّ مَفْتُون یُعاتَبُ; هر شخص گرفتارى را نباید سرزنش کرد». سپس فرمود: برگردید خداوند مرا از شما بى نیاز خواهد ساخت. جمع دیگرى نیز این جمله حکمت آمیز را در کتاب هاى خود از امام(علیه السلام) نقل کرده اند. (مصادر نهج البلاغه، ج 4، ص 16 با تلخیص). ــــــــــــــــــــــــــــ ✨ خادمین امیرالمومنین(ع) در ایتا 👇 http://eitaa.com/khademineAmiralmomenin

꧁꧂🌸꧁꧂🌸꧁꧂ امام علی علیه السلام مَا كُلُّ مَفْتُونٍ يُعَاتَبُ هر فريب خورده اى را نمى شود سرزنش كرد. نهج البلاغه، حکمت 15

شرح حکمت 15- محدثی.mp3